Hemelse Vader, in de Bijbel wordt nogal eens Uw toorn, ofwel Uw boosheid benoemd, maar U bent in alle opzichten liefde, hoe is die toorn dan te plaatsen?

Mijn toorn, zoals dat in de Bijbel genoemd wordt, is in alle opzichten Mijn liefde en in geen enkel opzicht te vergelijken met de boosheid die mensen op aarde over wat dan ook wel hebben. Daarin ligt een grote misvatting over Mijn toorn.

Ieder mens heeft van Mij de vrije wil gekregen om zichzelf als eigen bestaan te kunnen beseffen. Maar die vrijheid brengt ook een zekere verantwoordelijkheid met zich mee voor zijn ware leven. In die vrijheid is de mens afgedwaald van wat zijn leven werkelijk is en door die afdwalingen loopt hij het gevaar in de eeuwige dood terecht te komen. In Mijn oneindig grote liefde voor de mens wil Ik hem voor die afgrond behoeden en dat kan door de mens uitgelegd worden als toorn, maar dat is het zeker niet. Zou Ik Mijn kinderen, Mijn schepselen, de mensen, niet behoeden voor de mogelijkheid in het ravijn te storten, dan zou Ik geen liefdevolle God, geen liefhebbende hemelse Vader Zijn.

Er is één leven, één werkelijk goed en gelukzalig leven, één waar en werkelijk leven, en dat is Mijn ware Enig Goddelijk volmaakt gelukzalige leven, wat gelijk ware, volmaakt onvoorwaardelijke, volkomen onbaatzuchtige, eeuwig onveranderlijke liefde is, wat Ik aan al Mijn schepselen gegeven heb, aan de mens in de ware vrijheid van zijn. In die vrijheid kan de mens die ware liefde, dat werkelijke leven zijn, wanneer hij daar in zijn vrijheid met heel zijn ziel en zaligheid voor kiest. En nu juist is dat wat de mens in verschillende opzichten in zijn vrijheid niet steeds doet.

Die ware liefde is Mijn Wil en de mens hoeft alleen zijn vrije wil met Mijn Wil in overeenstemming te brengen, en hij is die liefde. Alleen, daar mankeert het de mens nogal eens aan en dan ben Ik er in Jezus Christus om hem voor te houden wat hij met al zijn van liefde afdwalende gedrag teweegbrengt voor zichzelf. En zeker, dat is geen boosheid van Mij, dat is liefdevolle hulp, die de mens nogal eens niet prettig vindt, maar nodig is, omdat er in Mijn ware opperste hemel, dat is het eeuwig ware leven, niets anders dan Mijn volmaakte liefde is en kan zijn!

Voor het leven van alle mensen, voor ieder mens persoonlijk, is het in alle opzichten van het grootste levensbelang dat hij zich daarvan terdege bewust wordt. Nu, tijdens zijn verblijf op aarde. Er is maar Eén Leven en dat is Mijn eeuwig ware Leven, de ware liefde. Noem het Mijn toorn, maar Ik zal alle mensen behoeden voor het ravijn en tot die liefde, tot het eeuwig ware gelukzalige leven brengen, uit ware liefde voor de mens.

Soms ben ik over-gelukkig, omdat ik weet dat onze hemelse Vader onvoorwaardelijk van mij en van ons allen houdt!
Zo had mijn vader een favoriet lied dat hij begin 70er jaren van de vorige eeuw had geleerd op het koor waarin hij zong. Bij zijn uitvaart heeft het koor dit lied ten gehore gebracht.
Het gaat over het licht van Jezus, dus over de geestelijke Zon, die ons eeuwig niet meer verlaat…

‘De Zon schijnt in mijn ziel vandaag’
uit het Noors vertaald lied door de toen 18-jarige prinses Juliana (1909-2004).

De zon schijnt in mijn ziel vandaag,
het donker is gezwicht,
en aard’ en hemel lacht mij toe,
want Jezus is mijn licht.

Er is zonneschijn, zomerzonneschijn,
alle uren van de dag zijn blij.
Zie ik Jezus’ aangezicht,
is er hemelgloed in mij.

Er is lofzang in mijn ziel vandaag,
en jubel voor de Heer,
en zo vol is daarvan nu mijn hart,
ik kan ’t niet uiten meer.

Er is zonneschijn, zomerzonneschijn,
alle uren van de dag zijn blij.
Zie ik Jezus’ aangezicht,
is er hemelgloed in mij.

Bertie Gelijk

Wie Mij volgen
hebben slechts één thuis,
het innerlijk van ’t eigen hart,
waar zij uit alle wedervaren welkom zijn.
Het is de opslagplaats van alle leven,
alle wijsheid, kracht en macht.
Wie regelmatig huiswaarts keert,
in innerlijke stilte rust
en in Mijn straling zich dan koestert,
verkwikt op tijd,
vindt leniging voor elke nood,
ontvangt het dagelijks voedsel
voor de aardse tocht,
voor ziel en lichaam beide.

Wie regelmatig huiswaarts keert,
voelt dat lk verder groei in haar of hem,
gaat moedig weer op weg,
draagt vrede en beschutting met zich mee,
verwacht niets van de wereld
en stopt het zieke zoeken buiten,
maar deelt en geeft
wat in zichzelf
volmaakt en onuitputtelijk aanwezig is,
en voelt dat vreugde scheppend geven vergezelt.

Pieter van Acoleyen

liefste Jezus…Hemelse vriend
ik wil jou mijn liefde geven
Jij bent Waarheid
Jij bent mijn Licht
de Liefdesbron
waaruit ik wil leven…
heel mijn hart geef ik aan Jou…

liefste Jezus…hemelse vriend
Jij alleen hebt mijn vertrouwen
door Jouw liefde
verdwijnen mijn angsten
ja…zelfs de dood
zal mij nooit meer benauwen…
heel mijn hart geef ik aan Jou…

liefste Jezus…hemelse vriend
wil jij heel dicht bij me blijven…
dank zij Jou
kom ik tot leven
Jij hebt mij zoveel gegeven…
vult de stilte van mijn nacht
maakt mijn zwakte tot een kracht
leert me zuiver te verstaan
welke weg ik heb te gaan…
neem mijn hand en breng me Thuis
leid me naar het Vaderhuis…!

