LiefdeRijk
Nieuwsbrief voor belangstellenden
September
2020
Redactie LiefdeRijk: Ingrid Franssen; Bertie Gelijk; Tsjêbbe de Vries; Pieter van Acoleyen; Jan Franssen
Lieve Mensen,
Wij, de redactie, zijn blij met ware verhalen!
Verhalen van jullie lezers, die ons geloof in de liefde van onze Schepper bevestigen.
Want we weten dat die bemoedigen.
Ken je zoiets, aarzel niet en
schrijf het ons! Schrijf naar info@eeuwigliefdezijn.nl
We kunnen niet beloven dat het altijd of in zijn geheel geplaatst wordt, maar we zijn er zeker
blij mee!
Inleiding
In de afgelopen maand zijn twee ons dierbare mensen overleden. Dat was op woensdag 5 augustus Corneli van Harten en op woensdag 12 augustus Mieke Meeuws. Werelds gezien zou dit een trieste mededeling zijn, maar in onze ogen niet. Zowel voor Corneli als voor Mieke zal het een opname in Gods hemelrijk zijn en het einde van een periode van ziekte. Het was al langer de wens van Corneli om naar haar Schepper te mogen gaan en Mieke had haar leven al in Gods Handen gelegd nadat zij wist dat zij ongeneeslijk ziek was. Zowel Corneli als Mieke dragen wij in ons hart, Corneli, zoals zij in alle bijzonderheid was en Mieke met de liefdevolle warme glimlach waarmee zij iedereen voor zich innam. We missen hen, maar we weten dat wij hen zullen weerzien, de lichamelijke dood is niet de geestelijke dood, daar mogen we vanuit gaan. Ons leven is eeuwig, zo geloven wij, eeuwig opgenomen in Gods alomvattende liefde.
En wat graag zouden wij in die liefde elkaar, jullie allemaal, hier op aarde weer ontmoeten, op een ontmoetingsweekend, of op de Lorber-ontmoetingsdag, maar zoals de regels er nu voorstaan, gaat dat voorlopig niet lukken. Toch denken wij dat wij niet de enigen zijn die dat graag zouden willen. Van om ons heen bemerken wij dat. Daarom de vraag, hoe zouden we het contact met elkaar op een andere manier binnen de huidige regelgeving kunnen organiseren? Daar zijn ideeën voor die we elders in deze Nieuwsbrief Liefderijk naar voren zullen brengen. Maar aan wie dit leest vragen we nadrukkelijk, alsjeblieft, laat het ons weten welk idee jij hebt, want heel graag vinden we een manier waarop we toch regelmatig met elkaar in contact kunnen zijn, elkaar regelmatig kunnen bemoedigen in ons geloof, zodat we in solidariteit ons geloof met elkaar kunnen delen en niet solitair blijven wachten tot de regels weer versoepelen.
Hoe het ook zij, wij weten dat deze tijd zou komen, de tijd waarin er scheiding gemaakt wordt tussen het een en het ander, waarbij de wereld in Gods licht komt te staan en gezien gaat worden wat wel en niet waar en naar Zijn liefde is. En in Zijn licht zullen steeds meer mensen de waarheid van Zijn liefde gaan zien en naar Zijn liefde in waarheid gaan leven. Want wij mogen erop vertrouwen dat onze Schepper Zijn Woord gestand doet, dat Hij terugkomt in Jezus Christus. Zegen aan jullie allemaal.
Inhoud
Hemels Brood 2236
Is je liefde voor Mij waar? Zo waar als je liefde voor Mij is, zo waar is je leven. Zo waar kun je geven en zoveel kun je geven. Het geven van jezelf aan je naaste. Want alles wat je geeft aan je naaste, geef je aan Mij en neem Ik van je aan als een offer van je liefde voor Mij. Elk offer van jou aan Mij brengt verzoening en zuivert het contact tussen jou en Mij, zodat meer liefde kan stromen.
Zo waar als jou liefde is, zo waar Ben Ik in je leven, zo waar zie je Mij ook in je leven, zo waar ben je Mij in je leven. Zo waar als Ik jouw lief heb, zo waar draag Ik jou overal waar jouw liefde nog hapert, nog gebrekkig is of achterwege blijft. En Ik vergeef je, bij voorbaat vergeef Ik je. Ik was je voeten, reinig je, zodat je zonder het wereldse stof verder kunt, zodat de gebrekkigheid van je liefde is afgewassen en alleen al je ware liefde overblijft en je tot zegen is. Jou en alle mensen.
Mijn liefde is onmetelijk, voor het kleine mensenhart nauwelijks te begrijpen. Laat dat ook maar, want je hoeft echt niet in zijn totaliteit al Mijn liefde te begrijpen. Laat het maar eenvoudig in je hart komen, in je hart stromen en straal het uit als een helder licht, een verwarmend licht waar het koud is, een troostend licht waar verdriet is, een sterkend licht waar zwakte is, laat het altijd een licht zijn wat goeddoet. Hoe klein een licht ook is, het doordringt als Mijn liefde de hele oneindigheid, met een kracht waar jij geen weet van hebt. Zo klein en toch ook zo enorm groot is Mijn liefde.
Licht in de duisternis
Ook in het duister krijgen wij allemaal Gods heldere zuivere licht, juist in het duister. Kijken wij naar het duister, dan zien wij Zijn licht niet of nauwelijks. Maar kijken we naar Zijn licht, dan is er geen duisternis, zelfs niet in de donkerste nacht. De donkerste nacht, dat zijn de situaties waar we moeite mee hebben om mee te maken, narigheid, verlies, verdriet, problemen waarvan het lijkt dat ze niet op te lossen zijn, pijnen die maar niet overgaan, enzovoorts. Dat zijn wat we kunnen noemen onze donkere nachten, maar altijd is ook Zijn licht in je aanwezig. Het enige wat ervoor nodig is om Zijn licht te zien, is je innerlijk naar Hem te keren, in het volle vertrouwen dat Hij er is, je ziet, je kent en je helpen kan. Daarbij is het ook nodig dat je bereid bent om alles wat je liever niet waar hebt te erkennen als waar, want zonder dat kun je Zijn licht niet vinden, niet zien en blijft je blik in het duister gehuld. En ja, nu juist is dat wat zoveel mensen niet kunnen, dat wat waar is, maar hen niet uitkomt dat het waar is, toch als waar te erkennen en naar te handelen.
Hoe vaak horen of lezen we niet wat mensen als waar beweren, terwijl we weten, gezien hebben, dat het niet waar is, maar hen niet uitkomt om de waarheid onder ogen te zien. Mensen willen van hun beste kant gefotografeerd worden, liefst altijd van hun beste kant gezien worden, en wanneer onwaarheid alle kanten lelijk heeft gemaakt, wordt dat weggeschminkt, bedekt, dat is, dan wordt de waarheid verdraaid, net zolang tot de leugen een waarheid lijkt. En mocht je die leugen toch zien, weten, kennen, weet dan dat je je eraan kunt ergeren, dat het je tot verweer kan brengen, tot verwijten en protest, maar dat het je niet zal helpen de ander tot erkenning te brengen als hij dat zelf niet wil of niet kan, zelfs bij velen is erkenning dan nog niet te bereiken met ware liefde. En dan is het geen zaak meer van ons, dan is het een zaak van onze hemelse Vader. Voor ons is het dan nodig om het aan onze hemelse Vader over te laten en op ons eigen handelen te letten in Zijn licht in ons hart.
