Ergens is het begin
Ergens is het begin in ons
Ergens is de volmaakte liefde,
Haar waarheid en haar wijsheid

Ergens in ons is onze Schepper
Ergens in ons is Zijn licht
Zijn liefde, alles wat waar is
Het ware zicht

Ergens weten wij
Ergens kennen wij
Ergens beseffen wij
In ons
Wie wij zijn,
Wie onze Schepper is

Ergens is er in ons dat begin
Ergens het volmaakte leven
In volmaakte liefde
In volmaakte wijsheid
In volmaakte eeuwigheid
Zijn, zoals God eeuwig Is

Oh, soms zou ik U zo graag
In ware dankbaarheid omhelzen!

Ingrid Franssen

Mijn zegen is altijd in en bij je.
Mijn zegen is Mijn leven,
Mijn liefde, Mijn kracht.
Hij is in en bij je om te geven
aan elk van je broeders en zusters
op je weg.
Wat je niet geeft,
slaapt in je en blijft onbewust.
Slechts wat je geeft,
verlicht je bewustzijn
en gaat stralen door je wezen.
Door te helen word je geheeld.
Breng het erfdeel,
dat lk in je heb neergelegd,
tot actie,
stil en eenvoudig.
Wat in je klein begint,
zal aangroeien tot oneindigheid
en onoverwinnelijke kracht.
Wat je geeft, ontvang je.
Gevoelens van minderwaardigheid verlammen je.
Erken dat je Mijn kind zijt
en leef het goddelijk leven van Mijn kindschap.

Pieter van Acoleyen

En het Pascha, het feest der Joden, was nabij. Toen Jezus dan de ogen opsloeg en zag dat een grote schare tot Hem kwam, zeide Hij tot Philippus: Waar zullen wij broden kopen, dat dezen kunnen eten? Maar dit zeide Hij om hem op de proef te stellen, want Hij wist zelf wat Hij doen zou. Philippus antwoordde Hem: Tweehonderd schellingen brood is voor dezen niet genoeg, als ieder een kleine hoeveelheid zal krijgen. Een van Zijn discipelen Andréas, de broeder van Simon Petrus, zeide tot Hem: Hier is een jongen die vijf gerstebroden en twee vissen heeft; maar wat betekent dit voor zovelen? Jezus zeide: Laat de mensen gaan zitten. Nu was er veel gras op die plaats. De mannen gingen dus zitten, ten getale van omstreeks vijfduizend. Jezus dan nam de broden, dankte en verdeelde ze onder hen die daar zaten, evenzo van de vissen, zoveel zij wensten. En toen zij verzadigd waren, zeide Hij tot Zijn discipelen: Verzamelt de overgebleven brokken, opdat niets verloren ga. Zij verzamelden die dus en vulden twaalf korven met brokken van de vijf gerstebroden die overgeschoten waren nadat men gegeten had.

Johannes 6: 4 – 14

Voorgaande interviews in LiefdeRijk zijn steeds afgenomen door Tsjêbbe de Vries. Deze keer is het omgedraaid en is het interview van Tsjêbbe afgenomen door Ingrid Franssen, toen Tsjêbbe, op een volkomen Coronavrije manier, twee weken bij Jan en Ingrid verbleef.

Interview met Tsjêbbe

Ik ben geboren als oudste kind in een Katholiek gezin. Het was heel bewust een Katholiek gezin, omdat het grootste deel van Friesland protestants was en de Katholieken in de minderheid waren. Mijn ouders waren heel gelovig, getuige ook wat er op mijn geboortekaartje stond: “God heeft ons een jongetje toevertrouwd”. De kleuterschool was Protestants, omdat het maar een klein dorp was, maar de lagere school was wel Katholiek, de klassen 1, 2, 3 zaten in een lokaal en 4, 5, 6 ook. Verder was het dorp te klein om gescheiden te blijven, alles was door elkaar, verenigingen, sportclubs en noem maar op. Er waren veel verschillende kerken in Woudsend. Ik ben opgegroeid op de boerderij van mijn ouders. Op de lagere school werd ik gepest, als ik naar school kwam en in het speelkwartier, ook door oudere kinderen. Ook werd ik geslagen. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik goed kon leren en ik voelde mij daarmee wat verheven boven de andere kinderen, maar ook voelde ik mij anders, ik vond het bijvoorbeeld net zo leuk om met jongens als met meisjes te spelen en ik huilde gemakkelijk. Op de middelbare school werd ik niet meer gepest. Omdat ik goed kon leren ging ik als enige naar de Havo/Vwo in Sneek, daar kende niemand mij en ik gedroeg mij daar als een kameleon, zo onopvallend mogelijk, ik richtte mij op zesjes om niet op te vallen door hoge cijfers, omdat ik bang was vanwege hoge cijfers weer gepest te zullen worden. Ik was erg gevoelig en kinderen die pesten hebben daar gewoon een neus voor. Maar ik ben daar niet meer gepest.

