Eerlijkheid legt vaak dingen bloot die mensen niet blootgelegd willen hebben. Wie eerlijk is krijgt regelmatig tegenwerking alsof hij niet eerlijk is. Eerlijke mensen worden nogal eens gezien als gevaarlijk, want zij kunnen, ook zonder het zelf te beseffen, dekmantels optillen en vinden wat daaronder verborgen is en in hun eerlijkheid zullen zij dat wat verborgen onder de dekmantel ligt onder de aandacht brengen. Maar klokkenluiders zijn nog steeds niet gewenst en lopen gevaar hard aangepakt te worden wanneer zij openheid willen geven over zaken die het woord eerlijk in geen enkel opzicht kunnen dragen. Wat is dan wijsheid, wat is dan liefde, wat is dan het beste om te doen of te laten? Is zwijgen dan goud of zilver of zelfs koper?

Ik kwam met de waarheid, daarmee kwamen veel onwelriekende zaken aan het licht en dat moest hoe dan ook gestopt worden. Ik werd gezien als een onruststoker, maar de onrust was bij de leugenaars ontstaan omdat zij vreesden dat veel meer van hun onwelriekende zaken zodanig onthuld zouden worden, dat zij er geen winst en voordeel meer mee zouden kunnen behalen. Want Ik opende ogen, maakte de blinden ziende, de manken genas Ik zodat ze weer konden lopen. En dat had allemaal invloed op de gang van zaken bij de overheid en de tempel. Want veel van de wonderbaarlijke genezingen zoals die in de Bijbel beschreven staan worden nog alleen als letterlijke genezingen gezien, terwijl het een veel diepere geestelijke strekking in die dagen had.

Want Ik genas niet zozeer de materiële ogen, als wel het inzicht in waarheid, het besef van de leugen. Ik genas niet zozeer de lammen en de kreupelen, zodat zij weer konden lopen, maar veel eerder hun mogelijkheden om tot handelen te komen. Ik hielp de tollenaars om in te zien wat hun praktijken eigenlijk waren, niet letterlijk, maar vooral geestelijk. Ik gaf mensen het inzicht en dat gaf mensen macht en die macht van waarheid en eerlijkheid, van liefde en wijsheid, die was niet gewenst door de overheid en de priesters, want het legde steeds meer bloot van hun valse praktijken en mensen gingen zich daartegen verzetten, dat konden ze niet gebruiken.

Dus werd Ik als een enorme bedreiging gezien die uit de weg geruimd moest worden. En op de wereldse manier werd Ik uit de weg geruimd. Maar Ik ben het eeuwige Leven en Ik ben niet uit de weg te ruimen. Toen niet en nu niet. Mijn opstanding uit de zogenoemde dood heeft dat toen aangetoond en Mijn terugkomst op aarde zal dat nogmaals aantonen. Maar wie Mij in zijn hart kent, wie Mijn waarheid kent, Mijn liefde gevoeld heeft, voor die ben Ik er al, voor die ben Ik al opgestaan en teruggekomen. Die beseft dat zijn leven Mijn leven voor eeuwig hem gegeven is.

In je hart ben lk de liefde.
Liefde is eenheid, versmelting.
Je bent vlees van Mijn vlees,
bloed van Mijn bloed,
Mijzelf in openbaring.
Beperking, zonde, duisternis,
behoort niet tot je wezen.
Dus denk alleen aan Mij,
aan wat je bent:
liefde uit Mij,
in licht en kracht en overvloed,
uitstromend naar ieder op je weg,
naar al wat je ontmoet,
als deel van Mij
en van je eigen Zelf,
in eeuwig onuitputtelijk Nu.
Wacht niet tot dra de wonderen verschijnen,
in bang afwachten of je uitverkoren bent.
Wat in het hart ontvangen wordt en kiemt,
toont zich weldra naar buiten.
Niet naast of langs je heen
kom lk terug op aarde.
Slechts in en door je heen
komt licht en heil voor mens en al wat is,
vindt zaad zijn bodem en wordt vrucht.
In jou alleen
baart liefde wonderen.
In vrede en vreugde
is ons handelen één.