Want ook wij die in onze Schepper geloven en op Hem in Jezus Christus in ons hart vertrouwen, hebben momenten waarop we iets liever niet waar willen hebben, hebben wij ook handelen waarvoor wij ons schamen en wat wij liever verborgen houden, juist ook wij worden in dat opzicht beproefd om in ons hart in alle eerlijkheid bij Hem te blijven. Maar een kleine verdraaiing, een beetje verborgen houden, de schijn ophouden, het gebeurt ons ook. En het enige wat wij dan maar hoeven te doen, is naar Hem in ons hart te gaan en in Zijn zuivere ware licht tot erkenning te komen, en Hij vergeeft ons wanneer we het oprecht menen. Maar wanneer we voordat we de waarheid willen kennen bij Hem komen, dan laat Hij ons in Zijn zuivere licht de weg zien waarlangs we aan de waarheid kunnen vasthouden zonder gezichtsverlies, zonder iets te hoeven verzwijgen of te verdraaien. Dat is in het duister naar Zijn licht gaan en te weten komen wat Zijn liefde en haar wijsheid ons te kennen geeft. Want dat is er altijd, maar het is aan ons om in onze vrijheid en in alle eerlijkheid, in het volle vertrouwen op Zijn liefde, naar Hem toe te gaan, dat is, naar Zijn licht te gaan.
Wij zullen allemaal persoonlijk en tezamen Zijn volmaakte liefde worden, maar het is in onze vrijheid aan ons hoe lang of kort de weg ernaartoe wordt.
Een betekenisvol briefje…
“Liefdevolle Vader, wilt U bij mij zijn, als er donkere tijden in mijn leven komen. Geef dat ik door moeilijkheden dichter bij U kom. Wat mij ook overkomt, U bent erbij. Laat mij dat vast mogen houden.”
Dit briefje vond ik terug in de spullen van mijn moeder na haar overlijden. Het is een gebed, door haar overgeschreven uit het gebedenboekje “Samen zijn we sterk” van G.W.V. Een vroegere buurvrouw, met wie mijn moeder ook later op hoge leeftijd weer een levendig contact en fijne gesprekken had, had haar gebedenboekje aan mijn moeder uitgeleend in een tijd van veel verdriet en zorg.
Bertie Gelijk
Luister Israël: Het Woord van een goddelijke Geliefde
“Shema Israël!” (“Luister Israël!”) Met deze woorden begint het centrale gebed van het Israëlische volk. Welk is de eigen aard van menselijke woorden? Wij proberen in uiterlijke klanken en tekens een overeenstemmende inhoud weer te geven. Het kunnen voorwerpen zijn, gedachten, gevoelens, oppervlakkig functioneel of uit de diepere lagen van het gemoed. De uiterlijke gestalte op zich is daarbij nooit de hoofdzaak, niet de taal die gebruikt wordt, niet de vorm van het geschrift of het soort letters, niet wat er gedrukt staat of geschreven is, maar wat er achter dit alles schuilgaat. Wanneer het gaat om gedachten en gevoelens die uit de diepere regionen van het gemoed komen, kunnen ze eventueel in poëtische vorm, al of niet begeleid met muziek, worden weergegeven. Woorden en taal zijn als het ware het verlengde van het menselijk lichaam, dat in gestalte, gelaatsuitdrukkingen en gebaren vorm geeft aan wat in de totaliteit van onze menselijke persoonlijkheid leeft. Zowel in ons lichaam als in woorden gaat het om een gesluierde openbaring, die zowel openbaart als verhult.
Als een jongen en een meisje verliefd werden, zei men vroeger bij ons dat ze “verkering hadden” of “kennis hadden”. In de voorbereidingstijd naar het huwelijk toe ging het er juist om dieper door te dringen in het hart en het gemoed van de geliefde, juist omdat dit niet zo onmiddellijk klaar en duidelijk naar buiten treedt. Ook als ze zich vast met elkaar verbinden is het een voortschrijdend proces dat nooit af is en uiteindelijk een heel leven kan duren. Zoals ons lichaam niet zomaar een dode materie is, zo is dat ook het geval met woorden die er het verlengde van zijn. Elk woord dat tussen twee mensen gesproken wordt, zeker als het om een persoonlijke uitwisseling gaat, tussen vrienden of geliefden, heeft een eigen vibratie. Een liefdesbrief is iets heel anders dan een zakelijke mededeling. In de woorden ligt dan een stuk innerlijk gevoel vervat, een eigen warmte die de ander in zich kan opnemen. En zo weten wij allemaal hoe woorden kracht kunnen geven, bemoediging, vreugde. Jammer genoeg kunnen wij ook het tegenovergestelde ervaren: woorden kunnen kwetsen, zelfvertrouwen ondermijnen, energie stelen. Woorden zijn als dusdanig vaten of bekers vol energie, die, als we ze laten doordringen in ons, een deel van onszelf worden ten goede of ten kwade. En dan kunnen we iets gaan begrijpen van de woorden die de Heer sprak bij de bekoringen in de woestijn: “De mens leeft niet van brood alleen, maar van elk woord dat komt uit de mond van God.”
De woorden van de Heer hebben als eigenschap dat ze geworteld zijn en voortkomen uit de grond van ons bestaan, “het Woord waardoor alles geworden is, het Woord dat Leven is en Licht.” Het is die grond van ons bestaan die wij in deze gevallen wereld verloren zijn en die maakt dat wij in ons een bodemloze put dragen, die ons rusteloos voortdrijft naar uiterlijke vervulling en toch even leeg en onverzadigd achterlaat.
“De woorden die Ik tot u gesproken heb, zijn geest en leven”, zei Jezus. Het is “brood dat uit de hemel is neergedaald” om het fundament van ons leven terug wakker te maken, de unieke Naam die als goddelijke vonk in ons is neergelegd. Jezus’ Woord is brood van leven, eeuwig leven. Het draagt in zich de goddelijke vibratie, de goddelijke adem waaruit wij ontsproten zijn, die elk ogenblik ons verder in stand houdt en wil voeden. Wij worden uitgenodigd bewust de verbondenheid met deze levende stroom te herstellen: Zijn Woord als voedsel voor ons op te nemen, werkelijk te herkauwen, te verteren, als deel van onszelf te maken en het goddelijk omvormingsproces dat het bewerkt aan ons te laten geworden.
Onze wereld wordt overspoeld met woorden. Zij dreigen te overstemmen de ene Stem waar het werkelijk om gaat. Wie met open en ontvankelijk hart het goddelijk Woord aanhoort, gaat na een zekere oefening het waarachtige Woord onfeilbaar kunnen onderscheiden van de vele valse en lege klanken: in Zijn kracht, in Zijn warmte, in Zijn Liefde, verraadt zich de aanwezigheid van de goddelijke Geliefde. “Luister Israël!”
“Mijn levend Woord
wordt enkel in het hart gesproken.
Het is nooit enkel Woord.
Het is mededeling en uitstraling van Mijn wezen.
Het is vereniging,
eenheid,
waarin je erkent wat je bent:
geen geïsoleerd individu,
maar voortvloeiend uit Mij,
tegenover Mij,
voortdurend gevoed door Mij.
Mijn levend Woord
is zon,
is brood,
is wijn,
is liefde.
Mijn levend Woord
verwekt, ontluikt, herschept, verkwikt en heelt.
Mijn levend Woord,
ben Ik naar jou gericht,
heel persoonlijk.
Mijn levend Woord,
in geest zichzelf altijd gelijk,
in elk mensenhart toch weer uniek,
met eigen klank en eigen tint.
Mijn levend Woord
ben Ik, onkenbaar Wezen
die Naam krijgt in je hart.”
Pieter van Acoleyen
In memoriam Corneli van Harten
Corneli van Harten, een uniek mens, is op 5 augustus jongstleden overleden. Els en ik wisten dat ze allang haar aardse leven wilde verruilen voor het leven aan de andere kant. Daar had ze een heel fijn beeld van mogen ontvangen, dus ze was niet bang voor de dood.