Willeke Hesseling

Geometrie in de natuur is overal. Het woord geometrie betekent meetkunde en houdt zich bezig met lijnen, cirkels, hoeken en oppervlakken. Lijnen, hoeken en cirkels in de natuur volgen een bepaalde wetmatigheid: de Gulden Snede. Deze Gulden Snede zorgt ervoor dat alles in de natuur geometrisch is opgebouwd en de vormen die daardoor ontstaan, fascineren ons en vinden we prachtig. Omdat alle natuurlijke vormen geometrisch blijken te zijn, volgt daaruit dat er een Intelligente Kracht moet zijn die de grondslag vormt van al het bestaande.

Neem bijvoorbeeld de vele sterrenstelsels, zoals deze, of de spiraalvormige wervelingen van wolken in een depressie. Dit zijn wervelingen op kosmische en zeer grote schaal.

Maar er zijn ook wervelingen op kleine schaal. Neem bijvoorbeeld deze wonderlijk gevormde romanesque kool, of een vingerafdruk, of deze nautilus schelp.

Op cellulair niveau is die geometrie in de natuur ook te vinden. Dit tabak mozaìek virus bijvoorbeeld, wikkelt zijn erfelijke informatie in een eiwit spiraal. Die eiwitspiraal bestaat uit de groene bolletjes en het RNA is bruin gekleurd. Onze huid bestaat uit het bekende huideiwit collageen. Dit eiwit lijkt op een touw dat uit drie om elkaar gedraaide strengen bestaat. Een en ander cellulair eiwit, tubuline, is één langgerekte spiraal van eiwit bolletjes.

Het bijzondere is dat zelfs het kleinste materiedeeltje een spiraalvorm heeft. Jezus vertelde in de Nieuwe Openbaring door Jakob Lorber dat dit eerste ‘diertje’ ontstaat uit het samengaan van twee lichtstralen, fotonen.

Spiralen en wervelingen

Geometrie in de natuur, spiralen en wervelingen vinden we werkelijk overal. Bijvoorbeeld in een dennenappel. Onderzoek zo`n dennenappel maar eens. Dan zie je dat hij is opgebouwd uit spiralen en dat die spiralen linksom en rechtsom lijken te draaien. Bij veel dennenappels zijn er 13 spiralen linksom te zien, dat zijn de blauwe lijnen en 8 spiralen draaien rechtsom. Dat zijn de rode lijnen. En op de kruispunten van die spiralen, ontwikkelen zich de zaadjes van de dennenboom.

Het aantal om elkaar draaiende spiralen verschilt per bloem en per vorm. Je kunt bijvoorbeeld in het hart van de zonnebloem 55 spiralen vinden die linksom lijken te draaien, de blauwe, en er zijn in deze bloem 34 rechtsom draaiende, de rode spiralen. Er zijn ook zonnebloemen met een veel groter aantal spiralen.

Bij andere bloemen, bijvoorbeeld bij een dahlia, kun je die dubbele spiraalstelsels ook weer vinden, namelijk 8 en 13. Maar er zijn veel verschillen, in een margriet zijn er 13 en 21 te onderscheiden.

Het blijkt dat al deze getallen in de reeks van Fibonacci voorkomen. De aantallen spiralen voldoen aan de reeks van Fibonacci die als volgt is opgebouwd.

Reeks van Fibonacci

Nul is het niets, en één is het Geheel. Niets en één, is weer één. 1 en 1 is 2 , 1 en 2 is 3, 2+3 is 5, 5 + 3 = 8, 8+ 5 = 13, 8+ 13 = 21, enzovoorts, zo ontwikkelt zich deze reeks. Het blijkt dat alle hierboven eerder genoemde getallen in deze reeks van Fibonacci terug te vinden zijn. Hoe meer voorbeelden je vergelijkt, hoe vaker de reeks van Fibonacci, geometrie in de natuur gevonden wordt.
Er zijn nog heel andere voorbeelden in de natuur te vinden. De reeks van Fibonacci is namelijk óók terug te vinden in de groei van een bijenkolonie. De eerste generatie van een bijenkolonie is een moeder bij. De daarop volgende tweede generatie, die van de eerste dar, heeft maar één ouder. De derde generatie heeft 2 grootouders, namelijk de dar en de koningin. De volgende, de vierde generatie heeft 3 grootouders, de volgende 5 grootouders en de zesde generatie heeft alweer 8 grootouders. Zo komt de reeks van Fibonacci ook bij de groei van de bijenpopulatie naar voren.

Guldensnede en geometrie in de natuur

De Fibonacci reeks heeft nog iets bijzonders, want de verhouding van twee opeenvolgende getallen, geeft de waarde van de Guldensnede. Met een Griekse letter: de PHI. Zo is 89 : 55 = 1,618 …, 144/89 = 1,618… Hoe groter de getallen, hoe nauwkeuriger je het getal PHI kunt bepalen. Het frappante is dat dit getal niet exact te berekenen is. Het is net als het getal PI, een breuk, die oneindig door gaat.

Het bijzondere is dat die Gulden Snede ook in het menselijke lichaam te vinden is. Gemiddeld genomen verhoudt de hoogte van het voorhoofd zich tot de totale lengte van het gezicht zoals de Gulden Snede, 1,618. De pols verdeelt dan de onderarm, weer gemiddeld genomen, volgens de waarde van de Gulden Snede. Gemiddeld, omdat mensen nu eenmaal verschillend gebouwd zijn.

Zelfs de DNA-structuur voldoet aan de waarden van de Gulden Snede. Het blijkt dat één volle winding van de dubbele DNA helix, dat is de afstand tussen de rode lijnen, een lengte heeft van 34 nanometer. De breedte van de dubbele helix, de afstand tussen de gele lijnen, is 21 nanometer. De brede groef is 21 nanometer en de smalle groef is 13 nanometer.