Pieter van Acoleyen

Als de mens het woord van God hoort, begint in zijn ziel de ochtend te gloren. Als hij het gehoorde gelooft en daarop vertrouwt, wordt het reeds lichter in hem. Hij begint dan steeds meer vreugde in de leer te scheppen en handelt daar dan ook naar. Zijn daden worden dan net als die lieflijke ochtendwolkjes rood getint door de liefde, waardoor het steeds lichter en lichter wordt in de mens. Door die vreugde van de mens in het goede en ware uit God komt hij tot een steeds duidelijker kennen van God en zijn hart ontvlamt in volle liefde tot God, en dat lijkt precies op dit morgenrood dat nu al stralend helder is. De inzichten over God en daardoor ook over zichzelf en zijn grote roeping breiden zich op gelijke wijze uit als het morgenrood, dat nu al zo helder geworden is dat daardoor om ons heen alle mooie gebieden van de aarde duidelijk zichtbaar worden.

Maar het wordt nog almaar lichter en lichter. De wolkjes die het dichtst bij de opgaande zon staan – zoals de daden uit zuivere liefde tot God – worden helder stralend goud. Tenslotte begint het in het oosten te gloeien en kijk, de zon zelf stijgt in de volle glorie van haar licht en majesteit boven de horizon, en zoals de nieuwe dag door het licht van de zon opnieuw uit de nacht geboren wordt, zo wordt ook de mens opnieuw geboren door de kracht van Gods woord en door de steeds stijgende liefde tot God en de naaste. Want de geestelijke wedergeboorte in de mens bestaat eruit, dat hij God steeds meer leert kennen en daardoor ook steeds meer liefheeft.

Jakob Lorber, GJE VII. 1, 3-4

Tweeduizend jaar geleden
werd uit een maagd haar schoot
een heilig Kind geboren
Zijn naam blijft eeuwig groot
Zijn lippen spraken waarheid
Zijn handen maakten vrij
God’s Liefde kwam op aarde
speciaal voor jou en mij

Liefde is Zijn naam, Hij kwam voor jou en mij

Ik vroeg me wel eens af
waarom het zo moest zijn
waarom moest Hij zo lijden
de spot… die haat en pijn?
maar nu weet ik dat Zijn leven
en het offer wat Hij bracht
voor mij de weg geopend heeft
uit het duister van de nacht

Leven is Zijn naam, Hij leidt mij uit de nacht

Ik mocht Hem leren kennen
Hij draagt me naar het Licht
nu leef ik vol vertrouwen
met mijn oog op Hem gericht
mijn hand ligt in de Zijne
getekend door het kruis
ik laat me door Hem leiden
Hij brengt me veilig thuis

Jezus is Zijn naam, Hij brengt me veilig thuis!

Willeke Hesseling, van de CD Grenzeloos 2

Kinder- en jeugdjaren
Ik ben in het eerste jaar van de oorlog geboren, op Walcheren, in het dorp Souburg, 5 kilometer van Vlissingen, daar zijn we in 1953 naar terugverhuisd, en daar woon ik nu nog. Bij de geboorte had ik heupdysplasie, dat heeft de dokter niet gezien en hij wilde het ook niet erkennen. Pas toen ik vier jaar was kwam ik voor een lange tijd in het ziekenhuis in Rotterdam te liggen, maar met mijn heupen is het nooit helemaal goed gekomen. Omdat het zo’n lange reis was naar Rotterdam, kreeg ik maar eens per maand bezoek van één van mijn ouders. In het ziekenhuis zong ik de hele dag liederen van Johannes de Heer, die had ik van mijn vader geleerd. Hij speelde die liederen op het harmonium en ik kende de woorden allemaal uit mijn hoofd. Dit harmonium was voor hem heel belangrijk en toen Walcheren in 1945 onder water werd gezet, heeft hij het met heel veel moeite over de trap naar zolder gebracht. Zijn huisorgel was hem alles!

We hebben anderhalf jaar op zolder gewoond, zonder water, stroom en gas. Tijdens eb liepen we twintig minuten naar het dorp om boodschappen en water te halen! Het was een angstige tijd voor mijn ouders, maar daar hebben ze ons kinderen nooit iets van laten merken. Van houten palen werd een vlot gemaakt en van wrakhout voor mijn broer een klein roeibootje. Toen konden we varen en voor ons was dat best leuk. Met eb speelden we in de modder en plukten we zeekraal van tussen de stenen. We hebben een keer een paling in de gang gevangen en mijn moeder bakte die op het petroleumstel. We voeren met het vlot door de straat en met mooi weer gingen we zwemmen. Mijn ouders waren gelovig, maar gingen niet naar de kerk, omdat mijn vader op zondag moest werken. Vanwege zijn geloof had hij daar wel moeite mee.