Corneli leerde ik zo`n 10 – 11 jaar geleden kennen op een weekend bijeenkomst in Wahlwiller die door de Stichting Levend Hart was georganiseerd. Ik vertelde toen iets wetenschappelijks en zij toonde direct haar belangstelling. Dat typeert Corneli, want later vertelde zij dat ze erg graag had willen gaan studeren, maar in die tijd was dat voor een vrouw nagenoeg onmogelijk. Ze had een grote belangstelling voor wetenschap. Kende bijvoorbeeld veel plantjes en hun werking en maakte daar ook gebruik van in haar dagelijkse leven.
De natuur in. Dat deed Corneli heel graag. Heerlijk genieten van de vrije natuur, rondrijden in de omgeving, naar haar moestuintje, of naar haar caravan waar zij vaak over sprak. Ze vond het elke keer weer fijn als ze met ons een dagje uitging en kwam dan met suggesties en krantenknipsels waar iets te doen zou zijn. Genoot van het eten, dubbel en dwars. Naar het water, naar de natuur, maar ook iets cultureels. Ze wilde heel graag weten en wist ook heel veel. De kranten waren haar ‘kindjes’ zei ze. Ze kende niet alleen de Achterhoek zeer goed, maar was ook prima op de hoogte van veel zaken in Nederland. Ze heeft altijd een heel helder hoofd en een goed geheugen mogen behouden.
Corneli had een grondige hekel aan betuttelen, want ze was een zeer zelfstandige en onafhankelijke vrouw. Het verpleeghuis, waar ze vorig jaar tegen haar wil in belandde, was voor haar een soort van opsluiting. En, het was echt vréselijk dat andere mensen in haar huis haar bed en andere dingen hadden veranderd, toen ze naar haar huis terugging. Alles wilde ze altijd zelf doen en ze nam niet zo gemakkelijk iets van een ander aan.
Heel grappig is dat niemand mocht weten hoe oud zij was. Als reden daarvoor vertelde ze dat mensen haar anders gingen bemoederen en ervan uitgingen dat ze het zelf niet zou kunnen of weten. Met wat aarzeling heeft ze het wel een keer aan ons verteld, maar ik kreeg ook echt op mijn kop toen ik een paar mensen had gezegd hoe oud zij op dat moment was. Maar wij weten nu allemaal dat ze 97 jaar is geworden.
Reislustig, dat was Corneli ook. Het was geen probleem voor haar om alleen naar haar zus in Amerika te gaan. Ze is op veel plaatsen in de wereld geweest en kon daar veel over vertellen. Hier in ons land, bracht haar scootmobiel haar overal en anders nam ze de trein of de taxi. Tot een paar jaar geleden kwam ze met de trein naar Westervoort en wandelde rustig met haar rollator naar het Paalmanhuis.
Naast haar wetenschappelijke interesses, had zij veel belangstelling voor het spirituele in brede zin. Ze was lid van de theosofische vereniging in Nederland en ging geregeld naar hun meditatie bijeenkomsten en lezingen. Maar ook naar de ontmoetingsdagen en weekenden in Wahlwiller. Bij ons thuis spraken we met elkaar over Jezus, maar zij hield het wat haar betreft toch meer bij de wijsheid. De spreuk op haar rouwkaart bevestigt dit: “Ziet, de wijsheid heeft zich een huis gebouwd, zij heeft haar zeven zuilen opgericht …” (Spreuken 9, vers 1.) Maar de laatste paar jaar kwam er desondanks een beetje meer ruimte voor liefde.
En dat is wat wij voor haar wensen en bidden. Dat zij aan de andere kant van het eeuwige leven, de onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke liefde mag leren zijn en in Gods liefdevolle vrede zich verder mag ontwikkelen.
Lang geleden, was het op een dag zeer koud en er lag sneeuw. Ze ging naar buiten naar het sneeuwklokje dat al bloeide en hoorde, toen zij het bloemetje van dichtbij bewonderde, hemelse muziek. Daar werd ze héél erg blij van en ze vertelde ons die gebeurtenis vaak. Meer dan eens heeft ze ons ook verteld over haar ervaring met een zeer vredige, liefdevolle sfeer die zij ooit in zichzelf heeft mogen ervaren. Ze verlangde daarnaar, want het leven hier op aarde viel haar zwaar. Zeker toen ze niet meer kon doen, wat zij haar aardse leven lang graag deed en heeft gedaan.
Daarom wensen wij Corneli alle liefde en wijsheid, rust en vrede in haar verdere leven daar, aan de andere kant. Dat zij moge worden wat zij is bedoeld te zijn in onze hemelse Vader en Schepper van al dat is.
Hans de Heij en Els Swart
Over Mieke Meeuws
In manus Domine, Commando spiritum meum. Dit stond op de kaart met het bericht van het overlijden van Mieke op woensdag 12 augustus van dit jaar. Mieke mocht 77 jaar worden in juli van dit jaar. Heel kort voor haar overlijden had ik Mieke nog aan de telefoon. We spraken onder andere over haar komende overlijden, ze wist dat het niet lang meer zou duren, evengoed was zij even opgewekt als altijd. In Gods Handen leg ik mijn geest, ik vertrouw helemaal op Hem en ik heb er vrede mee om te gaan sterven, zei zij tegen mij. Het was een fijn gesprek en Mieke beloofde voor dit LiefdeRijk nog een stukje tekst te schrijven over haar geloof en vertrouwen in God. Maar daags daarna is Mieke overleden, heel rustig en vredig. Voor mij toch plotseling, omdat ik haar een paar dagen daarvoor nog sprak en ze nog zo fris en opgewekt klonk. Het stukje schrijf ik dan nu voor haar, over haar.
Ik denk dat iedereen Mieke kent als een heel opgewekt persoon, die ondanks haar handicap en het gebonden zijn aan een rolstoel gericht was op het helpen en ondersteunen van mensen die op haar pad kwamen. Ze woonde door haar handicap in een huis met meerdere gehandicapte mensen, waaraan zij ook vaker haar steun gaf. Het geloof in God, in Jezus Christus, was de kern van haar leven, was de rode draad waardoor zij altijd opgewekt en vol goede moed was. Welke moeilijkheden ook op haar pad kwamen, en die zijn er meer dan geweest, ze wist zich altijd gesteund door onze Schepper, dat was voor haar eigenlijk geen geloof, maar een zekerheid.
In een van haar mails, in juni geschreven, stond:
Wat fijn om de nieuwe aflevering van LiefdeRijk weer van jullie te mogen ontvangen! Daar blijk je/ik nu, in deze toch wel heftige corona-tijd, toch wel extra behoefte aan te hebben, al weet ik wel dat God/Jezus alles in Handen heeft, je kunt je er toch niet helemaal aan onttrekken, dat dit voor echt iedereen een zekere beproeving is.
Gelukkig gaat het mij momenteel best goed, natuurlijk door mijn vertrouwen (Goddank!) op Gods zo liefdevolle hulp en op de uitstekend werkende pijnstillers, die ik 4x per etmaal te slikken krijg. Gisteren kreeg ik op mijn verzoek onze stads kapelaan op bezoek, die ik verzocht had mij te willen begeleiden op mijn weg naar het einde. (?!) Maar ik voel me nu zó goed, dat ik het bijna te gék vind, om zó te denken. Wat is dat een vreemde gewaarwording, je eigenlijk heel goed voelen en toch van de specialisten te horen krijgen, dat ze me niet meer kunnen helpen…! Het is zo dubbel…!
Maar ik ben zo blij met jullie aandacht en liefde, het maakt alles een stuk makkelijker te dragen.