Met andere woorden, de DNA structuur voldoet aan de Gulden Snede en is een voorbeeld van volmaakte geometrie in de natuur. Dit is wonderbaarlijk, want wetenschappers geloven namelijk dat DNA volgens een volledig willekeurig proces en toevallig zou zijn ontstaan. Als DNA volgens een of ander toevalsproces zou zijn ontstaan, wie of wat heeft er dan voor gezorgd dat de DNA structuur aan de Gulden Snede voldoet? Omdat het lijkt alsof DNA zichzelf óók volgens de wetmatigheid van de Gulden Snede heeft ontworpen, geloven wetenschappers dat die wetmatigheid van de Gulden Snede in de natuurwetten zelf zou voortkomen, maar hoe is die wet, hoe zijn die natuurwetten ontstaan? De conclusie moet zijn dat het DNA niet volgens een willekeurig proces kàn zijn ontstaan, maar dat een Intelligente Kracht de Bron daarvan moet zijn.

Intelligente krachten

Omdat we op alle niveaus twee soorten spiralen zijn, drukt die Intelligentie zich tweevoudig uit, zijn er twee krachten. Eén die een werveling linksom veroorzaakt en één die een werveling rechtsom tot stand brengt. Anders gezegd: de ene kracht zorgt voor uitzetting en de andere kracht veroorzaakt verdichting. Eén kracht zorgt er voor dat de plant zich uit de grond kan schroeven, en de andere kracht zorgt ervoor dat de bloemen en de zaadjes, dat geometrie in de natuur bestaat.

Die twee intelligente krachten gaan altijd samen. Net als liefde en wijsheid ook samen een eenheid vormen. In China wordt zo`n verschijnsel yin en yang genoemd. Yin-en-yang verwijzen naar twee tegengestelde krachten waarvan alle aspecten van het leven en het universum doordrongen zijn. Dit geldt tevens voor de yoga waarin shakti staat voor de uitzettende, warme kracht en shiva de koele, verdichtende kracht vertegenwoordigt.

We komen die krachten ook tegen als: aantrekken en afstoten, verwarmen en afkoelen, vasthouden en loslaten, verandering en in stand houden, beweging en stilstand. Dit zijn allemaal aspecten van liefde en wijsheid, die zich op oneindig veel manieren kunnen uitdrukken.

Geometrie in de natuur van de mens
Wij mensen kennen emotionele wervelingen. Je kunt je aan iets ergeren, kwaad maken en zelfs woest worden. Mensen kunnen blij zijn, heel erg opgewekt, maar ook erg overdreven uitgelaten doen. Dergelijke emoties kennen we allemaal en het is van het grootste belang woede geen ruimte te geven, want die kan in een paar ogenblikken veel kapot maken. Gelijkmatigheid geeft gemoedsrust en laat het besef van ware liefde in ons groeien.

Liefde geeft de kracht om de boosheid te (leren) beheersen. De wijsheid is het inzicht dat het goed is om vanuit liefde voor de ander met je eigen kwaadheid om te (leren) gaan. En liefde en wijsheid zijn dan beide nodig om in jezelf in balans te kunnen houden. Zo ontwikkelt zich de mens. Angst vraagt vertrouwen en dat is liefde. Inzien dat onzekerheid de oorzaak van angst is, is wijsheid. Met liefde kun je verdriet accepteren, en inzien dat verdriet vaak een vorm van onmacht is, is weer wijsheid. Wanneer je in staat bent hebzucht los te laten, moet je daar liefde voor gebruiken. Want liefde is ook tevreden zijn met wat je hebt en bent. Begrijpen dat hebzucht slechts het eigenbelang dient, is weer wijsheid. Dit is het wonder van de eenvoud. Er zijn twee intelligente, goddelijke krachten van liefde en wijsheid die alle groei en ontwikkeling leiden. Zowel stoffelijk als geestelijk.

Hans de Heij

Want in je hart is een plekje waar het helemaal zuiver is, waar geen eigenbelang of onwaarheid is, waar het wat dat betreft helemaal stil is. Niet de stilte van geen geluid, maar de stilte zonder alles wat niet goed is, wat geen liefde is, wat geen waarheid is. De stilte dus waar alleen waarheid en liefde is en niets anders dan dat. Daar kun je je Schepper in Jezus Christus ontmoeten, want daar is Hij Die jou leven geeft. Daar kun je je vragen stellen en daar kun je je antwoorden krijgen. Als je dat plekje in je hart weet te bereiken, als je er tenminste niet zelf voor staat met je verlangens, met je wil, je eigenbelang, je eigen invullingen, je eigenwijsheid, en noem maar op. Als je dat allemaal weet los te laten, dan is daar, waar het helemaal zuiver is, Degene Die alles van je weet, je door en door kent, Die je alle antwoorden op alle vragen die je hebt kan geven, en het belangrijkste, Degene Die jou en alle mensen oneindig liefheeft en daar in jou er altijd alleen vanuit die liefde voor jou zal zijn. Je hoeft dit niet te geloven, je kunt in je hart voelen of het waar is, op die plek waar het stil is.

Citaat uit het boek “God begrijpt ons, maar begrijpen wij God?”
In concept geschreven door Ingrid Franssen

Voor groeiend besef van het Leven.
Geschapen naar Gods evenbeeld.
Met de mogelijkheden en keuzen om aan God gelijk te zijn, maar Hem niet te zijn.
God is alles.
De Goddelijke Liefde is in de Schepping opgedeeld in oneindig veel kleinere en grotere partikelen, die binnen de Goddelijke orde de keuzen hebben om samen ervoor te kiezen meer en meer aan die Goddelijke liefde gelijk te worden en uiteindelijk te zijn. Dat leren we door interactie met onze medeschepselen.
En omdat wij niet ook onze broers, zussen, medemensen kunnen zijn, kunnen wij niet God Zelf zijn, Die Alles Is. Wij zijn slechts een deeltje in de Schepping, delen van het Geheel, maar niet Het Geheel.
De vrije keus hier op aarde impliceert dat er keuzemogelijkheden moeten zijn.
Die keuzemogelijkheden bestaan uit allerlei maten van Liefde en niet-liefde.
Door de interactie met elkaar kunnen we leren steeds meer voor de Liefde te kiezen en te worden.
Daartoe is elk partikeltje van de Schepping nodig.
En het mooiste vooruitzicht daarbij is: Het Komt Goed!