Toen ik een jaar of 12 was ging mijn vader niet meer naar de kerk. Hij vond de preken en wat er in de kerk gebeurde niet goed, volgens hem was het één grote poppenkast. Mijn moeder bleef met de kinderen wel naar de kerk gaan. Op de middelbare school kwam ik erachter dat er veel van wat er in de Bijbel staat niet waar bleek te zijn. Geloofd werd dat de aarde 6000 jaar oud zou zijn, maar bewezen is dat de aarde veel ouder is en dat dat dus niet klopte met wat er in de Bijbel staat. Vervolgens dacht ik, dan zal er wel meer ook niet waar zijn, dus ik geloofde niet meer. Op het HBO vroeg een leraar, gelooft iemand nog in leven na de dood? Daarop antwoordde ik, je leeft dan alleen voort in de herinnering van mensen. Ik werd overtuigd Atheïst. Tot mijn 19e. Toen ging ik in Vaals, bij het Drielandenpunt, naar een Drielanden week van een jeugdherberg. Daar was ook een Indiaas meisje, waar ik verliefd op werd. Om wat meer over India te weten te komen, ging ik naar de bibliotheek om een boek over India te vinden, maar ze hadden er geen, wel zag ik een boek over yoga en ik dacht, dat komt uit India, dus dan lees ik dat maar.

Dat was het eerste boek waar ik, ondanks mijn goede leren, niks van begreep. Maar daarin las ik dat alles in wezen één is. Dat er nog iets is boven tijd, ruimte en oorzaak en gevolg. Dat stond haaks op alles wat ik had meegemaakt en ik voelde, dat klopt, maar hoe, dat begreep ik nog niet meteen, maar langzaam begon het kwartje te vallen. Er stond ook in dat die eenheid als waarheid in elke religie terug te vinden is. In het Christendom God, bij Moslims Allah, en zo zijn er nog meer religies die vasthouden aan die eenheid als waarheid. Ik dacht ja, zo zit het. In dat boek stond ook dat wanneer je die eenheid als waarheid herkent en in gelooft, dat het dan niet meer uitmaakte wat voor religie je aanhangt. Dan hoef je geen Hindoe, Moslim of wat dan ook te worden. Toen dacht ik, ik ben niet voor niets in dit deel van de aarde geboren, dus dan kies ik voor het Christendom. En zo werd ik Christen.

Vervolgens ben ik op zoek gegaan naar het Christendom en de eenheidservaring daarvan. Toen kwam ik uit bij de mystieken, meester Eckhart, Johannes van het Kruis, Theresa van Avila, Jan van Ruusbroec, meest oudere geschriften, vooral middeleeuws. Daarnaast heb ik veel in esoterische boeken gelezen en ook Theosofie, maDoré, maar gelezen had ik die niet. Uiteindelijk heb ik wel het Nieuwe Testament gelezen, toen had ik al een heleboel andere dingen gelezen, maar ik deed dat omdat ik vond dat ik het Nieuwe Testament in elk geval ook een keer moest lezen, ik kende het een en ander wel uit de kerk, maar ik wilde het in zijn geheel lezen. Ook ben ik eens aan het Oude Testament begonnen, maar daar kwam ik niet doorheen.

Ik heb ook allerlei cursussen gedaan, bijvoorbeeld over “New Age” en een “Cursus in Wonderen”. Dat was in een groepje, en het ging vooral over luisteren naar je innerlijke stem. Wanneer iemand uit het groepje ergens mee zat, dan vertelde hij of zij dat en vroeg dan aan de groep, wat krijgen jullie hierbij door? Soms waren dat woorden, soms beelden, soms kleuren, enzovoorts. Het zuiverste kwam er een antwoord als er niet gezegd werd wat er aan de hand was, want dan kon je er niet over nadenken, dan werd het de stilte en luisteren wat er in je kwam, dan kwamen er zinvolle antwoorden. Een keer was er bijvoorbeeld iemand die vertelde dat hij of zij ergens mee zat, zonder te zeggen met wat. Dan werden we met elkaar stil en vertelden daarna wat er in ons gekomen was. Die keer was er iemand die zei, ik zag de kleur rood, een ander zei, ik zag de kleur groen, en er was nog iemand die zei, ik zag de kleur oranje. Iemand zei daarop, dat zijn de kleuren van een stoplicht, je staat op een kruising, het gaat om de juiste keus, kijk goed uit welke kant je opgaat. Dat heeft diegene geholpen, want ze stond inderdaad voor een keus, dat klopte.