Door de situatie met mijn heupen liep ik wat mank en op school werd ik wel uitgescholden voor waggelende eend, maar ik trok me daar niets van aan. Als ze het te bont maakten, liet ik ze kennis maken met mijn vuisten. Vanaf mijn negende jaar kon ik weer regelmatig naar school en wilde ik naar de zondagsschool, dat mocht, maar dan moest ik er wel naartoe blijven gaan. Ik was op een openbare school, want mijn ouders vonden dat je met alle mensen moest leren omgaan. Vanaf mijn twaalfde jaar ging ik als enige van het gezin regelmatig naar de kerk.
Omdat ik door de vele operaties veel schooltijd gemist had, kon ik niet naar een middelbare school, daarom ging ik naar de huishoudschool. Maar mijn ouders vonden dat ik wel een vak moest leren, zodat ik niet met de eerste de beste man zou moeten trouwen omdat ik geen inkomen had. Na de huishoudschool ging ik werken en daarnaast ging ik vijf jaar lang, vier avonden in de week naar de middelbare handelsavondschool.

Het huwelijk
Ik zat voor mijn eindexamen toen ik mijn man leerde kennen op het Nieuwsjaarbal. Dat klikte gelijk. Hij was niet gelovig, dat was voor mij geen bezwaar en hij had er geen bezwaar tegen dat ik gelovig was. Hij zei tegen mij dat hij niet oud zou worden, omdat zijn werk veel te maken had met asbeststof. Voor mijn trouwen heb ik belijdenis gedaan in de Hervormde Protestantse kerk. Drie jaar later, na 2 heupoperaties, zijn we in de kerk getrouwd. In de winter ging ik naar de kerk en in de zomer zaten we op het water en nam ik mijn Bijbel mee. Als we ergens aan het passagieren waren en daar was een kerk, dan bracht hij mij daar met de rolstoel naartoe en hij stond dan later weer bij de kerk om mij op te halen. Hij is nooit meegegaan naar de kerk, maar geloofde op het laatst ook in God. Hij nam de dominee vaker mee om samen te zeilen en zo werden zij vrienden. In verband met de situatie van mijn heupen hebben wij in onderling overleg er samen voor gekozen om geen kinderen te krijgen. Ik ben tijdens ons huwelijk 35 uur in de week blijven werken en ik heb nog verschillende vakdiploma’s gehaald. Een betaalde hulp onderhield ons huis. Toen ik 38 jaar was, werd ik vanwege mijn rug en schouders afgekeurd. Daarna heb ik kerkelijk werk gedaan. In de kerk heb ik allerlei functies gehad, ouderling, scriba en zo meer.

De Lorber-boeken
Toen ik begin vijftig was, is mijn man op 56-jarige leeftijd overleden aan asbestkanker. Een maand voordat hij ziek werd kreeg ik een droom. Ik voelde, er gaat iets gebeuren, maar ik wist niet wat. Ik vroeg raad aan de predikant in de Bijbelkring, maar hij wist het ook niet. Een oude vrouw zei tegen mij dat ik de boeken van Jakob Lorber moest gaan lezen, dan zou ik antwoord krijgen. Een maand later werd mijn man ziek en kwam de hele droom uit. In de droom ging het onder andere over negen boterhammen en precies negen maanden later stierf mijn man. Tijdens zijn ziekte had ik steeds dromen, bijvoorbeeld dat ik bij mijn vader achterop de fiets zat. Dat was God de Vader, besefte ik later! In die negen maanden hebben vriendinnen mij de hele tijd geholpen. Ik heb die tijd voor mijn man kunnen zorgen, omdat ik niet meer in de kerkenraad zat, het moest zo zijn. In 1994, stierf hij.