Bertie Gelijk

Hartelijk bedankt weer voor de onlangs ontvangen “Liefderijk”, waarin de oproep stond om met persoonlijke ervaringen te komen. Ik heb daarom deze ervaring van mij/ons, ooit mondeling aan Jan verteld, op schrift gezet.

Inmiddels alweer een tiental jaren geleden bezocht ik elke week een Brabantse kennis van mij die tot haar sterven een lange tijd in een hospice in Weert verbleef. Zij en haar overleden man hadden een mooie boekenschat opgebouwd en omdat haar neef niet wist wat hij daarmee moest aanvangen, bood hij deze boeken na haar overlijden aan mij aan, waar ik heel blij mee was. Hierbij bevonden zich onder meer boeken van Jakob Lorber. Een passage uit het Grote Johannes Evangelie (1), die mij raakte, had ik ooit aan mijn vriendin voorgelezen en zij had deze passage genoteerd.

In het zorgcentrum waar ik werk had ik een gesprek met een bewoner over spiritualiteit en hij vertelde mij enthousiast over Jakob Lorber en de boeken die hij geschreven had. Dat ik ook boeken van hem bezat en daarin aan het lezen was maakte hem blij. Enige tijd later reikte hij mij een fotoboekje met citaten van Jakob Lorber aan. Weer een tijd later – jaartallen zijn niet mijn sterkste kant – herinnerde mijn vriendin zich de destijds door haar genoteerde passage en vroeg zich af hoe ze daar aan gekomen was. Ik keek naar de kast naast me en zag het boek van Jakob Lorber staan en herinnerde me zijn schrijfwijze die op de zojuist voorgelezen tekst leek. Toen ik het boek in handen nam viel het tot mijn verwondering en die van mijn Nijmeegse vriendin aan de andere kant van de telefoonlijn meteen op de betreffende passage open, waarna we nog een stukje uit het boek lazen. (Ik kon deze passage bij het schrijven van dit stukje evenwel niet meer terugvinden). Omdat me toen ook het citatenboekje weer te binnen schoot, las ik daaruit enkele citaten voor die ons raakten.

Na het beëindigen van de telefoonverbinding bladerde ik het boekje nog eens door en trof achter in de gegevens aan van de Stichting Levend Hart in Valkenburg en info over een website, die ik via mijn telefoon opzocht, zo uitkomend bij een mooie tekst van Hemels Brood. Vanwege hartklachten kwam ik in die tijd in het ziekenhuis om een nazorgprogramma te doorlopen. Om mezelf wat leuks te gunnen besloot ik de nabijgelegen kringloopwinkel te bezoeken met in gedachten te kijken naar een blauw vaasje of een paar kleine vaasjes om een enkel bloemetje in te kunnen zetten. Het leek of de betreffende kleine vaasjes in exact de juiste kleur voor me klaar stonden, evenals een prachtig blauw vaasje dat nu op mijn vensterbank staat te schitteren als herinnering aan hoe God werkt. Omdat ik even later in deze kringloopwinkel een verzamelboekje met op de kaft blauwe korenbloemen met de teksten 1-310 van Hemels Brood aantrof. Het lag boven op de plank zodat ik het meteen zag liggen. Ik herkende de waarde ervan onmiddellijk vanwege de website die ik eerder had gevonden, maar waarvan ik toentertijd nog niet had ontdekt hoe die werkte. Dankzij dit boekje, waaruit ik iedere dag mijn vriendin aan de telefoon voorlas, zijn wij beiden uit een diep dal gekomen.

We blijven God daarom intens dankbaar voor de wonderbaarlijke wijze waarop hij ons dat wat we nodig hebben aanreikt. Ook jullie blijven we heel dankbaar voor alle moeite die jullie doen om deze prachtige boodschappen en jullie persoonlijke ervaringen met anderen te delen via de website, de boekjes en “liefderijk”, omdat we daardoor geholpen worden datgene wat wij ervaren in een andere context te zien.

Lisette Meisen

(Melodie: “oh wat is het leven fijn als de zon schijnt”, van André van Duin)

God ik dank U voor iedere dag,
ongeacht wat deze brengen mag
God wat is het leven mooi als Uw Licht schijnt

Want Uw liefde laat mij streven
Geheel volgens Uw wil te leven
God wat is het leven mooi als Uw licht schijnt

Zijn er stormen of woelige baren
God Uw Liefde laat ze bedaren
Oh wat is het leven mooi als Uw Licht schijnt.

God Ik blijf op U vertrouwen,
slechts op Uw liefde kan ik bouwen
God wat is het leven mooi als Uw Licht schijnt

Er is niets wat ik hoef te vrezen
U verlicht mijn hele wezen
God wat is het leven mooi als Uw Licht schijnt

Iedere dag met U doorgebracht
zet mij steeds meer in mijn kracht
God wat is het leven mooi als Uw Licht schijnt

God Uw naam is voor mij Heilig
want bij U ben ik steeds veilig
God wat is het leven mooi waar Uw Licht schijnt

Lisette Meisen

Ergens is het begin,
ergens is het begin in ons,
ergens is de volmaakte liefde
haar waarheid en haar wijsheid
ergens in ons is onze Schepper
ergens in ons is Zijn licht, Zijn liefde,
alles wat waar is
ergens weten wij
ergens kennen wij
ergens beseffen wij
in ons
wie wij zijn,
Wie onze Schepper is
en
ergens is er in ons dat begin
van het volmaakte leven
in volmaakte liefde
in volmaakte wijsheid
in volmaakte eeuwigheid
Zijn, zoals God in ons eeuwig Is

Oh, soms zou ik U zo graag omhelzen!