Op mijn 24e ben ik gaan samenwonen en uit die relatie heb ik 2 zonen gekregen. Deze relatie is niet gebleven en later kreeg ik een nieuwe relatie en ben ik getrouwd. In 2005, ik was toen 49 jaar, was dat een hele moeilijke relatie geworden, om verschillende redenen. Na bijna 10 jaar zijn we gescheiden. In die tijd, vooraf aan de scheiding, ging ik vaak naar de bibliotheek, daar hadden ze veel Christelijke boeken en daar vond ik deel 10 van het Grote Johannes Evangelie. Ik had direct het gevoel, dit is wat ik altijd gezocht heb, het was een soort innerlijk weten. Vervolgens heb ik het gekocht, want ik kon het maar stukje voor stukje lezen, het was als een thuiskomen. Na het gelezen te hebben heb ik deel 11 gekocht en daarna deel 1 en de rest. In het boek zag ik dat er een stichting was, de “Jakob Lorber Stichting”, en ik meldde mij daar aan voor de Lorber Nieuwsbrief. In die Nieuwsbrief las ik over het ontmoetingsweekend van de stichting “Levend Hart” en in 2006 ben ik naar een ontmoetingsweekend gegaan. Dat heb ik als heerlijk ervaren, want ik voelde mij erg alleen, ik kon met niemand over het geloof praten, want mijn vrouw wilde er niets van horen, zij was heel streng opgevoed met een ernstig straffende God en zij wilde niks over God horen, het heeft haar namelijk heel wat therapie gekost om dat los te kunnen laten. Dat was lastig, want ik wilde er juist over praten en zij was bang dat ik in een sekte terecht zou komen. Dat gebeurde niet, tijdens de ontmoetingsweekenden ontmoette ik juist mensen waarmee ik gewoon kon praten over de Lorber boeken en alles wat mij bezighield, en dat was heel fijn.

Hoe is het nu met mij. Het geloof is voor mij heel belangrijk geworden, en ik voel dat het ook bedoeld is om naar het geloof in God en Zijn liefde te leven, maar dat is nog een hele klus, want ik ben rijk gezegend met zwakheden. Om daar aan te werken is best lastig, veel is zo ingeslopen, ben je zo gewend om te doen, en dan nee zeggen op dingen die je normaal wel deed, dat blijkt toch moeilijk. Ook besefte ik dat ik eigenlijk over mijzelf dacht, ik ben best wel een goed mens, maar ik ben erachter gekomen dat er bij mij nog wel een en ander voor verbetering vatbaar is. Daar ben ik nu mee aan de gang. Het geweten verandert niet, maar je wordt je bewuster van je geweten, vroeger dacht ik dat een leugentje om bestwil geen punt kan zijn, maar nu besef ik van wel. Vroeger gebruikte ik gemakkelijk leugentjes om bestwil, om bijvoorbeeld straf te ontlopen, of om niet gepest te worden, of om meer te lijken dan de ander, want ik had wel een lage zelfdunk, niet over mijn intelligentie, maar als mens, hoe anderen naar je kijken, ik was anders dan andere kinderen en had sociaal gezien weinig omgang met anderen.

Toen ik Christen was geworden begreep ik dat ik de kinderen die mij gepest hebben moest vergeven. Dat kon ik, dus daarmee was dat voor mij toen klaar. Tot ik met een groep mensen meedeed aan een door de stichting “Levend Hart” georganiseerde week over angst in het Schwarzwald. Op een ochtend heeft iedereen die er was iets gedeeld uit zijn of haar leven wat met angst te maken had. Ik heb toen het pesten naar voren gebracht en verteld over mijn angst wanneer ik naar school ging, dat ik ze al zag klaarstaan om mij te grazen te nemen. Terwijl ik dat vertelde liet de Heer mij zien hoe dat mij geholpen heeft om minder hoogmoedig te worden, ik was wellicht een heel vervelende professor geworden van dit of dat met veel eigendunk, en toen ik dat inzicht mocht krijgen stroomden de tranen over mijn wangen, want ik voelde meteen, dat klopt als een bus.

Nog later, ik was met een andere groep in Graz, en degene die dat leidde keek in mijn ogen en zei, ik zie een klein jongetje dat huilt, en ik wist gelijk, dat klopt, die zit daar nog steeds. Ze vroeg, heb je die al eens naar Jezus gebracht? Dat heb ik toen die avond gedaan en dat voelde als een enorme opluchting. Dat kleine jongetje was ik die gepest werd. De pijn was met het vergeven dus nog niet weg. Het inzicht daarover is heel genezend geweest voor mij. Ik hoorde eens een verhaal van een schooljuffrouw in New York. Zij gaf aan de kinderen een papier en zei tegen de kinderen, nu mag je dat papier verkreukelen, maak er maar een propje van. Dat deden de kinderen. Vervolgens zei de juffrouw, nu mogen jullie het papier openvouwen en gladstrijken. Maar dat gladstrijken ging niet, er bleven allemaal kreukels in het papier aanwezig die ze niet weggestreken kregen. Toen zei de juffrouw, kijk, datzelfde gebeurt als je iemand pest, de wonden die je toebrengt zijn niet meer glad te strijken.