In de jaren negentig verscheen het ene na het andere in het Nederlands vertaalde Lorber boek. Na het overlijden van mijn man ben ik begonnen met lezen in het Grote Johannes Evangelie en ik herkende daarin direct Zijn Woord. Daarna heb ik alle Lorber boeken die vertaald waren gelezen. In de negentiger jaren gaf Pieter van Acoleyen lezingen en daar ben ik vaak, ook met anderen, naartoe geweest. Later heb ik zijn lezingen in Leuven bezocht, tot ik er niet meer naartoe kon rijden. Pieter heeft ook op de weekenden van Jan en Ingrid en later bij Hans en Els nog lezingen gegeven. Bij mij thuis is lang een Lorber-gespreksgroepje geweest, in een wisselende samenstelling.

De Lorber boeken hebben mij veel gebracht. Ik las dat je moest oppassen voor symbolen. Bij het avondmaal in de kerk vroeg ik aan de Heer, is dit de bedoeling van U, is dit wat U wilt? Bij het laatste gezang zag ik een lichte gestalte in de kerk, van de vloer tot aan het plafond. Het was Hem zelf die ik zag. Toen wist ik ook zeker dat ik door moest gaan. Steeds meer kreeg ik dingen te zien, steeds meer bevestigingen. Achteraf heb ik ook als kind al dingen mogen zien en voelen. In de kerkenraad kwam er vlak voor de vergadering een brief en daarop moest geantwoord worden. Niemand zei wat er geantwoord moest worden, en terwijl ik niets wist van wat er in die brief stond, zei ik wat er in mij opkwam, en dat was de oplossing! Hij helpt altijd.

Een aantal jaren geleden ben ik uit de kerk gegaan waar ik mijn leven lang bij ben geweest, omdat het mij te vrijzinnig werd, Jezus was er een gewoon mens en God werd niet meer genoemd. Toen ben ik lid geworden van een wat behoudendere kerk, waar nog wel goed gepreekt wordt en mensen van jong tot oud komen. Ook daar draag ik mijn steentje weer bij. Mensen van deze kerk zorgen heel goed voor elkaar en ook voor mij. Toen ik vroeg of iemand me naar de begrafenis van mijn zus in Groningen wilde brengen, werd dat direct geregeld. Ook al heb ik geen kinderen, vanuit de kerk wordt geweldig voor mij gezorgd! Lorber noem ik niet, maar al heel lang komen mensen met vragen over de Bijbel en andere geloofsvragen bij mij en ze zijn dan heel dankbaar voor de antwoorden die ze van mij krijgen. Dat was al zo in de vorige kerk en ook in deze kerk is dat weer het geval. Daarom doe ik ook mee aan Bijbelstudies, daar kan ik ook heel voorzichtig veel vertellen, zonder de boeken te noemen.

Na de Lorber boeken ben ik ook de boeken van Swedenborg gaan lezen, daarin wordt meer op de geestelijke betekenis ingegaan, over Genesis, Exodus en de Apocalyps, en de boeken van Max Seltmann. Momenteel lees ik een boek van Surazal over de diepere betekenis van de Apocalyps. Zo leer ik nog steeds bij. Door Lorber leerde ik ook de werking van blauwviolet glas en ben dat zelf gaan gebruiken en gaan verspreiden onder andere mensen. Ook van Gerda heb ik heel veel geleerd wanneer zij bij mij was. Via haar kreeg ik een profetie, ‘Ik maak je tot visser van mensen.’ Dat is ook gebeurd dus! Als mensen vragen hadden, kon ik altijd antwoord geven. Tegen Hem zeg ik, Heer, vergeet ik niets? Alles overleg ik met Hem! Zo was ik een keer iets kwijt en heb het Hem gevraagd, Heer, geen probleem dat ik het kwijt ben, maar ik wil wel graag weten waar het gebleven is, anders blijf ik ermee bezig in mijn hoofd. En precies op tijd kreeg ik een ingeving, en ja hoor, daar vond ik het! Als ik ga rijden, vraag ik Hem altijd mee. De hele dag leef ik met Hem.