Ingrid Franssen

[1](OUBRATOUVISHAR:) “Wij vroegen aan de overste of er op de hele aarde ooit een rechtvaardig mens was geweest die iets dergelijks had meegemaakt.

[2] De overste haalde zijn schouders op en zei: ‘Op directe wijze zeker nog nooit; maar indirect vindt men in de geschriften en mondelinge overleveringen echte voorbeelden van heel rechtvaardige en vrome mensen, die in een zekere geestvervoering gebracht zijn waarin zij de geest van God zagen als een licht dat alle ruimten der oneindigheid vervulde en waarbij zij waarnamen dat zij zelf een deel van dat licht waren. Allen die zo’n genade ten deel viel, getuigen dat zij in dit licht door en door gegrepen werden door een onuitsprekelijk geluksgevoel en begonnen te profeteren; en wat zij dan profeteerden, is ook steeds uitgekomen. Maar nog nooit heeft een sterveling de ware oergod in een andere vorm gezien!

[3] De mens, in zijn begrensde vorm, zou de oergod wel dichter bij zich willen brengen; zijn hart smacht naar het ogenblik dat hij de Schepper eenmaal in een genaakbare mensenvorm kan zien en met Hem, de eeuwige oergeest, net als met een mens kan spreken; maar dat is niets anders dan een dwaas verlangen van de zwak begaafde mens, wat in een bepaald opzicht vergeeflijk is maar eeuwig nooit gerealiseerd kan worden. Want het eindige kan eeuwig nooit oneindig worden -en het oneindige nooit eindig!’

[4] Zo sprak de wijze overste tegen ons en wij begrepen dat ook voor zover dat met ons geringe begripsvermogen mogelijk was.

[5] Maar ondanks dat alles drong zich toch vanzelf aan ieder van ons de voorstelling op van een zeer grote, goddelijke persoonlijkheid, want met de goddelijke oneindigheid konden wij, verlaten als wij waren, nooit helemaal overweg. Ons hart verlangde steeds naar een persoonlijke, zichtbare god die men lief kon hebben, ook al raakte ons verstand, ondanks de raad van de overste om de oergodheid lief te hebben, altijd in conflict met ons hart, dat zich toch veel te klein voelde om de goddelijke oneindigheid met alle liefde aan te nemen.

[6] De overste onthulde ons dat er op aarde een volk bestond dat de naam ‘Joden’ droeg. Dit volk had de juiste kennis over de allerhoogste God. Een van hun grootste wijzen, een geboren Egyptenaar genaamd Moi ie sez (‘mijn opname’, een naam die een prinses hem gaf toen zij hem uit de Nijl redde), moet ongeveer vijftig jaar lang in staat geweest zijn om met de geest van God te spreken en deze geest van God moet hem juist ten strengste opgedragen hebben zich nooit met wat voor beeld dan ook een voorstelling van Hem te maken! Ook deze wijze vroeg eens, omdat zijn hart daarnaar verlangde, Hem persoonlijk te mogen zien, maar kreeg als antwoord: ‘God kun je niet zien en leven!

[7] Toen echter desondanks in het hart van de wijze het verlangen om God te zien, heviger werd, zei de geest van God tegen hem dat hij zich in een rotsspleet moest verbergen en daaruit moest komen als hij geroepen werd. Dat deed de wijze, en toen hij geroepen werd, kwam hij te voorschijn en zag van enige afstand Gods rug, die meer licht gaf dan duizend zonnen! Zijn gelaat moet daarop echter dusdanig zijn gaan stralen, dat zeven jaar lang geen mens ernaar kon kijken zonder verblind te worden. Daarom moest deze wijze zijn gezicht dan ook gedurende deze tijd zwaar versluieren. Zo heeft, zoals jullie weten, de wijze overste ons dit alles verteld.

[8] In hoeverre zich dit alles zo of anders heeft toegedragen, is niet aan ons om daarover te oordelen; wij weten alleen dat er nooit een onwaar woord over de lippen van de overste is gekomen. Hij heeft het ons precies zo meegedeeld als het hem verteld is.

Uit: Het Grote Johannes Evangelie, deel 4, hoofdstuk 193

Laat heb ik U lief gekregen,
O Schoonheid zo oud en zo nieuw,
laat heb ik U lief gekregen.
Zie, U was binnen en ik was in de wereld buiten,
en daar zocht ik U.
En zelf ongeordend
stortte ik mij op die welgeordende dingen,
die U hebt gemaakt.
U was met mij, maar ik niet met U:
Die dingen hielden mij ver van U
die geen bestaan zouden hebben,
als ze niet in U bestonden.
U hebt geroepen en geschreeuwd,
en mijn doofheid doorbroken.
U hebt mij met uw licht overstraald,
en mijn blindheid verdreven.
U hebt mij met uw geur verleid;
ik heb haar ingeademd en zucht naar U.
Ik heb U geproefd,
en ik honger en dorst naar U.
U hebt mij aangeraakt,
en ik ben ontbrand in verlangen naar uw vrede.

Aurelius Augustinus
Uit: Belijdenissen Boek X, 38

Analyse
Augustinus was een retor en filosoof die leefde rond het jaar 400 na Christus. In zijn boek Confessiones, uit het Latijn vertaald als Belijdenissen, doet hij verslag van zijn geestelijke ontwikkeling, die in feite een zoektocht is naar God. Die beleeft hij als Schoonheid. In dit stukje poëzie wordt ook zijn geestelijke ommekeer beknopt weergegeven.