Voor mij was het duidelijk dat het wel kon, je kunt dat niet alleen, maar wanneer Jezus genezing geeft aan de mens, strijkt Hij daarmee alle kreukels glad, en dat is toen bij mij gebeurd. Nu zeg ik, ik ben heel dankbaar dat ik gepest ben, dat heeft mij zoveel gebracht. Als dat niet gebeurd was, was ik niet geworden wie ik nu ben. Alles kan door God gebruikt worden om jou verder te helpen in je zielsontwikkeling, niet dat Hij je die wonden geeft, maar als het gebeurt, dan kan Hij het wel gebruiken om je dichter bij Hem te brengen op jouw zielsweg. Als je dat een keer zelf hebt mogen meemaken, word je nog steeds niet blij als je gewond raakt, maar je kunt er wel dankbaar voor zijn dat Jezus het gebruikt om jou dichter bij Hem te brengen. Daarom kan ik nu zeggen, ik ben er dankbaar voor dat dat gebeurd is, hoe een grote stempel het ook op mijn hele leven gegeven heeft, ik kan het nu zien als rijkdom van Hem aan mij gegeven.

Dank je wel voor je openheid. En Tsjêbbe, volgens mij ben jij een goed mens, zoals alle mensen die er oprecht naar zoeken Gods liefde te zijn goede mensen zijn!

Om hun medemensen te bemoedigen vol te houden in deze moeilijke tijd met het Coronavirus, schreven Frans en Monica Wildeboer het onderstaande stukje tekst.

Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
bij alles wat ons te doen staat,
bij alles wat we beleven mogen, hoe weinig dat nu lijkt,
bij alles wat ons overkomt.
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
in het leven dat we samen delen, zo kwetsbaar als het is.
Mogen we dit jaar, en alle dagen, voor elkaar een zegen zijn,
in ons verschillen en ons gelijken,
op misschien maar heel kleine wijze.
Want wie een zegen is voor de ander, is een gezegend mens!

Hartelijke groeten, Frans en Monica Wildeboer

Het Coronavirus heeft veel mensen ernstige gevolgen gegeven. Gelukkig zijn er ook genoeg mensen die het in een milde vorm gehad hebben. Onder andere een van onze kleinkinderen heeft het in een milde vorm gehad en zij vertelde dat zowel haar reuk als haar smaak totaal verdwenen waren. Dat was een hele aparte ervaring. In het stukje hieronder legt Hans de Heij een en ander uit over geur en smaak. Wij vonden het toepasselijk om zijn uitleg juist nu te plaatsen.

Bron van geur en smaak
Over het ontstaan van geur en smaak

De wetenschap (LINK) veronderstelt dat plantgenen de bron van geur en smaak zouden zijn. De typerende geur van een roos, of de heerlijke smaak van een aardbei zou door de plant gemaakt worden, omdat de genetische informatie daarvoor in de plantcellen is vastgelegd. Uit onderzoek van bijvoorbeeld etherische rozenolie of de geur en smaak van een aardbei blijkt dat die geurstoffen buitengewoon complexe mengsels zijn. Maar slechts enkele moleculen vormen met elkaar de typerende rozengeur of die van de aardbei. Bovendien blijkt dat de geurstoffen van de roos en de aardbei totaal niet aan elkaar verwant zijn. Evenzo zijn de moleculen die de karakteristieke koffiegeur geven, weer totaal anders dan die van een roos of een aardbei. En dit geldt niet alleen voor elke bloem en plant, maar net zo goed voor alles wat een geur of smaak heeft.

Sterrenlicht als bron
Hoe anders schetst Jezus (LINK) in het boek “Aarde en maan” van Jakob Lorber (LINK) de werkelijke bron van geur en smaak. De werkelijk bron van geurstoffen blijkt sterrenlicht te zijn. (A&M H 20 + 24). Zonlicht en sterrenlicht vormen samen de bron van álle materie, want uit het samengaan van lichtstralen ontstaan de eerste materiedeeltjes. (interne LINK). In de aardatmosfeer bevinden zich oneindig veel van dat soort materiedeeltjes en iedere plant zuigt daaruit die deeltjes op, die hij nodig heeft bij het maken van de eigen en specifieke geurstoffen. De aardatmosfeer, de lucht, is dan ook veel meer dan een eenvoudig mengsel van stikstof, zuurstof, koolzuur en nog wat andere gassen zoals bijvoorbeeld waterdamp, helium en waterstof. De aardatmosfeer is gevuld met oneindig veel verschillende specifica.

Waarom smaakloos fruit
In de loop der jaren zijn vele soorten groenten gekweekt die in kassen goed onder kunstlicht groeien. Zulke gewassen zuigen dan geen of veel minder van de specifica op die de typerende geur en smaak aan groente of fruit geven, want het kunstlicht is immers overvloedig aanwezig. De planten groeien wel, want er is voldoende licht en de plant haalt met zijn wortels de meer grovere bouwstoffen en water uit de nepgrond, het substraat waar de planten en groenten tegenwoordig op gekweekt worden. Maar de specifica die de bron van de geur- en smaakstoffen zijn, ontbreken, omdat die van de sterren afkomstig blijken te zijn. Deze zienswijze vormt een uitstekende verklaring voor het feit dat tomaten of aardbeien, groenten uit een kas veel minder smaak hebben dan gewassen die in de volle grond en vrije lucht zijn gekweekt.