Bijzondere ervaringen
Ik heb ook een bijna-doodervaring gehad. Ik had griep en geen zin om naar bed te gaan. Ik was misselijk, had koorts en moest overgeven. Zittend op de WC ben ik naar voren gevallen en op de stenen vloer terechtgekomen. Ineens lag ik boven op de wolken, zo mooi! De temperatuur kon niet beter zijn, terwijl ik op de steenkoude vloer lag en het winter was. Het was net of er een deken van licht over me heen gelegd werd. Op een gegeven moment kwam ik weer bij en ik dacht, ik lig niet in mijn bed, maar in de gang. Ik ben opgekrabbeld en naar bed gegaan. De volgende morgen mankeerde ik helemaal niets meer en had ik nergens meer last van!

Naast de problemen die ik heb met lopen, heb ik ook last van scoliose en fysiek heb ik veel pijn, maar met Zijn hulp kan ik veel verdragen. Op een keer zei ik, Heer, wat als ik achteruitga en hulp nodig heb? Ik heb geen kinderen. De volgende ochtend belde een zoon van een vriendin, en zei, Thea, mijn broer en ik zullen voor je zorgen! Jezus spreekt vooral tot mij in mijn intuïtie, een soort innerlijk weten. Hij is al mijn hele leven bij mij, en vooral door wat er in de Lorber boeken geschreven staat, heb ik Hem steeds beter leren kennen. Niets is van mij, alles is Jezus, mijn God en mijn Heer.

Ik vertelde eens iets aan een ouderling, en een paar weken later gebruikte de dominee het letterlijk in zijn preek! Op een keer was in de kerkenraadsvergadering niet begonnen met gebed en het liep uit op een grote ruzie. Ik dacht ’s avonds in bed, hoe moet dit? De volgende morgen werd ik wakker en de Heer zei mij dat ik de kerkenraad een brief moest schrijven en Hij gaf mij de woorden die ik moest schrijven. Ik heb de brief verstuurd en dacht, kome wat er van komt. Een paar maanden later hoorde ik dat sindsdien de vergaderingen in grote vrede waren verlopen, mijn brief, dat was dus Zijn brief, was ingeslagen als een bom!

Interview door Tsjêbbe de Vries

Het licht waar jij zo naar verlangt
Hangt onzichtbaar om je heen
Je kunt de schakelaar niet vinden
En voelt je hopeloos alleen

Alleen, verdoofd en onbegrepen
Door mensen die jouw pijn niet zien
God wil in jou het licht ontsteken
Jou vragen om op Hem te zien

Je hoeft Hem niets te vragen
Leg je hoofd maar zachtjes neer
Hij wil het samen met jou dragen
Keer op keer op keer!

Uit ‘Compost’ door Ineke Karman, naar Johannes 8:12

Alle mensen denken en voelen, iedereen heeft gedachten en gevoelens, we hebben en zijn een geestelijk leven. Veel wetenschappers zijn echter van mening dat de geest van de mens in de hersenen zetelt, ons hele wezen zou zich in de hersenen bevinden. Er zijn onderzoekers die stellen: “Wij zijn ons brein.” Zij geloven dat de hersenen met hun ongelooflijk complexe chemische, elektrische en enzymatische samenstelling, de menselijke geest zou zijn. Maar dat wij een geestelijk wezen zijn, gelooft men niet.

Onze hersenen zijn slechts het middel waarmee wij als ziel de wereld buiten ons kunnen waarnemen en ermee kunnen communiceren. Wij gebruiken zintuiglijke informatie die in de hersencellen door onze zintuigen wordt opgeslagen. Als ziel nemen we die zintuiglijke informatie op en maken aan de hand daarvan onze keuzes. Maar omdat ziel en geest niet met een apparaat te meten zijn, geloven onderzoekers niet in het bestaan van de menselijke ziel.

Niet onze hersenen, maar wij als ziel denken en voelen. Wij als ziel beslissen, maken keuzes. Onderzoekers laten stelselmatig de ziel als de werkelijke waarnemer en haar geest buiten hun beschouwingen, omdat zij hun onderzoek nog steeds beperken tot de vaste materie en zich niet verdiepen in mogelijke overeenkomsten tussen materie en geest. In hun onderzoek van de materie komen ze vaak genoeg tegenstrijdigheden tegen die verklaarbaar zouden zijn door de activiteit van de ziel erbij te betrekken. Maar desondanks blijven de meeste wetenschappers geloven dat de geestelijke wereld niet zou bestaan.