Als je het moeilijk vindt om de juiste woorden of gedachten te vinden, kun je bidden:

Lieve hemelse Vader,
Wilt U,
Die zuivere ware liefde Is,
alle mensen in Uw liefde en genade de hulp geven die zij nodig hebben,
de kracht geven die zij nodig hebben en wilt U hun situatie ten goede doen keren.
Mag Uw wil boven onze wil hen allen zegen brengen,
hen genezen en mag hun situatie verbeteren.
Geef hen, wat voor hen het beste is.
Wij bidden u dit voor alle mensen die ons dat in hun nood gevraagd hebben,
en voor alle mensen die ons in hun nood niet bekend zijn,
maar bij U zeker wel.
Dank U, voor Uw eeuwige liefde voor ons allemaal,
Amen

Ingrid Franssen

[1] Rafaël zei: ‘Dat is toch slechts een overeenstemmend beeld van wat ik je zojuist over de schepping of de geleidelijke vorming van een compleet hemellichaam heb verteld.[2] De oergeschapen grote geesten zijn immers de gedachten in God en de daaruit voortkomende ideeën.[3] Het mystieke getal zeven slaat op het volkomen oorspronkelijk goddelijke en het aan God gelijke in elke van Hem uitgaande gedachte en in iedere idee die door Hem is gevormd en als het ware uit Hem naar buiten is geplaatst.[4] Het eerste in God is de liefde. Die is in alle geschapen dingen te vinden, want zonder liefde kan niets bestaan.

[5] Het tweede is de wijsheid, het uit de liefde voortkomende licht. Ook deze kun je in elk wezen aan zijn vorm waarnemen, want hoe ontvanke¬lijker een wezen is voor licht, des te meer ontwikkeld, verfijnd en mooier zal ook zijn vorm zijn.

[6] Het derde, dat uit de liefde en de wijsheid voortkomt, is de werkzame wil van God. Daardoor worden de gedachte wezens pas werkelijkheid, zodat zij dan werkelijk bestaan en aanwezig zijn, anders zouden alle gedachten en. ideeën van God hetzelfde zijn als jouw nietszeggende gedachten en Ideeën, die nooit realiteit worden.

[7] Het vierde dat weer uit deze drie ontstaat, is en heet de orde. Zonder deze orde zou een wezen nooit een blijvende en vaste vorm en dus ook nooit een bepaald doel hebben. Want als je een os voor de ploeg spant en zijn vorm en gedaante zou veranderen, bijvoorbeeld in een vis of in een vogel, zou je daar dan wel ooit een doel mee kunnen bereiken? Of als je een vrucht zou willen eten, die voor je mond in een steen zou veranderen, wat zou je dan aan die vrucht hebben? Of als je ergens naar toe zou gaan over een vaste weg en de weg zou onder je voeten in water veranderen, zou de stevigste weg je dan iets helpen? Kijk, dat alles en ontelbaar veel meer wordt verhoed door de goddelijke orde als vierde geest van God!

[8] De vijfde geest van God heet de goddelijke ernst, zonder welke geen enkel ding een bestaansmogelijkheid zou hebben, omdat hij overeenkomt met de eeuwige waarheid in God en die geeft aan alle wezens pas de ware duurzaamheid, de voortplanting, het gedijen en de uiteindelijke vervolmaking. Zonder die geest in God zou het er voor alle wezens erg slecht uitzien. Ze zouden zijn als de bouwsels van een fata morgana, die wel iets lijken te zijn zolang men hen ziet. Maar de voorwaarden waardoor ze veroorzaakt werden, veranderen maar al te gauw, omdat er geen ernst in heerste en de mooie en wonderbaarlijke bouwsels verdwijnen in het niets! Ze zien er weliswaar ook heel goed geordend uit, maar omdat er in de oorzaak die hen doet ontstaan geen ernst heerst, zijn zij niets dan loze, zeer vergankelijke bouwsels, die onmogelijk bestendigheid kunnen hebben.

[9] Kijk, dit zijn dan al vijf grote oergeesten van God, en nu zullen we nog overgaan tot de twee laatste; luister dus nog verder naar mij!

[10] Waar de hoogste liefde, de hoogste wijsheid, de almachtige wil, de volkomen orde en de onveranderlijk standvastigste ernst aanwezig zijn, moet toch duidelijk ook het grootste en eeuwig nooit bereikbare geduld aanwezig zijn, want zonder het geduld zou alles in een stroomversnelling geraken en tenslotte in een onontwarbare chaos van de oude wijzen eindigen.

[11] Wanneer een bouwmeester een huis bouwt, mag hij toch naast de andere eigenschappen die daarvoor nodig zijn ook het geduld niet verge¬ten, want als hij dat niet heeft, dan – geloof mij -zal hij zijn huis nooit kunnen voltooien.

[12] Ik zeg je: als God deze geest niet zou hebben, dan zou er al vrijwel eindeloos lang geen aardse zon meer in de oneindige ruimte schijnen en in de wereld van de geesten zou het er heel vreemd, volkomen onwerkelijk uitzien. Het geduld is de moeder van de eeuwige, onveranderlijke barm¬hartigheid van God en als deze zesde geest niet in God aanwezig zou zijn, waar en wat zouden dan alle schepselen tegenover de enige almachtige God zijn?!

[13] Als wij dan ook op een of andere wijze falen en ons daardoor klaarblijkelijk prijsgeven aan de vernietigende vloek van de goddelijke liefde, wijsheid en van de goddelijke wil, waarop Zijn ernst volgt, vanwege de voorgegane orde, dan stoten wij op het goddelijke geduld, dat mettertijd toch alles in evenwicht brengt en brengen moet, want anders zouden alle schepselen, ook al waren ze nog zo volmaakt, zijn overgeleverd aan het eeuwige gericht van het verderf.