Dierenriem
Verder legt Jezus nog uit dat de aardatmosfeer een brandglas is dat lichtstralen op de aardbodem concentreert. (A&M 23:3) Net als door een brandglas worden sterrenlicht en zonlicht door de aardatmosfeer gebundeld waardoor allerlei specifica, de eerste materiedeeltjes, (LINK) ontstaan. Omdat de aarde in een jaar tijd om de zon cirkelt, komt zij elke maand ook in een ander teken van de dierenriem te staan. Het gevolg daarvan is dat elke maand ander sterrenlicht op de aardbodem valt en er dus andere specifica ontstaan. Omdat ook planeten en de maan van tijd tot tijd tussen de aarde en de sterren staan, heeft dat tot gevolg dat op bepaalde aardse regio’s sommige specifica niet gevormd kunnen worden. Verder draait de aarde ook nog om haar as en cirkelt ons zonnestelsel om Sirius, hoewel de draaiing om Sirius heel langzaam gaat, 24.000 jaar. (LINK). Zodoende is de vorming van specifieke geur- en smaakstoffen erg wisselend en van veel verschillende factoren afhankelijk. Tegelijk dient dit natuurlijk de enorme diversiteit van planten op deze aarde, want daardoor zijn er overal voldoende bouwstoffen en geur- en smaakstoffen voor elk gewas, plant, struik en boom, dat ergens op onze aarde groeit.

By Tauʻolunga – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=935439

Link

Dit is de goede link naar de zodiak:
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ecliptic_path.jpg#/media/File:Ecliptic_path.jpg

Hans de Heij

Juist ook in deze tijd is het belangrijk dat wij bidden, op de juiste manier, met het ware vuur van de liefde voor al onze medemensen. Hieronder een stukje tekst over het juiste bidden, uit het Grote Johannes Evangelie deel 3:123 – 01-09

MATHAEL zegt: ‘O jij kleine Jarah! Kijk toch eens aan, die wijsheid had ik achter jouw persoontje werkelijk niet gezocht! Het is al goed, mijn liefste Genezarethse, maar nu zou ik wel eens van je willen weten hoe jij eigenlijk bidt!’
JARAH zegt: “Ik verplaats mij met al mijn gedachten en gevoelens in het diepst van mijn hart, waar Gods liefde woont. Daardoor wordt deze heilige liefde net zo gevoed als wanneer men op een zwakke vuurgloed die niet meer vlamt, goed, dor en zeer licht brandbaar hout legt. Het hout zal de zwakke gloed heel vlug zover brengen dat het kleine vlammetjes zal doen ontstaan. Deze vlammetjes zullen dan weldra op het hout overspringen en dan ontvlamt het geheel tot een helder vuur en het hart wordt helder verlicht en helemaal warm van leven. Dan pas spreekt de daardoor gewekte, op God gelijkende geest in het hart:

‘O heilige Vader in de hemelen! Uw naam worde geheiligd! Dat Uw Vaderliefde kome naar ons arme zondaars, die vol dood en nacht zijn! Uw enig heilige wil geschiede hier op deze aarde zoals in al Uw hemelen! Als wij tegen Uw eeuwige, heilige orde gezondigd hebben, vergeef ons dan die dwaasheid en wees geduldig en begrijpend voor ons, zoals ook wij voor diegenen geduld en begrip tonen, die ons op de een of andere wijze onrecht hebben aangedaan! Laat niet toe, dat onze lichamelijke zwakheid hoe dan ook boven ons vermogen door de wereld en door de duivel wordt verzocht, maar verlos ons door Uw grote genade, liefde en mededogen van de duizendvoudige soorten kwaad waardoor onze liefde tot U, o heilige, grote, goede Vader, vertroebeld en verzwakt zou kunnen worden! Maar als wij hongerig zijn en dorstig, zowel geestelijk als lichamelijk, geef ons dan, goede, lieve Vader, datgene wat U vindt dat wij dagelijks nodig hebben! U alleen zij al mijn liefde, alle eer en alle lof eeuwig, eeuwig!’

Kijk, dat noem ik bidden. Maar dit bidden heeft voor God zeker slechts dan pas waarde, als eerst in het diepst van het hart op de hiervoor beschreven wijze de liefde tot God helder en vurig is gaan branden door de eenwording van alle gedachten en gevoelens in het goddelijke centrum van het hart. Als dat vooraf niet gebeurt, is ieder gebed van nog zulke mooie woorden, voor God een gruwel en het wordt niet aangezien en niet aangehoord.
Want God Zelf is een geest en moet daarom in de geest der liefde en in het helderste vlammenlicht der waarheid aanbeden worden. -Begrijp je nu wat waarachtig bidden is naar mijn gevoel en mijn begrip?”