Heel veel liefs voor jullie en voor iedereen die ik ken,
Mieke
In die zekerheid en het vertrouwen op God is Mieke nu bij haar Schepper op haar plaats. In dat opzicht zijn we blij voor Mieke, maar evengoed zullen wij haar missen, haar altijd positieve instelling, haar gulle lach, haar bemoedigingen. Mieke, het ga jou heel goed!
Jan en Ingrid Franssen
Hier komt de Zon
Donderwolken gaan…
dreigend vergezicht…
hier komt het licht…
de duisternis vertrekt nu snel
er ontstaat een heerlijk spel
tussen wolken…wind en licht
af en toe een bliksemschicht
dan verheft zich hemelhoog
het teken van de regenboog
wonderlijke kleurenpracht
de natuur is blij en lacht, want…hier komt de zon !
Winden uitgeraasd…
vuren zijn geblust…
alles komt tot rust…
donker wolkendek verdwijnt
oneindig blauwe lucht verschijnt
zij, die nooit aan kracht verloor
het gouden licht breekt juichend door
stralen uit haar gloeiend rond
reiken zelfs tot in de grond
waar het schijnbaar dode wacht
wordt nieuw leven voortgebracht, want…hier komt de zon !
Ogen lichten op…
bij het graf vandaan…
het Leven komt er aan…
liefdesstralen overal
parels in het tranendal…
het verlangen is zo groot
om te leven na de dood
liefde roept de liefde aan
om steeds hogerop te gaan
naar de Bron van eeuwig Licht…
God toont Zijn waar gezicht, want…Hij is de Zon !
U BENT MIJN ZON…U BENT MIJN LICHT…U BENT MIJN BRON !!!
Van de CD “Grenzeloos” deel 1 – tekst: Willeke Hesseling
Interview met Stans Welling
Kinder- en jeugdjaren
Ik ben opgegroeid in Den Helder en mijn moeder ging daar elke zondag naar de katholieke Nicolaaskerk met haar vijf dochters. Mijn vader moest thuis blijven om de boterhammetjes te smeren, werd ons verteld, voor wanneer we terug uit de kerk kwamen. Pas later begreep ik dat mijn vader niet geloofde. Hij was ook katholiek opgevoed, zelfs misdienaar geweest, maar hij vond het katholieke geloof schijnheilig en heeft het helemaal losgelaten. Zelf beleefde ik het geloof uiterlijk, in de kerk werd me ook niet verteld dat ik een innerlijke relatie met Jezus kon opbouwen. De muurschildering achter het altaar was dan ook een wolk met daarachter een stralende God. Dus voor mij was God heel ver weg, achter de wolken, ergens in een hemel.
Toen ik elf jaar was en ik mijn vormsel had gehad, viel mijn moeder ook van haar geloof af, omdat de paus had verteld dat homo’s niet meer welkom waren in de kerk. Dat vond mijn moeder dermate liefdeloos, naast de twijfel die ze al had, dat ze zei, ik ga er ook niet meer naar toe. Van de ene op de andere dag gooide mijn moeder het kind met het badwater weg en bleven wij als gezin ook thuis. Ik vond dat niet zo erg, ik vond het heel erg saai daar. Ik verveelde me heel gauw in de kerk en we zaten met de zusjes meer te keten dan een beetje op te letten. Ik had wel mijn devote momentjes maar ik vond het in het algemeen een ver van mijn bed show. Ik geloofde niet meer, niet zoiets van, ik geloof helemaal niet, maar ik deed er niets meer mee. Ik geloofde niet in God, maar was ook niet anti, het was eigenlijk van alles niks. Ik leidde jaren lang mijn eigen leven zonder te bidden.
Weer tot geloof
Ik had een moeizame relatie met mijn dominante schoonouders die veeleisend naar mij waren. Uit angst om uit de gratie te vallen heb ik mijzelf toen verloochend en zoveel mogelijk gedaan wat zij wilden, tot het niet meer houdbaar was. Ik was 35 en wilde weer mijzelf worden, en vanaf dat moment liep ik fysiek vast. Ik ging toch het gesprek, de confrontatie met hen aan, zonder boosheid, maar wel met de boodschap dat ik meer afstand tussen hen en mij wilde, en weer mijzelf wilde worden, en wel met ze in contact wilde blijven. Er kwam veel frustratie uit van alle jaren dat ik alles had opgepot. Ik kreeg spanningsknopen in mijn nek en mijn benen. Dat viel mensen op, en binnen een week tijd kwamen er vier mensen op mijn weg die mij allemaal iets aanreikten wat betreft het geloof. Dat vond ik heel frappant, te frappant, dat vier mensen zeiden, joh, zou je niet tot geloof komen, het is te zien dat je vastgelopen bent, moet je daar niet iets mee, is het niet jouw tijd?
Iemand zei zelfs heel stellig, het is jouw tijd, en dat voelde als waar. Mijn vriendin Joke Dijkstra reikte mij de boeken van Jakob Lorber aan, of dat wat voor mij zou zijn als een steunpunt in het midden van een pittige crisis. Ik ben de boeken toen gaan opzoeken in een winkeltje en mijn oog viel op het boek “Van de hel tot de hemel”. Ik las het in één adem uit en het voelde echt als thuiskomen. Voordat ik begon te lezen heb ik gezegd: “Ja Heer, ik kan het niet alleen, ik heb U nodig, ik zit in een zware tijd en ik wil mijn leven aan U geven”. Ik voelde dat ik mijn hart voor Hem had opengezet, en dat ik Hem daar ook daadwerkelijk kon vinden, las ik in de Lorber boeken. Dat maakte dat ik Hem gevonden had in mijzelf, dat was een hele openbaring.
De ontwikkeling van mijn contact met Hem
Het leren luisteren naar Zijn stem komt bij mij in de vorm van heldere gedachten. De laatste tijd op het moment dat wanneer ik een gedachte krijg vanuit het contact met Hem, dan krijg ik een energiegolf door mijn lichaam heen en dat is voor mij een bevestiging. Het is een energiestroom die heel voelbaar is en die ik zelf niet kan opwekken. Dan weet ik dat Hij er is en als ik een gedachte heb, dat die dan waar is. Ik vind het heel fijn die ontwikkeling te ervaren, een genade eigenlijk de Heilige Geest te mogen voelen. Ik probeer mijn hart open te stellen in de hulpverlening aan mensen. Dan weet ik niet altijd wat ze nodig hebben. Dan vraag ik aan Hem: “Wilt U mij de woorden geven”, en soms komt dat op een wonderbaarlijke manier in de woorden die ik spreek naar buiten, terwijl ik niet bedacht heb dat ik die woorden zou spreken. Dat blijkt dan vaak voor diegene heel verrassend te zijn, die kan er wat mee. Zelf ben ik dan minstens zo verrast.
Nog steeds krijg ik ook gedachten waarvan ik voel dat die niet van Hem zijn. Dan distantieer ik mij, dan denk ik, daar wil ik mij niet aan verbinden en zeg ik in mijzelf, deze gedachte is niet van mij, dus weg ermee! Dan laat ik het ook weer los. Het kan ook een oordeel zijn, ik ben soms nog niet los van vooroordelen. Als ik mensen zie, heb ik nog wel eens een vooroordeel. Ik vind het helemaal niet leuk dat die gedachte naar boven komt en ik wil me er niet mee verbinden. Ter plekke besef ik dat ik helemaal niets weet van diegene en dan probeer ik deemoedig te blijven, te denken, die gedachte wil ik niet denken, het is een vooroordeel en ik weet niet hoe diegene in elkaar steekt, hoe diens totaalplaatje is.