[14] Het goddelijke geduld zou met de eerder genoemde vijf geesten in God wel één of ook wel talloos vele mensen op de hemellichamen scheppen en ook blijvend onderhouden, maar dan zou een mens of ook talloos vele mensen in het zware vlees een eindeloze tijd voortleven en van een uiteindelijk vrij worden van de ziel uit de banden van de materie zou dan eeuwig lang geen sprake zijn. Tevens zouden dieren, planten en mensen zich steeds maar vermeerderen en tenslotte door hun aantal op de beperkte ruimte van een hemellichaam zo dicht op elkaar gedrongen wonen, dat de een niet meer voor de ander opzij zou kunnen gaan. Met dien verstande dat een hemellichaam onder het beheer van het eindeloze goddelijke geduld ooit nog zover rijp zou kunnen worden dat het planten, dieren en mensen zou kunnen dragen en voeden. ja met de zes geesten waarmee ik je tot nog toe alleen maar heb laten kennismaken, zou zelfs het scheppen van een stoffelijke wereld oneindig traag gaan en het zou zeer de vraag zijn of er wel ooit een wereld in de materie te voorschijn zou komen.

[15] Maar het geduld is, zoals reeds gezegd, de moeder van de goddelijke barmhartigheid en daarom is de zevende geest in God dan ook de barmhartigheid, die we ook de zachtmoedigheid willen noemen. Die brengt alles in orde. Zij ordent alle eerdere geesten en zorgt voor de tijdige rijpheid zowel van een wereld als van alle schepselen daarop. Voor alles heeft zij een bepaalde tijd gesteld en de rijp geworden geesten kunnen zodoende vlug en gemakkelijk hun volledige verlossing verwachten en hun eeuwige vrijheid en volledige levenszelfstandigheid aanvaarden.

[16] Deze zevende geest in God zorgde er dan ook voor dat God Zelf in het vlees kwam om daardoor alle gevangen geesten binnen de kortst mogelijke tijd uit de harde banden van het noodzakelijke gericht van de materie te verlossen, en dit werk van Hem -de verlossing- kan dan ook de hernieuwde schepping van de hemelen en de werelden en dus het grootste werk van God genoemd worden, omdat daarin alle zeven geesten van God volledig evenwichtig werken, wat eerder niet zo zeer het geval was en ook niet zijn mocht vanwege de geest van de orde in God. Want vroeger werkte deze zevende geest in God, die je nu bekend is, slechts in zoverre met de andere geesten samen dat alle gedachten en ideeën van God realiteiten werden; van nu af aan werkt hij echter krachtiger en juist de volkomen verlossing is daarvan het gevolg.

[17] En zie nu, dat zijn de zeven geesten van God die jij niet begreep; en al het geschapene Uit de zeven geesten van God komt in alles met deze zeven geesten van God overeen en draagt ze in zich. En de eeuwig voortdurende schepping en het evenzo onophoudelijk scheppen is het wat de oerwijzen van deze aarde de ‘oorlogen van Jehova’ noemden.’

Uit: Het Grote Johannes Evangelie deel 7, hoofdstuk 18

Al lijkt de horizon altijd ver weg, Ik ben dichtbij. Al versta je Mij niet altijd direct duidelijk in je hart, Mijn Woord doe Ik gestand. Al kun je soms niet goed onderscheiden wie waarheid en wie onwaarheid spreekt, Ik ben altijd waarheid. Al lijkt liefde er bij veel mensen niet toe te doen, ieders leven is Mijn liefde. Al zijn gebeurtenissen verwarrend, Ik heb de leiding over alles en iedereen ten goede aan alles en iedereen.

Al willen mensen het goede doen, maar weten ze niet meer wat werkelijk goed is en wat niet, in Mijn liefde is alles goed, omdat Mijn liefde door en door goed is voor alle mensen. Daar is alles op gebaseerd, alles wat is en wat leeft, de hele Schepping van hemel en aarde, alle mensen, dieren, planten, tot in de oneindigheid is het allemaal Mijn liefde. Je kunt blind zijn en doof, lam en zwak, sterk als een os, zijn wat is, Mijn liefde blijft eeuwig alles en houdt eeuwig alles in evenwicht.

Wat verwarrend lijkt, het is in evenwicht. Waarvan niet te zien is of het goed of niet goed is, het is in evenwicht. Wie wel of niet in Mij gelooft, het is in evenwicht. Mijn liefde houdt in haar oneindige wijsheid alles tot in eeuwigheid in evenwicht. Hoe dreigend en onheilspellend de wereld er soms kan uitzien, het is in evenwicht. Er is niets te vrezen, want alles ligt in Mijn liefde verankerd, of dat nu wel of niet gezien, beseft, geloofd en erop vertrouwd wordt, maakt geen enkel verschil, Ik Ben Die Ik Ben en dat is zo tot in de oneindige eeuwigheid onveranderlijk.

Wees daarom gerust, wat er ook gebeurt, wees gerust, wees altijd gerust, want je bent eeuwig deel van Mij, Mijn liefde en haar wijsheid, zelfs al zou je daar niet in geloven, al zou je egoïstisch, onverdraagzaam, wedijverend, boos en wraakzuchtig zijn, dan nog. Maar Ik weet, dat ben je niet, Ik weet hoe je wel bent, en dat is goed. Daarom, wees zoals je bent, niet meer en niet minder, kind van Mij, die groeit naar volwassenheid, dat is, die groeit in Mijn liefde, omdat Ik jou laat groeien, je help te groeien, want het is Mijn Hand, Mijn liefde, Mijn leven, en er is niets anders, Ik ben het Die jou leidt. Hoe het in de wereld ook lijkt te zijn, zo is het niet, de werkelijkheid ben Ik in alles en iedereen.

Als een vogel uit het nest wordt gestoten, sterft hij. Als een kind geen liefde, geen geborgenheid vindt in de armen en het hart van mensen, gaat het de woestijn in.

Mensen beminnen, omdat ze zo ‘beminnenswaardig’ zijn, loopt tenslotte uit op een fiasco. Mensen zijn niet altijd zo beminnelijk dat je er als vanzelf van gaat houden. Vijanden vergeven en liefhebben, het kwade met goed vergelden is bovenmenselijk, als er niet een hogere reden is, een diepere motivatie, een zuiver geestelijke motivatie.