Bewustzijn zonder hersenen
De buitengewoon waardevolle ervaringen van tienduizenden mensen die tijdens hun klinische ‘dood’ heel bewust – maar zónder werking van hun hersenen – de werkelijk bestaande geestelijke wereld meegemaakt hebben, worden weinig door hersenonderzoekers bestudeerd. Juist mensen met een Bijna-Dood-Ervaring (BDE) kunnen hen vertellen over een heerlijk vredig en uiterst liefdevol bestaan. BDE-ers ervaren meestal een geestelijke en wonderschone wereld waar ze liever nu dan morgen naar terug willen. Terwijl er in hun brein geen enkele activiteit meer aantoonbaar was, hoorden zij mensen hier op aarde praten, zagen zij wat er met hun ‘dode’ lichaam werd gedaan en toen ze weer uit hun schijnbare ‘dood’ terug waren gekomen, vertelden zij de dokters precies wat er was gebeurd en wat er was gezegd. Een prachtig bewijs dat de hersenen niet het centrum van bewustzijn kunnen zijn.

Wij als ziel denken en voelen en gebruiken daarbij onze lichamelijke zintuigen om hier op aarde in een stoffelijk lichaam te kunnen functioneren. De oren, ogen, neus, tong en de huid dragen via het zenuwstelsel signalen aan die we in de hersencellen (neuronen) kunnen lezen en interpreteren. Zo worden we ons bewust van de buitenwereld en ontwikkelen we gedachten en gevoelens aan de hand van die zintuiglijke informatie. Maar onze innerlijke gedachte- en gevoelswereld is een activiteit van onze ziel. Het lichaam met haar hersenen en zenuwstelsel is slechts een tijdelijk voertuig dat bij de lichamelijke dood wordt achtergelaten. Als ziel leven we aan gene zijde eeuwig verder en we nemen de aard van de liefde die we hier op aarde ontwikkelden met ons mee.

Deze volkomen nieuwe wetenschap over de menselijke hersenen heeft Jezus 2000 jaar geleden aan Zijn volgelingen met voorbeelden laten zien en hun de werking van de hersenen uitvoerig verklaard. Jakob Lorber heeft in de 19e eeuw via het innerlijk woord deze diepgaande wijsheid ontvangen en in zijn boeken mogen doorgeven opdat de mens er nu nog kennis van kan nemen.

Hans de Heij

Kort geleden kreeg ik op een ochtend zo’n mooi inzicht, dat wil ik graag met jullie delen.

Al een aantal dagen had ik buikpijn en daar werd ik toch wat mismoedig van. Ik vroeg de hemelse Vader of Hij mij wilde laten zien waardoor ik die buikpijn had en of Hij het weg wilde nemen. Ook vroeg ik Hem mij te laten zien wat ik nog verkeerd doe. Even daarna dacht ik, maar ik kan toch blij zijn, en voelde mij blij. Meteen daarop kreeg ik, aan de hand van een beeld, uitleg over hoe ons geestelijk zijn door ons materiële lichaam te zien is. Ik probeer het zo goed mogelijk onder woorden te brengen.

Ons leven is geestelijk zijn. Om ons geestelijk zijn als een zelfstandig wezen in volkomen vrijheid te kunnen zien en beseffen, is ons geestelijk zijn zodanig in het materiële lichaam gebracht, dat al ons geestelijk zijn door het materiële lichaam zichtbaar gemaakt wordt en dat alles wat in ons lichaam is, de organen, de bloedsomloop, onze aderen, onze cellen en noem het allemaal maar op, in direct verband staan met onze geest en precies werken zoals onze geest is. Ons materiële lichaam is zo ontzettend mooi en precies afgestemd op wie we geestelijk zijn, ik mocht dat zien, en het zag er prachtig uit!

Wat ik ook mocht zien, dat is wat de afdwalingen van Zijn waarheid, Zijn liefde en haar wijsheid door mensen, ook door ieder zelf, aan schade geeft aan het van oorsprong zo mooi op onze geest afgestemde materiële lichaam. Deels door wat de mens zelf niet naar Gods waarheid en liefde doet, maar ook door wat andere mensen niet naar waarheid en liefde doen. Daarbij kreeg ik zo’n mooi zicht, en ik kreeg het gevoel er schuld aan te hebben dat mijn lichaam schade opgelopen heeft. Daardoor werd ik verdrietig en ik zei tegen de Vader dat het mij speet, wat ik niet naar zijn waarheid en liefde gedaan heb, dat ik niet geweten heb hoe ontzettend mooi ons lichaam met onze geest correspondeert, vanuit onze geest.