Wat het geloof mij heeft gebracht
Het geloof en het lezen van de Lorber boeken heeft mij heel veel gebracht, een vreugde die constant aanwezig is. De omstandigheden hoeven niet altijd vreugdevol te zijn, maar vanbinnen ervaar ik continu de vreugde van het je verbonden te voelen. Dat Hij zijn leven gegeven heeft voor ons, dat wij mogen leven in Hem, is een enorm geschenk wat alleen mensen kunnen begrijpen die hetzelfde ervaren, hetzelfde geloven.
Werken aan jezelf
In mij kom ik bijvoorbeeld irritatie tegen. Ik kan nog wel eens geïrriteerd zijn over dingen. Maar ik heb ook geleerd van mensen om mij heen hoe die daarmee omgaan. Hoe je het in jezelf kunt signaleren als er irritatie bij je opkomt wanneer dat niet terecht is. Je reageert dan geïrriteerd. Je kunt dat gevoel herkennen en bedenken, nee dat is niet juist. Ik probeer daar dan rustig op te reageren. Ik word nog wel eens boos als mens, maar dan kan ik mijn excuses aanbieden, als ik wat fel gereageerd heb wat op dat moment niet nodig was. Ik vond een stukje in LiefdeRijk een mooi voorbeeld. Daarin vertelde Jan Franssen van de irritatie die bij hem opkwam in het ziekenhuis en de gedachte dat hij een keus had die hem toen hielp.
Nu met corona lopen er wel mensen achter me langs bij de balie waar onvoldoende afstand gehouden wordt. Er staan bordjes dat dat niet mag. Ik heb de neiging om daar irritatie over te voelen, maar ik wil niet boos reageren en dat lukt dan wel. Ik voel wel stress, maar zeg dan, zouden jullie zo vriendelijk willen zijn voor de balie langs te lopen, omdat de afstand achterlangs te krap is? Het lukt me dan om vriendelijk te blijven en niet uit te vallen, terwijl ik wel irritatie voel. Het is ook een leerproces.
Ik heb gerookt, wat natuurlijk ook niet goed is. Dat heb ik met Zijn hulp kunnen overwinnen. Het is toch een verslaving. Ik vind het niet erg die verslaving gehad te hebben, omdat ik nu weet dat het niet eenvoudig is om het patroon te doorbreken. Maar nu rook ik al 15 jaar niet meer, maar ik heb wel Zijn hulp daarbij gevraagd en die had ik ook nodig. Op het moment dat de verleiding er dan was, voelde ik me door Hem gesterkt en kon makkelijker nee zeggen.
Tot slot
Het lezen van de Lorber boeken is een doorlopend proces waarin je je realiseert dat de Heer steeds weer een tipje van de sluier licht. Het is geweldig, een genade dat je weer een diepere laag mag ontdekken van het grote scheppingsgebeuren. Daar raken we voorlopig nog niet over uitgeleerd. We kunnen het ook niet in één keer bevatten, zegt de Heer.
Ik vroeg wel eens, Heer breng me iets op mijn weg wat ik nog te leren heb en tot mijn verbazing gebeurde dat dan binnen veertien dagen. Bijvoorbeeld “Heb je vijand lief”. Dan kwamen er best wel heftige dingen. Maar ik had dan wel door dat het een beproeving was, om iets van te leren, om het ook daadwerkelijk in de praktijk te leren brengen.
Op dit moment probeer ik de minste te kunnen zijn, niet in een gezelschap gezien te hoeven worden, me te laten gelden. Dat is nu een aspect wat ik graag wil leren. Geen moeite hoeven doen om me te laten horen, ik vind het fijn daar les in te krijgen.
Het fijnste vind ik dat ik zo’n overgrote liefde voel voor Jezus, dat ik ook hoop dat Hij daar het meeste blij mee is. Struikelend achter Jezus aan, zoals ik altijd zeg. Hij houdt van mij zoals ik ben en niet van zoals ik zou moeten zijn. Het is een enorme geruststelling, het is een heel liefdevol Godsbeeld. Dat heb ik ook in Lorber geleerd, dat Hij een heel liefdevolle God is, niet wraakzuchtig of dat ik bang hoef te zijn van, ben ik er bij, wordt ik gered? Dat geeft een enorme rust en dan is het juk ook licht. Dat begrijp ik de laatste tijd ook beter, mijn juk is licht. Dan dacht ik, zo makkelijk is het allemaal niet! Het vooruitzicht dat je Zijn kind mag zijn, dat vind ik wel een licht juk, om op die manier in het leven te mogen staan.
Ik probeer iets meer in de overgave te komen en de touwtjes in Zijn Handen te laten rusten. Daar heb ik soms een beeld bij, ook in deze moeilijke tijd met corona. Ik zie dan de onstuimige zee waar Jezus in een bootje vaart met Zijn discipelen en een dutje doet. Ik krijg er dan een beeld bij dat ik naast Hem ga liggen, ik doe een dutje mee! Het is een heel veilig gevoel, al zijn er nu woelige baren, ik wil heel graag een dutje met Hem meedoen. Dat is ook weer een licht juk, een grote genade. Het is alles onder ogen zien met Hem. Als ik ziek zou worden zeg ik, Heer als het zo is dat ik ziek moet worden, en dat ik dan ook zeg: “Uw wil geschiede”.
Gehouden door Tsjêbbe de Vries
Een ziel
Voor mij is een ziel een deeltje van Gods Zijn, wat onbewust van zijn leven, zijn bestaan, in de mens tot bewustheid van bestaan komt en in vrijheid zelfstandig tot het zijn van dat volmaakte Goddelijke zijn groeit, met de Handtekening van God in zich.
De ene ziel groeit sneller en beseft meer van zijn oorspronkelijke bestaan dan de andere. Ook hebben niet alle zielen even gemakkelijk contact met onze Schepper. Maar in de eenheid die we met elkaar zijn, helpt wat de een al beseft de ander verder in zijn groei naar het volmaakte leven wat we van oorsprong uit God zijn.
In de materie is alles wat geestelijk is zichtbaar aanwezig, en in alles wat er materieel is, ligt ook de geestelijke waarheid vastgelegd, zodat wij, die in eerste instantie blind zijn, door de materie te onderzoeken tot het geestelijke besef komen. Want er is tussen alles wat op aarde aan materie aanwezig is en het ware geestelijke bestaan een verband waaruit wij kunnen leren.
In een van zijn mails aan mij legt Hans de Heij mij uit hoe hij dat verstaan heeft. Hij schrijft:
En ja, dit stukje uit A&M (Aarde en Maan – Jacob Lorber) kun je lezen en vatten zoals jij schrijft. Voelt voor mij ook zo. Er is echter nog iets anders dat daaruit volgt. Als ik die twee hoofdstukken (45 en 46) samenvat komt er dit geestelijk beeld van het metaal ijzer uit naar voren.
IJzer bestaat geestelijk (zo kort mogelijk gezegd) gezien uit:
– Liefde naar ‘omlaag’ (aardkern) = Gewicht, zwaarte, aantrekkende kracht
– Zelfzucht = hardheid
– Gewilligheid = buigbaarheid
– Vrij zijn, middelpuntvliedende kracht = oplosbaarheid in zuren en vuur
– Onverstoorbaarheid = middelpuntzoekende kracht
– Woede = gloeien in vuur
– Verenigend, bijeenhoudende liefde (cohesie krachten geheten) = geur
– Beweeglijkheid, gemeenschap zoekend = wordt roesten i.s.m. vrij zijn
– Rust = glanzen van het metaal
– Elasticiteit, veerkracht = geordende wilskracht (ijzeren veren in o.a. auto’s)
– Vasthoudendheid van de wil ! (klank van het metaal)
Kijk, dit is het metaal ijzer, verwoord in de geestelijke begrippen die wij kennen. Daarom kan een ziel die uit haar stoffelijk lichaam is (BDE), letterlijk door de materie heen kijken, schouwen, want de materie is dan voor die op dat moment vrije ziel, puur geest geworden.