God is liefde. Dit is de meest verrassende boodschap die tot ons komt uit dat nieuwe boek voor deze tijd, het oude evangelie, waarin het humanisme van God beschreven staat. Het is de meest menselijke en de meest goddelijke boodschap aller tijden. Het tegenovergestelde van alle gangbare ideologieën. Het evangelie is geen leer. Het evangelie is leven.

De liefde van God is zichtbaar, tastbaar en voelbaar geworden in een menselijk lichaam, in een menselijk hart, in de persoon van Jezus van Nazareth, opdat mensen in liefde weer zouden mens worden voor elkaar.
Jezus is de mens geworden liefde van God. In Hem is het oerbeginsel van het goede geopenbaard. In Jezus heeft God gekozen voor de mens, heeft God de mens centraal gesteld.

Het evangelie van de liefde is het evangelie van de dwaasheid. Het gaat over de boodschap van een liefde, die pijn doet, die door het kruis getekend is. Wie in deze liefde is binnengetreden legt zijn hoogmoed af, doet afstand van machtsposities en neemt gaarne de laatste plaats in om ten dienste te staan van allen!

God is aanwezig in ieder goed mens, die van je houdt, die je de moeite waard vindt, die met je meegaat en bij je blijft als de avond valt.
God kijkt je aan door de zachte ogen van ieder mens, die begrip voor je heeft. Hij is aanwezig in ieder goed woord dat een troost en een steun voor je is. Hij is in de hand op je schouder, die je moed geeft en je liefdevol terechtwijst als je donkere wegen gaat. God is aanwezig in de mond die je met liefde kust. Het is de warmte van Zijn hart die je voelt in elke omhelzing. Als de liefde woont in het hart van de mensen is het mogelijk dat mensen zinnig over God spreken en elkaar verstaan.

Liefde: geen uitvinding van mensen.
Het is een uitvinding van God.

Phil Bosmans (1922-2012) uit: ‘Zomaar voor jou – vrede en alle goeds’

Soms denk ik bij mijzelf, wat verschilt ons nu werkelijk van de mensen die niet in God geloven. Meteen daarop besef ik, dat is precies het verschil, dat ik wel in God en God in Jezus Christus geloof en zij niet. Maar wat maakt dat verschil in ons dagelijks leven uit? Alles en iedereen loopt door elkaar. Het goede en het slechte gaat soms hand in hand lijkt het wel. Iedereen heeft met de verleiding te maken, of je nu wel of niet gelooft. Maar er is toch een groot verschil, want wie in Hem in Jezus Christus gelooft, kan altijd elk moment van de dag, in zijn hart naar Hem toegaan en met Hem spreken, naar Zijn adviezen luisteren. Iemand die niet in God en in Jezus Christus gelooft doet dat niet. Dat kan in moeilijke tijden een groot verschil maken.

Bij ons waren moeilijke tijden, zowel mijn gezondheid als Jans gezondheid stonden op het spel. Dat ging haast naadloos in elkaar over en het leek of wij er niets aan konden doen. Maar achter de schermen werkte de liefde van onze hemelse Vader en gebeurde precies datgene wat nodig was, voor mij en voor Jan. Ondanks mijn geloof waren er momenten van twijfel, hoe zou dit allemaal gaan? Maar zie, onze hemelse Vader heeft ons allemaal altijd lief, ook als we momenten van twijfel hebben, ons afvragen of we het wel goed doen, of we wel genoeg naar Hem luisteren, en daartussendoor speelde dan ook de vraag, wat is Gods Wil?

Want in zulke moeilijke situaties vind ik het wel eens moeilijk om mijn wil ondergeschikt te maken aan Zijn Wil. Maar steeds opnieuw blijkt dat onze hemelse Vader zich daar niets van aantrekt. Zijn Wil is hoe dan ook niet afhankelijk van onze wil, Hij blijft altijd bij Zijn Wil. Wij maken het onszelf alleen moeilijker wanneer wij niet volledig op Zijn liefde voor ons vertrouwen. Ik voelde mij enorm getroost door het onderstaande Hemels Brood:

Hemels Brood 7572

Een spreekwoord zegt, angst is een slechte raadgever. Angst komt meestal voort uit onzekerheid wat er te gebeuren staat, onzekerheid over wat het beste is om te doen in moeilijke situaties waarvan niet te overzien is hoe het een en ander gaat uitpakken. Angst kan dan ook verlammend werken en een belemmering zijn om Mij in je hart te voelen, Mijn adviezen te verstaan en te weten wat het beste is.

Zo’n angst is niet gemakkelijk opzij te zetten en juist wanneer je Mijn advies graag duidelijk in je hart zou willen verstaan, staat die angst ervoor. Zie, een bepaalde angst kan een waarschuwing voor gevaar zijn, zodat je meer alert gaat zijn op je omgeving, op allerlei gegevens waar je anders aan voorbij zou gaan. Die angst is nodig en zinvol, maar wanneer de angst verlammend wordt en niet meer een waarschuwing, dan wordt het een belemmering tussen jou en Mij.

Ik weet dat onzekerheid niet gemakkelijk opzij te zetten is en het gevoel er is dat je contact met Mij verbroken is, maar zo is het niet. Ik heb nog steeds contact met jou en Ik doe evengoed wat voor jou en alle betrokkenen in welke situatie dan ook het beste is. Ook al weet jij niet welke kant het opgaat, Ik weet het. En wanneer je innerlijk weer tot rust komt, weet jij het in je hart ook. Laat het dan maar stormen, wees dan maar even onzeker, laat dan de angst maar even toe en bemerk dat je dan rustiger wordt.

Alle verzet tegen je angst en onzekerheid verergert het, sta het toe en algauw gaat het beter met je, word je rustiger en kun je Mij in jezelf weer verstaan. Geef je zorgen dan in Mijn Hand en vertrouw erop dat het hoe dan ook goedkomt, dat het in Mijn eeuwig ware liefde en haar onovertroffen wijsheid goedkomt. Want Ik heb jou lief, ook wanneer je angst hebt en Mij even niet bereikt. Ik heb jou lief en alle mensen evenzo.