MATHAËL zegt: “O lieftallig meisje! Wie zou er nu ooit bij jou zo’n diepe wijsheid gezocht hebben!? Werkelijk waar, ik zou nog best jouw leerling kunnen zijn, en ik schaam me niet in het minst om dat hier voor iedereen hardop en openlijk te bekennen! Ja, nu begrijp ik pas jouw onweerstaanbare aanhankelijkheid aan de Heer en vice versa (omgekeerd), zoals de Romeinen zeggen! Jij schijnt net als ik ook heel snel door de Heer te zijn gewekt?!”
JARAH zegt: “Wie God de Heer boven alles liefheeft, wordt weldra en gemakkelijk gewekt, wie Hem echter met het verstand zoekt, om Hem te gaan liefhebben als hij Hem met het verstand bewijsbaar heeft gevonden, die heeft een groot en vergeefs werk op zich genomen waarmee hij nooit op deze wereld aan het gewenste doel zal komen.
Daarom hebt u ook zosnel Gods krachtigste genadelicht bereikt, want in het hart van uw ziel moeten de vlammen toch steeds hoog opgelaaid zijn, ofschoon u lichamelijk een hele tijd belegerd was door de kwade, helse geesten!”
MATHAËL zegt: “Ja, goddelijk kind, daar kon je wel eens groot gelijk in hebben! Ik had God reeds vanaf mijn kinderjaren boven alles lief en daarom lieten mijn ouders mij ook wijden voor de dienst in de tempel, waar mijn lichaam eerst omgevormd werd tot een ware helse machine, maar waar mijn ziel ondanks dat toch bleef wat zij vanaf het oerbegin van haar bestaan was. Maar daar wil ik verder met geen woord meer over spreken, want dat roep ik niet graag in mijn gedachten terug. -En zeg jij nu eens, liefste Helena, hoe dit wijze meisje jou bevalt! Is het niet verbazingwekkend dat dit kind zo wijs is?”

Uit: GEJ.03; 123; 01-09

Mag ik jullie allemaal danken voor jullie inzet vandaag en de voorbije jaren .
Telkens als ik de dagelijkse boodschappen mag lezen van ‘Hemels Brood’ brandt het hout op mijn altaar.
Het altaar van mijn hart staat dan in vuur en vlam.

Bedankt ook dat ik met mijn interview een stuk eeuwige liefde mocht delen.
Het was eerst voor mij een beetje een chaotisch verhalen omdat ik van de hak op de tak sprong
en chronologisch niet alles juist is.
Maar ik heb het nu al enkele malen opnieuw gelezen, zelfs nu ik eraan denk, word ik er telkens stil van.
Tsjêbbe moest niet veel vragen denk ik, het kwam zo uit mijn mond of beter nog recht uit het hart.

Hopelijk heeft Covid-19, ondanks de kommer en kwel, ook veel mensen wakker gemaakt, daarom
kijk ik hoopvol uit naar 2021.
Graag zend ik jullie bij deze Gods zegen voor jullie werking en een gezond weerzien van zijn allen in Helvoirt of elders.

Nog een vrolijke Kerstmis en tot weder lezen,
Frans Mertens

Deze reactie van Frans Mertens wilden wij graag met jullie delen.

Veel mensen zien Mij niet. Ik ben niet in een materieel lichaam zichtbaar zoals mensen voor elkaar zichtbaar zijn. Toch ben Ik overal en in alles en iedereen aanwezig, en voor sommigen ben Ik wel degelijk zichtbaar.

Het ware geloof maakt Mij zichtbaar, de ware liefde maakt Mij zichtbaar, in volkomen waarheid ben Ik zichtbaar, het kleine kind ziet Mij, en wanneer het gelovend opgroeit blijft het Mij zien, zelfs door de mist van de wereldse situatie heen blijft het Mij zien. Maar zicht op Mij heeft in de wereld geen waarde, geen betekenis, in geloven wordt geen bewijs van bestaan gevonden, terwijl juist bewijs waarheid maakt voor de meeste mensen. En zo is er onnoemelijk veel vals bewijs. Een deel daarvan is ontstaan door onwetendheid, een ander deel is moedwillig tot stand gebracht, om het eigen gelijk, om waardering te krijgen, om een zekere macht en om roem. Wie door vals bewijs hoog stijgt in aanzien, kan heel diep vallen.

Maar wie oprecht in Mij gelooft, zijn Schepper, zijn leven-gever, en in Mijn ware liefde, die zal nooit diep vallen, die zal altijd stevig op vaste grond staan. Die zal zien wat Mijn liefde in alle opzichten voor alle mensen doet, die zal zien wat ware rijkdom is, die zal het verschil zien tussen werkelijk eeuwig leven en de niet werkelijk bestaande eeuwige dood en weten wat dat betekent. Die zal zien aan hoeveel mensen die dood nog kleeft, door de keuzen die gemaakt worden uit eigenbelang, uit eigenliefde, uit zucht naar materiële rijkdom en macht. Dat te zien doet hem geen genoegen.

Maar Mijn liefde kennen en voelen maakt mensen blij en verdraagzaam, en daarmee kunnen zij moeilijke tijden doorstaan. Zij weten dat Ik al hun liefde zegen uit Mijn liefde, maar ook dat die zegen zijn uitwerking heeft ten dienste aan alle mensen, zoals dat voor alle mensen het beste is, ook al geloven mensen niet in Mijn bestaan. Want zij weten dat eens de tijd komt dat Ik Mij aan iedereen bekend zal maken, en dat alle mensen Mij dan zullen zien zoals Ik Ben. Dan kan niemand Mij meer ontkennen, en iedereen zal voor Mij staan en Mijn liefde ten diepste voelen, ieder persoonlijk en allen tezamen. Die dag komt, eens. Lieve mensen die daarop vertrouwen en daarop wachten, heb nog geduld, want Ik heb geduld. Veel geduld, om alle mensen te redden. Besef dat en heb geduld.