Maar Hij zei tegen mij dat veel van mijn lichamelijke klachten door verkeerd handelen van andere mensen gekomen is. Dat dat voor mij dragen en verdragen is. Maar nu ik zo mooi mocht zien hoe ons materiële lichaam zich tot ons geestelijk zijn verhoudt, zo prachtig, ik kon erdoorheen kijken, gewoon schitterend! Nu zie ik wat ik te dragen heb heel anders. Zie ik dat wij het materiële lichaam gekregen hebben om ons een vrije wil te kunnen geven met de mogelijkheid om tot Zijn volmaakt ware Goddelijk Geestelijke Zijn te komen!

Ingrid

Mijn liefste wens
opnieuw geloven in de mens,
niet altijd wijzen op zijn falen
naar duizend malen weer herhalen
dat hij een deel is van Gods plan,
daar wordt de wereld mooier van.

Toon Hermans

Er leefde eens een arend, die niet meer vliegen kon
Ooit zweefde hij in vrijheid en vloog hoog richting de zon
Maar omstandigheden brachten hem nu letterlijk aan de grond
En zo leefde hij met zijn kop omlaag tot iemand hem daar vond

De man keek naar de arend die verdwaald wat rondjes liep
En bedacht zich toen, dit is niet waarvoor God de arend schiep
Dus hij tilde hem vol liefde op en wees naar boven, terwijl hij zei:
“Jongen, Kijk omhoog en vlieg, daarboven ben je vrij.”

Maar de arend was helaas nog aan zijn aardse plek gewend
En hoewel hij ergens voelde dat hij voor boven was bestemd,
ging zijn blik weer naar die oude plek, die hij comfortabel vond
En met een snelle sprong belandde hij weer veilig op de grond

Toch kon de man niet aanzien hoe de arend daar zo zat,
dat zo’n mooie vogel rondjes liep terwijl hij vleugels had.
Daarom gaf hij het opnieuw een kans, vanaf een schuurdak deze keer.
Maar ook nu daalde de arend snel op vertrouwde bodem neer

Maar de man was erg geduldig, want nog steeds gaf hij niet op.
Hij nam de arend mee naar een hoge bergtop
Hij keek het beest indringend aan en zei weer, vlieg, je kunt het echt.
En weet je wat er toen gebeurde, nadat hij dit had gezegd?

Opeens gingen de vleugels heel krachtig op en neer
Er kwam hoop in die arendsogen, dat het ging lukken deze keer
En met een sterke sprong naar voren kwam hij los en steeg omhoog.
De man keek hem met tranen na, tot hij boven de wolken vloog.

Oké mijn vriend je snapt het wel, die arend dat zijn wij.
Bestemd voor hemels leven, maar zijn we echt wel vrij?
Of zitten we aan de aarde vast, drukt iets ons steeds omlaag?
Dan mogen we hoopvol uitzien, naar verandering vandaag.

Want God zegt: “Richt je hoofd omhoog en geef je last aan Mij.
Ik leer je hemels leven, want in Jezus ben je vrij.
Dus spreid je vleugels uit en leef, en eer Mij in het licht
Hier is rust en vreugde en een prachtig vergezicht”

Christian Verwoerd
aangereikt door Bertie

Inmiddels is kunstmatige intelligentie, waarschijnlijk beter bekend als Artificial Intelligence, AI, door zo goed als iedereen op verschillende manieren te gebruiken. Er kan heel veel mee, is mij verteld, je kunt er bijvoorbeeld allerlei vragen aan stellen en het geeft uitgebreid antwoord. Maar of het waar is zul je dan wel moeten onderzoeken. En daarover heb ik gehoord, dat de antwoorden zeker niet altijd waar zijn. Gebruik het dus liever niet, want het kan onwaarheid zijn alsof het waarheid is.

In de Bijbel, in Johannes 8 vers 12 zegt Jezus: ‘Ik ben het licht der wereld, wie Mij volgt, zal nimmer in duisternis wandelen, maar hij zal het licht des levens hebben’.

