Ongelooflijk!

Ik ben de waarheid die op ieders pad komt, als een steen waarover mensen struikelen, omdat zij de waarheid niet willen erkennen. Want zodra zij de waarheid erkennen, kunnen zij niet meer aan de onwaarheid als waarheid vasthouden en dat heeft gevolgen die zij niet willen, die hen niet goed uitkomen.

Toch ben Ik steeds opnieuw voor iedereen de steen des aanstoots, de waarheid die mensen niet gekend willen hebben, omdat zij hun voordelen, hun meningen, hun welzijn, hun misvattingen, hun doofheid, hun gewiekste handelen, hun verborgen geheimen, hun oneerlijkheid, hun genoegens, enzovoorts, niet willen loslaten voor de confronterende waarheid. Maar steeds opnieuw zullen zij meemaken dat de waarheid een spaak in hun wiel steekt, dat de waarheid het licht aandoet op momenten dat zij liever in het donker bleven, dat de waarheid plannen in de war stuurt, dat de waarheid hen genoegens ontneemt, en altijd op het meest ongelegen moment.

Dat ben Ik, de waarheid, dat licht, wanneer je dat het minst verwacht en wilt, de steen waarover je steeds opnieuw struikelt, vooral wanneer je denkt dat je de weg glad geplaveid hebt. En wie Mij, de waarheid, blijft negeren, omdat hem dat beter uitkomt, omdat hij het lef niet heeft om zijn onwaarheid toe te geven, omdat hij vastgeraakt is in zijn eigen valse overtuigingen, die zal geen rust vinden in zijn hart. Hij kan Mij zoeken, maar zolang hij de waarheid van wat dan ook niet erkent en toegeeft, zal hij Mij wel vinden, maar dat zal de onrust niet wegnemen.