Het bijzondere is dat deze geestelijke eigenschappen overeenkomen met natuurkundige eigenschappen die wij gebruiken in de praktijk van de ijzerbewerking. Gebruik van het metaal. Een prachtig voorbeeld van materie en geest als spiegels van elkaar. Dit is nu wat ik jou wilde laten weten, ontdekken, doorzien.
In het boek geeft onze lieve Vader dan ook een heel mooi omvattend beeld van materie, mineraal, plant en dier, in slechts één paragraaf, citaat (H46,7):
[7] Nadat we deze specifica hebben leren kennen en men heeft beseft dat ze werkelijk in dit metaal net zo aanwezig zijn als in het planten- en dierenrijk, wat hindert ons dan om op goede gronden voor zeker aan te nemen, dat het dierlijk leven net zo goed aanwezig is in metalen en andere mineralen als bij de dieren zelf? Want de afzonderlijke intelligenties zijn altijd dezelfde of ze nu in mineralen, planten of dieren aanwezig zijn, alleen met dit onderscheid, dat in de mineralen nog maar heel weinig intelligenties verenigd verschijnen, terwijl bij de planten en vooral bij de dieren, met hun hogere ontwikkeling, al veel grotere hoeveelheden werkzaam aanwezig zijn. Terwijl het mineraal ongeveer acht, negen, tien, hoogstens twintig intelligenties telt, vindt men bij veel planten er al duizenden, bij veel dieren vele miljoenen en miljoenen maal miljoenen en bij de mensen talloze vanuit alle sterren en uit alle atoomdeeltjes van de aarde.
Dit laat precies zien hoe God, onze Schepper, de aarde met alles erop en eromheen voor ons geschapen heeft als weg naar het ware eeuwig gelukzalige geestelijke leven, Die Hij Zelf Is, in alles en iedereen.
God is het leven Zelf, maar het besef daarvan gebeurt stapsgewijs in de materiële Schepping, waarbij in de materiële mens, ieders ware geestelijke leven tijdelijk plaats heeft en de ziel door de verschillende lagen van begrip gaat, opdat ieder mens zijn ware geestelijke bestaan uit onze Schepper in alle vrijheid zelfstandig kan gaan begrijpen in de eenheid van Zijn.
Ingrid Franssen en Hans de Heij
De Waterlelie
Ik heb de witte waterlelie lief,
daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in ’t licht.
Rijzend uit donker-koele vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer…
Frederik van Eeden (1860-1932)
Oude Testament en Nieuwe Testament
Er staat veel in het Oude Testament wat in tegenstelling lijkt met het Nieuwe Testament. Een voorbeeld hiervan is dat in het Oude Testament staat “oog om oog en tand om tand” wat in het Nieuwe Testament werd “slaat iemand je op de ene wang, keer hem ook je andere toe”. Vanwaar die wijziging in het Nieuwe Testament?
Het “oog om oog en tand om tand” is in de wet van Mozes door God gegeven om de mensen te leren op Hem te vertrouwen, op Zijn liefde te vertrouwen en erop te vertrouwen dat degene die een medemens tekortgedaan heeft, slecht behandeld heeft, zelf door God zal ervaren wat hij de ander heeft aangedaan en dat in dezelfde verhouding zal voelen, zodat hij er spijt van zal krijgen. Gods liefde kent de juiste wegen om iemand in de juiste verhouding deze lering te geven, wat in de ogen van mensen als een straf gezien werd. Vervolgens dwaalden de mensen af van deze wetgeving en gingen zelf bepalen wat de straf moest zijn. Daaruit ontstond de letterlijke bestraffing van “oog om oog en tand om tand” en ontstonden er meer en meer wreedheden als wraak, wat nu juist niet de bedoeling was. De wet van Mozes was er juist voor bedoeld dat mensen niet zelf gingen straffen, maar dit in de juiste verhouding aan God zouden overlaten.
Toen Jezus op aarde de mensen leerde over de liefde van God en dat het de bedoeling is dat mensen naar die ware onbaatzuchtige onvoorwaardelijke liefde handelen, werd het “oog om oog en tand om tand” nog geheel anders geïnterpreteerd en vooral letterlijk genomen en uitgevoerd. Daarom legde Jezus uit dat het niet op die manier bedoeld was, dat het niet bedoeld was om letterlijk “oog om oog en tand om tand” te doen, dat het bedoeld was dat de mens niet zou straffen of wraak zou nemen, maar dat aan God over te laten, aan Zijn liefde. Jezus leerde de mensen daarbij om zich niet te verzetten tegen iemand die slechte dingen doet, ook al ben je daar slachtoffer van. Om de ware liefde goed duidelijk te maken leerde Hij de mensen “slaat iemand je op de ene wang, keer hem ook je andere toe”. Wie dat doet, stapelt hete kolen op het hoofd van die slechte mens, dat is, hij geeft die mens voor berechting over aan zichzelf en God als zijn rechter.
Kijken wij naar de huidige wereld en hoe over de wereld verspreid onrecht gebeurt, dan is er weinig meer over van het aan God overlaten, van het “slaat iemand je op de ene wang, keer hem ook je andere toe”, en kijken wij naar onszelf, dan hebben wij af en toe ook moeite om geen weerstand te bieden aan gebeurtenissen die in onze ogen bepaald niet goed zijn. Toch, lieve mensen, de wet van Mozes, door God, onze Schepper gegeven, geldt nog steeds en wij mogen in alle waarheid daar nog steeds op vertrouwen. Want dat is met Zijn ooit gegeven wet bedoeld, dat wij in Zijn liefde op Hem vertrouwen dat alles werkelijk helemaal goedkomt.
Ingrid Franssen
Redenen
God heeft zo Zijn redenen waarom dingen gebeuren of juist niet gebeuren. Zo kan het zijn dat je op een zeker moment tot een nieuw inzicht komt over de betekenis van een deel van Zijn Woord en je je afvraagt waarom onze Schepper je dat niet eerder duidelijk gemaakt heeft. Want al wat wij te weten krijgen is uit Hem en Zijn Hand die ons leidt. Het antwoord kan zijn, dat je het eerder niet op die manier begrepen zou hebben, dat je het eerder nog niet kon begrijpen, maar het kan ook zijn, dat je het wel eerder had kunnen begrijpen, maar je het vermogen nog niet had om ernaar te handelen. En juist is het zo dat het weten en begrijpen van Zijn woord er ook om vraagt ernaar te handelen. Want wanneer je iets weet en begrijpt en je handelt er niet naar, zijn de consequenties sterker en daarvoor behoedt de hemelse Vader je, omdat Hij ziet dat je de verleiding nog niet kunt weerstaan.
En zo is er in ons leven ontelbaar veel meer om te gaan begrijpen op de daarvoor bestemde tijd. Juist onze hemelse Vader weet wanneer, ook al denken wij daar anders over. Juist dat is Zijn grootste zegen, dat Hij onze wegen hoe dan ook ten beste leidt, daarbij ons helemaal vrijlatend onze keuzen te maken. Maar er zijn momenten waarop wij wel graag van Hem zouden weten wat in onze vrijheid de beste keus is, en Hij daar geen antwoord op geeft. Ook daar heeft Hij dan Zijn redenen voor. Want hoe eerlijk wij het ook bedoelen, wij kennen niet alle situaties die zich gaan voordoen, Hij wel, en dan kan het beter zijn dat wij onze keus zonder Zijn inmenging maken, ook daarvoor heeft hij Zijn goede redenen. En soms komt het dan voor, dat je juist door je eigen keus te maken iets gaat begrijpen wat je anders niet begrepen zou hebben.