Als ik vermoeid Uw zetel in mij nader
dan vind ik rust bij U, hemelse Vader
ik leg me neer…
bij U mijn Heer
en terwijl ik in stille deemoed wacht
krijg ik weer kracht…

wanneer door angst ik het duister nader
roep ik tot U, o eeuwig trouwe Vader
en in mijn nood…
raakt U mij aan
diep in mijn hart word ik mij Uw liefde bewust
en kom tot rust…

en als door zorg mijn ziel zich laat verstoren
voel ik mezelf onzeker en verloren
U lijkt heel ver…
bij me vandaan
vol verlangen…
zoek ik Uw aanwezigheid
tot ik besef…

door angst misleid
was ik U even kwijt
dan daal ik af…
keer in mijn Zijn
en leg me aan Uw voeten neer
ik geef mijn zorgen…

de angst en pijn
aan U mijn liefste Heer
U neemt ze telkens weer
ik dank U Heer…

Willeke Hesseling
(van de CD Jij en ik – Grenzeloos 2)

Gods liefde waard zijn. Wanneer zijn wij Gods liefde waard? Daar hoeft eigenlijk niemand over na te denken, want wij, alle mensen, worden door God geliefd. Zijn Liefde voor ons is onvoorwaardelijk en onmeetbaar intens en altijd aanwezig. Het is alleen niet zo dat iedereen Gods liefde voelt. En wanneer je Zijn liefde zo nu en dan wel voelt, kan het zijn dat je van tijd tot tijd beseft dat je niet naar Gods liefde gehandeld hebt, dan kan het zijn dat je op zo’n moment denkt dat je, omdat je niet aan Gods liefde voldaan hebt, Zijn liefde niet waard bent. Maar zo is het niet.

Wanneer je van iemand houdt, van je kind of van je partner, of van iemand anders, en diegene houdt ook van jou, dan voel je wederzijdse liefde, je voelt jouw liefde voor diegene en je voelt de liefde van diegene voor jou. Wanneer je denkt dat je Gods liefde niet waard bent, blokkeer je het voelen van Zijn liefde. Het lijkt er dan op dat Hij jou niet liefheeft, hoe zou God jou liefhebben wanneer jij Zijn totale onbaatzuchtige onvoorwaardelijke liefde zelf nog niet in alles bent? Want daarom zijn wij toch op aarde?

God houdt van ons allemaal evenveel en altijd, of wij het nu goed doen of nog niet goed doen. Hij heeft ons plaats op aarde gegeven uit liefde, om ons tot Zijn liefde te brengen. En juist door Zijn liefde te voelen, kunnen wij Hem gaan liefhebben. Werkelijk iemand liefhebben mogen wij door Zijn liefde hier op aarde leren, met vallen en opstaan. En wanneer wij begrepen hebben hoe belangrijk het is om naar ware liefde te handelen, kunnen wij daarvoor altijd uit Zijn liefde putten, want er is maar Een Bron volkomen volmaakte liefde en dat is Hij, onze Schepper.

Op aarde mogen wij uit Zijn onophoudelijke liefde voor ons putten en leren om Zijn liefde in de praktijk te brengen. Juist omdat Hij ons zo intens liefheeft, heeft Hij ons in Zijn onophoudelijke liefde op de aarde geplaatst, om in de aardse omstandigheden met elkaar, en ieder voor zich, gelijk Zijn liefde te kunnen worden. Dat is Gods Wil in ware liefde en wijsheid voor ons, Zijn liefde te leren zijn in alle omstandigheden die er op aarde zijn, omdat Hij weet dat alleen in Zijn liefde iedereen werkelijk voor altijd gelukkig zal zijn.

Ingrid Franssen

Jan is doorgaans niet zo van het opruimen, maar om bepaalde redenen is hij toch gaan opruimen. Tijdens dit opruimen vond hij de onderstaande mail. Die kregen wij in 2002 van Cornelius Verhoeven. Wij delen die graag met jullie, exact zoals wij die toen, in 2002, binnenkregen.

levendhart

From: C. Verhoeven <cverhoeven@ctv.es>
To: levendhart <Ievendhart@hetnet.nl>
Sent: zondag 13 januari 2002 8:23
Subject: nieuw bericht