Zoveel liefde heeft Hij voor ons allemaal, dat hoe wij ook kiezen te handelen in onze vrijheid, Hij in ware liefde voor ons zorgt en ons leert en laat begrijpen wat voor ons van belang is, op het daarvoor beste moment. Niet voor het heden, maar vooral voor de toekomst, voor de toekomst met Hem in de volkomen gelukzaligheid van het werkelijk hemelse leven.
Ingrid Franssen
————-
In contact met elkaar
Beste mensen,
Wij, Hans de Heij en Els Swart, organiseren elke laatste zaterdagmiddag van de maand een mini-lezing en een aansluitende gedachtewisseling voor mensen die hun geloof in God de Vader met elkaar willen delen. Juist in deze tijd, waarin het onderlinge contact bemoeilijkt wordt, lijkt het ons erg belangrijk elkaar daarin te steunen en te sterken.
Zaterdagmiddag 26 september houdt Gera Hoogendoorn de eerste mini-lezing over het getal 666. Wat betekent dit voor ons in deze tijd?
Het getal 666 trekt juist ook nu de belangstelling van veel mensen, gelovig of ongelovig.
Wat zeggen mensen over de betekenis, wat zegt Gods woord? Het is belangrijk om erbij stil te staan. We moeten de waarheden en onwaarheden immers kunnen herkennen, willen wij een keus kunnen maken tussen het aannemen van wat de wereld ons wil doen geloven of het vasthouden aan Gods belofte.
Hoe doen we dat? Kiezen we voor naastenliefde of lopen we in valkuilen die onvermijdelijk lijken. Door verkeerd begrip – vaak uit verkeerde of eenzijdige informatie ontstaan – is veel ongeloof, leegte en angst ontstaan. Ook bij gelovigen. Gods woord geeft hoop en troost en helpt ons om vol vertrouwen de toekomst tegemoet te gaan.
Zaterdagmiddag 31 oktober houdt Hans de Heij een mini-lezing over het reinigen van onze ziel. Hoe zuiveren wij onze ziel?
In de winterperiode voor Zijn kruisiging trok Jezus Zich met zijn discipelen in de bergen terug. Daar bereidde Hij Zich voor op de komende gebeurtenissen door Zijn ziel te reinigen van alles dat Hem nog konden hinderen bij Zijn Plan. Zijn discipelen richtten zich in die rustige tijd op hun innerlijke scholing en zuivering van hun ziel.
De mens van deze tijd leeft middenin grote veranderingen in heel de wereld. De mensheid is nu zo ver van Gods liefde afgedwaald, dat de hemelse Vader Zijn kinderen weer duidelijk gaat maken waar het hier op aarde werkelijk om gaat. Wij kunnen ons het beste op die veranderingen voorbereiden door samen met onze hemelse Vader onze ziel te reinigen van dingen die ons hinderen bij het (leren) handelen vanuit ware onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke liefde.
Zaterdagmiddag 28 november houdt Jan Weststeijn een mini-lezing over ‘De invloed van de innerlijke gewaarwordingen op het geloof.’
Innerlijke gewaarwording is noodzakelijk. Want kun je het Woord Gods ooit geloven als er zo veel andere boodschappen om je heen klinken? Het geloof is geen opvatting of een veronderstelling, het is een zekerheid staat er in de Hebreeën brief, hoofdstuk 11.
Die zekerheid is alleen te vinden indien God Zelf het je ingeeft. Dat doet Hij middels innerlijke gewaarwordingen. Het resultaat van gewaarwordingen uit Hem, uit Zijn liefde invloeiend, is dat je tot de zekerheid van het geloof komt. Die gewaarwordingen staan voor iedereen klaar. Iedereen kan God horen, in zichzelf. Hoe je weet dat Hij het is en niet jijzelf …, daarover kan veel gezegd worden.
Plaats en tijd
De middag duurt van 13.30 – 16.30 uur. De kosten zijn € 5 pp inclusief koffie en thee en een kop soep aan het eind van de bijeenkomst. Het Paalmanhuis is aan de Dorpstraat 63 te Westervoort. Aanmelden kan via deze mail, of telefonisch op nummer 026-3620600. Er is een maximum van 20 deelnemers per middag. Degenen die zich aanmelden krijgen een bevestiging per e-mail.
Corona
Graag wijzen wij erop dat wij de Corona regels zullen handhaven. Ook vragen we de deelnemers hun verantwoordelijkheid hierin serieus te nemen en geen onnodige risico’s te willen nemen.
Graag tot ziens op een van deze middagen.
Hartelijke groeten, Hans en Els
Eén waarheid
Er is slechts één waarheid in de mens en deze grote en heilige Ene is de liefde, en deze liefde is een vuur uit God en woont in het hart; nergens anders dan alleen in deze liefde is waarheid, omdat de liefde zelf in ieder mens de oergrond van alle waarheid is.
Gr. Joh. Ev. I , hfst. 69,07
Verantwoordelijkheid
Wie veel weet over Wie en wat ons leven is, heeft ook veel verantwoordelijkheid om ernaar te leven. Maar het is niet zijn taak om medemensen te veranderen en hij is niet verantwoordelijk voor wat anderen niet naar waarheid en liefde doen. Alles wat wij voor God goeddoen, doen wij voor elkaar goed. Het gaat daarbij niet om wat wij voor elkaar goeddoen, maar om wat wij voor God goeddoen.
Goed
In juni 2001 woonde mijn moeder een aantal maanden bij ons in huis in afwachting van haar plaatsing in een heel nabij gelegen zorgcentrum. Zij was toen 84 jaar oud. Nadat zij een uur aan een stuk in een boekje Hemels Brood had zitten lezen, gaf zij haar reactie. Jan heeft die opgeschreven en bij het opruimen van allerlei spullen vond hij kort geleden mijn moeders reactie, zij wist niet wie de teksten geschreven had en dit is wat zij erover zei:
“Ik vind het goed dat er mensen zijn die het zo klaar en duidelijk kunnen zeggen, opschrijven. Het zou goed zijn als de mensen dit zouden lezen.”
Dat is van bijna 25 jaar geleden en het trof ons. Inmiddels zijn er heel wat meer mensen die de stukjes lezen. Dat hadden we toen niet gedacht. Mijn moeder is uiteindelijk 92 jaar geworden en had een rustig sterfbed. De laatste jaren van haar leven was zij dementerend, maar haar geloof heeft zij altijd behouden. Wij vonden haar reactie de moeite waard om in LiefdeRijk te plaatsen. Haar reactie hoort bij een van de eerste positieve reacties, waarvan wij er nadien meer gehad hebben. Hemels Brood zien wij als een grote gezegende genade ter ondersteuning van ons geloof in Hem die ons geschapen heeft en uit Wie wij mogen leven.
Liefde
Liefde is de enige band tussen Mij en jou
de alleen wonderbaar almachtige brug
tussen Mij … en jou.
Op deze brug kan Ik naar jou en jij
naar Mij toe komen
zoals een liefhebbende vader naar zijn kinderen
en de kinderen naar hun lieve vader komen.
De Liefde is ook je ware oog
zoals die ook in Mij het enig ware oog is.
Alleen met dat oog kun je Mij zo zien
als de ene broeder de andere.
Voor ieder ander oog ben Ik
… voor eeuwig onzichtbaar.
De Liefde is verder ook de arm aan je wezen
waarmee je Mij als een broeder kunt omarmen.
Zo is de Liefde ook het oor
dat als enige Mijn Vader-stem kan horen,
geen enkel ander oor zal ‘t eeuwig ooit vermogen.
De Liefde is een oneindig ver reikend doel
dat door verstand en wijsheid nooit bereikt kan worden.
Ja, de Liefde is het meest innerlijk scherpst ziende oog van de geest
alleen daarmee kun je in Mijn goddelijk-wonderbaarlijke diepten schouwen terwijl verstand en wijsheid niet eens
de zoom van Mijn buitenste kleed kunnen tasten…
Liefde is de enige band tussen Mij en jou…
Uit: Jakob Lorber: de Geestelijke zon I, 98
“Het geheim van de ware vooruitgang”
Lichtpuntjes
Er is Licht in de duisternis.
Open je ogen en laat het Licht
binnenkomen!
In donkere tijden wordt elk lichtpuntje zichtbaar.
Een lichtpuntje dat je in het heldere licht niet zag,
gaat dan oplichten.
Vertalen wij dat naar het geestelijke, dan kun je zeggen:
als alles goed gaat, je leven op rolletjes loopt,
vind je alles vanzelfsprekend.
Maar als er moeilijke tijden komen,
dan zie je ineens dat een heleboel
niet vanzelfsprekend is.
Je gaat dan anders over dingen nadenken;
je gaat dingen op hun échte waarde schatten.
Probeer dan die dingen vast te houden voor de
tijden dat alles weer “goed gaat”.
Behoud de dingen die écht waarde hebben in het leven,
zoals liefhebben en samenzijn.
Heb aandacht voor die kleine dingen,
die in werkelijkheid groot zijn.
Dat zijn de lichtpuntjes in het leven,
die dan blijvend zichtbaar worden.
Uit: “Alledag” van Netty Robeerst
Zie het Licht in de wereld in :
Bloemen
Vogels
Zon
Mensen
Dieren
Vooral in je hart
Ga naar het licht toe.
Laat alles achter.
Alle verdriet, alle duisternis, alle donkere gedachten van kwaadheid,
machteloosheid, ergernis en zorgen om het eigen ik.
Draai je naar het licht.
Zuig het op in je hart, in je geest.
Laat daarmee de blijdschap en de vrede over je komen.
Stel je open voor alles wat daarmee in overeenstemming is.
Zie de bloemen bloeien, overal.
Hoor de vogels zingen.
Zie de zon schijnen.
Hoor de kinderen spelen.
Let op elke blijde glimlach die op je pad verschijnt vandaag.
Alles is nieuw.
Uit: “Alledag” van Netty Robeerst
Laat je licht schijnen
Laat jouw licht
de weg verlichten
voor de ander.
Hoe moeilijk dat soms ook is,
omdat de lamp troebel is
door allerlei dingen van buitenaf.
Irritaties, emoties e.d.
Gebruik eens af en toe een goede doek
om je lamp schoon te poetsen.
Om hem te laten stralen en er
nog wat extra glans aan toe te voegen.
Laat je licht schijnen.
En de stralen overal doordringen,
om licht te brengen in de duisternis.
Een klein lampje is misschien net genoeg voor
de persoon om je heen om Zijn weg te vinden.
Uit: “Alledag” van Netty Robeerst
Opmerkingen:
Als het materiële in rook opgaat, komt het geestelijke tevoorschijn….
De kunst is het, om je niet met Gods organisatie te bemoeien….
Waar liefde is, is geen plaats voor iets anders….
Waar het gevoel ontbreekt, ontbreekt ook de liefde….
Tussen het opschrijven en het doen,
zit nog een Hemels Brood verschil….
Jezus’ stem is alleen in het hart te verstaan,
de tegenpartij benut het hoofd….
Als het hart botst met het verstand, wees dan het verstandigst en laat het hart spreken….
God is liefde en jij bent daar onderdeel van…
Een egoïst is iemand die niet doet wat ik wil….
Lief en leed delen:
Als je liefde deelt, wordt het meer
Als je leed deelt, wordt het minder….
Hemels Brood 7106
Ik straf mensen niet, Ik stuur hen bij, zo lang Ik daarmee hun vrijheid niet belemmer. Niet om Mij, maar om hen. Want Ik leef de gelukzaligheid van Mijn ware leven, Ik ben het ware leven, Ik ben het oer-oneindige zuivere licht, en al wat Ik de mens uit ware liefde gun, is die eeuwige gelukzaligheid in Mijn zuivere licht van Mijn zuivere ware liefde en Mijn volmaakte wijsheid uit die ware liefde. Daar heb Ik de mens voor geschapen, niet anders dan voor Mijn ware leven, om het te vermeerderen en niet alleen voor Mijzelf te houden.
Die ware liefde gaf Mij de impuls te delen en uit die liefde ontstond door Mijn wijsheid het perfecte Plan voor de mens. En denk nu niet dat dit perfecte Plan niet perfect meer is, omdat op aarde de mens ver afgedwaald is van wat hij in eerste instantie bedoeld was te zijn, verleid is en nog steeds verleid wordt, want ook daar is rekening mee gehouden in Mijn perfecte Plan, wat nog altijd volmaakt perfect is, alhoewel dat door de mens als zodanig niet gezien wordt.
Wees gerust, lieve mensen die reeds nu in Mij en Mijn wijze liefde geloven, want hoe het er op aarde werelds gezien ook aan toegaat, en hoe vaak de mens in het verleden ook in moeilijkheden terechtgekomen is, het uiteindelijke doel van Mijn eeuwig perfecte Plan zal beslist gehaald worden, want Ik ben volmaakt en wat Ik ter Hand neem is volmaakt en in alle opzichten perfect. Wat er ook gebeurt, het verandert niets aan het uiteindelijke resultaat, dat is de volkomen gelukzaligheid van Mijn ware leven in Mijn volmaakte liefdevolle licht en haar eeuwig volmaakte wijsheid voor alle mensen.
Het veranderlijke is de weg ernaartoe, die kan voor iedereen anders zijn, voor alle mensen persoonlijk en voor de hele mensheid tezamen. Maar in de perfectie van Mijn Plan maakt dat voor de uitkomst niets uit. De mens, alle mensen tezamen en ieder mens persoonlijk, zal hoe dan ook het ware gelukzalige leven in Mijn liefde en haar wijsheid bereiken en dat voor eeuwig en altijd, vol vreugde, vol liefde blijven. Maar de weg ernaartoe kan zo anders zijn dan die nu voor veel mensen is. En dat is wat Ik, uit liefde voor de mens, wat bijstuur, zonder zijn vrijheid te belemmeren, voor zijn heil op aarde, om hem te helpen een aangenamere weg te vinden, meer al in Mijn liefde voor zijn medemensen te zijn.
Want die keus is aan de mens, Ik kan hem de beste weg alleen voorhouden, het is aan ieder mens persoonlijk en aan alle mensen tezamen om een weg te kiezen. Daarvoor zeg Ik je, kom bij Mij in je hart en Ik wijs je steeds de beste weg om te gaan, dat is niet steeds de makkelijkste weg, maar wel altijd vol liefde en deemoed. Evengoed blijft in je vrijheid de keus aan jou. Ik heb jou lief, mens.
Dank U, hemelse Vader, wat ik ook kies, U zult mij altijd via de beste weg leiden in Uw oneindig grote liefde voor mij. En dat niet alleen voor mij, maar voor alle mensen. Dank U voor zoveel liefde voor mij, voor ons. Dank U voor Uw leven, Uw liefde, Uw wijsheid.
Ergens is het begin,
ergens is het begin in ons,
ergens is de volmaakte liefde
haar waarheid en haar wijsheid
ergens in ons is onze Schepper
ergens in ons is Zijn licht, Zijn liefde,
alles wat waar is
ergens weten wij
ergens kennen wij
ergens beseffen wij
in ons
wie wij zijn, Wie onze Schepper is
en
ergens is er in ons dat begin
van het volmaakte leven
in volmaakte liefde
in volmaakte wijsheid
in volmaakte eeuwigheid
Zijn, zoals God in ons eeuwig Is
Oh, soms zou ik U zo graag omhelzen!