Lieve Ingrid en Jan!
Er moet me nog iets van het hart, dat jullie beslist moeten weten en wat ik me
vanmorgen (weer om 4.00 uur) eerst realiseerde. Ik bid al meer als een jaar elke dag
ongeveer 20 x het onze Vader. Maar dan wel op mijn manier. Hier komt mijn onze
Vader:
Onze Vader, die in de hemelen zijt,
Uw naam worde geheiligd,
Uw rijk kome over ons en over onze kinderen en kleinkinderen,
Uw wil geschiedde op aarde en in het hele universum,
Geeft ons heden ons dagelijks brood, Uw hemels brood, en Uw geestelijk brood,
En vergeeft ons onze schulden, zoals ook wij aan anderen hun schulden vergeven,
Begeleidt ons tegen alle bekoringen,
En verlost ons van het kwade. Amen!
Snap je nu waarom ik jullie hemels brood ontvangen heb? Dat realiseerde ik me
vanmorgen toen ik het onze Vader bad. Ik denk dat de Heer me vanmorgen wilde
zeggen. “Nu heb je toch je hemels brood waar je Me steeds om vraagt!” En zoiets
gebeurt me nog al eens. B.v. dan weet ik ineens”dat moet ik nog even tegen mijn zoon
zeggen”. Dan sta ik op en ga hem mailen. Soms midden in de nacht. Zijn dat dan
allemaal boodschappen van de Heer? Ik denk en hoop dan toch van wel. Steeds weer
opnieuw gebeurt me dat. Hoe is het mogelijk dat ik in eerste instantie negatief tegenover
dat hemels brood stond. Dit moet, de vijand van al het leven zijn geweest, die heeft
geprobeerd om me er van af te houden. Maar dat is hem natuurlijk niet gelukt. Ik ga nu
hemels brood eens heel intensief en met aandacht lezen en neem ook, om te beginnen
deel 1 vandaag mee naar de kerk en geef dat aan pater André, met het verzoek om het
heel goed te lezen en mij dan te vertellen of hij het eventueel wilt of kan gebruiken in
zijn wekelijkse mededelingen. Je ziet het wel weer, als je aan de Vader iets vraagt dan
weigert hij beslist niet. Voor jou Ingrid zal dit wel iets heel bijzonders zijn neem ik aan!
Wat een ervaring! Ik vraag woordelijk om het hemels brood en krijg het ook nog in
dezelfde bewoording aangereikt. Dit zijn toch dingen waar geen mens om heen kan!
Ik hoop dat je met deze mededeling heel blij zult zijn en dat je er misschien ook nog iets
mee kunt.
Je ziet dus dat ieder op zijn eigen manier kan bidden. En maar volhouden dan komt het
vanzelf. Je moet natuurlijk vertrouwen hebben anders gaat het allemaal niet op.
Veel liefs en de zegen van de Heer moge jullie begeleiden!
Julie en Kees!

Het was in het begin van het jaar 1964 toen ik met mijn ouders en oudste zus naar de N.H. kerk te Gendringen ging om daar de dienst bij te wonen. Het was ook het eerste jaar dat ik mee mocht, tot en met 1963 ging ik naar de zondagsschool.

De predikant, Ds. Mooi, predikte in deze dienst over de wereldgeschiedenis zoals die beschreven staat in de hoofdstukken 7 t/m 12 van het boek Daniël. Vol vuur sprak hij over de eindtijd die weldra zou komen. Toen hij van hoofdstuk 12 vers 1 voorgelezen had, bad ik met heel mijn hart en ziel of ik samen met Michaël tegen het kwaad mocht vechten. Tijdens dit bidden voelde ik twee handen op mijn hoofd, waaruit een liefdevolle vibrerende warmte door mijn hele lichaam stroomde, ik voelde mij gezegend, gelukkig en blij!

‘Te dien tijde zal Michaël opstaan, de grote vorst, die de zonen van uw volk terzijde staat; en er zal een tijd van grote benauwdheid zijn, zoals er niet geweest is sinds er volken bestaan, tot op die tijd toe. Maar in die tijd zal uw volk ontkomen: al wie in het boek geschreven wordt bevonden. ‘

Ingestuurd door Henk Wielheesen

Zonne der gerechtigheid,
ga ons op in deze tijd,
opdat al wat leeft de dag
in uw kerk aanschouwen mag.
Erbarm U, Heer.

Wek de dode christenheid
uit haar zelfverzekerdheid;
zend uw stralen overal,
dat de aarde U loven zal.
Erbarm U, Heer.

Zie, Heer, de verdeeldheid aan,
die geen mens ooit helen kan.
Breng, o Herder, in Gods naam
uw verstrooide kudde saam.
Erbarm U, Heer.

Open overal de poort,
Heer, voor uw voortvarend woord,
win elk volk met stille kracht
voor uw rijk, verdrijf de nacht!
Erbarm U, Heer.

Geef geloof aan wie Gij zendt,
hoop en liefde, dat op ’t eind
wat met tranen werd gezaaid
met gejuich mag zijn gemaaid.
Erbarm U, Heer.

Laat ons zo uw heerlijkheid
zien in deze donk’re tijd,
opdat wij nu en voortaan
trouw U ter beschikking staan.
Erbarm U, Heer.

Alle eer en macht en kracht
worde, Heer, U toegebracht;
heel de mensheid stemme saam
in de drieklank van uw naam.
Erbarm U, Heer.

Uit: Liedboek voor de Kerken 1973
Gezang 313
Ingestuurd door Gera Olsthoorn