Een stukje verder staat in Johannes 8 vers 31 en 32: ‘Jezus zegt vervolgens tegen de Joden die in Hem geloven, als jullie in Mijn Woord geloven, zijn jullie waarlijk discipelen van Mij en zullen jullie de waarheid begrijpen, en de waarheid zal jullie vrijmaken’.

De waarheid is te vinden in het licht dat Jezus ons in ons hart geeft, Zijn Woord, Zijn liefde. Maar Jezus zegt tegen de Farizeeën dat zij, zolang zij Hem niet geloven naar Zijn Woord en niet erkennen Wie Hij is, ook Zijn licht niet kunnen zien, omdat zij en Hij niet Dezelfde Vader hebben. Daarom kennen zij ook de waarheid niet.

Om welke waarheid gaat het, als gezegd wordt: ‘De waarheid zal jullie vrijmaken’? Is dat jouw waarheid of mijn waarheid of wat mensen zeggen dat waarheid is? En welke vrijheid wordt er bedoeld? Vrijheid om meer te doen wat je leuk vindt, wat jij vindt dat goed is, of vrijkomen uit gevangenschap? Ik denk dat de kernwaarheid, waar het in ons leven om gaat, Zijn ware liefde is. Ons geloof in Jezus Christus, geloof in Zijn liefde voor ons en Hem vanuit ons hart lief te hebben. In ons geloof in Hem en in Zijn Woord van liefde ligt voor ons allemaal de waarheid van ons werkelijke leven uit onze Schepper.

Het gaat erom te beseffen dat erkenning van Jezus Christus, Zijn Woord, Zijn licht, Zijn liefde, die waarheid ons in de geest vrijmaakt, het gaat daarbij niet om ons materiële leven, het gaat om de vrijheid van onze geest, om tot het werkelijk vrije, geestelijk Goddelijke leven te komen. Het gaat erom dat onze ziel verdeemoedigd wordt. In de ware deemoed worden wij vrijgemaakt om in de geest tot het ware leven uit God te komen. Dat is de waarheid die ons vrijmaakt, in de geest. En op aarde mogen wij Zijn leerlingen zijn als wij in Jezus Christus geloven, in Zijn Woord geloven, Zijn liefde, en daarnaar handelen. Dan maakt ons geloof in Hem, in Zijn waarheid, ons geestelijk vrij.

Ingrid Franssen

Dit zou ik nu eens graag met jullie die LiefdeRijk lezen willen delen. Werkelijk elke dag voel ik Zijn aanwezigheid, Zijn enorme liefde en er gaat geen dag voorbij dat ik door Hem niet op een wonderlijke manier geholpen wordt. Als ik iets vergeten ben, laat Hij het mij weten, als ik iets zoek, laat Hij het mij vinden, en ik weet steeds weer, dat is Uw hulp en ik bedank Hem. Bedenk toch, lieve mensen, dat er niets zomaar gebeurt, dat alles wat je meemaakt en goed is, door Hem zo perfect gecomponeerd is. Zelfs de kleinste dingen waaraan je gewend bent dat ze gebeuren, gebeuren alleen omdat Hij het Wil of toelaat. En dat is altijd allemaal Zijn Liefde!

Jan Franssen

Soms kun je het idee hebben tegen muren op te lopen. Muren in je leven waarbij je tegen de onvolmaaktheid van jezelf of van onze samenleving oploopt. De regelgeving en de manier waarop daar uitvoering aan gegeven wordt kan zo’n muur zijn. Onwil en onbegrip van iemand die aan bepaalde regels strak vasthoudt kan zo’n muur zijn. Van tijd tot tijd zijn we allemaal overgeleverd aan anderen, aan hun opvattingen, hun handelwijzen, hun onbegrip. Als er geen begrip is, dan kan dat als een muur tussen jou en een goed verloop van een situatie staan.

De val van de muren van Jericho maakte het onmogelijke mogelijk. Dat voelde aan als een thema voor het ontmoetingsweekend dat we aan het organiseren waren. Pas later realiseerden we ons dat dit weekend het 7e weekend werd, met de 7e lezing, terwijl de Israëlieten 7 maal om de muren van Jericho moesten lopen. En toen dan die krachtige muur viel, onder bazuingeschal, juichten allen van dankbaarheid en blijdschap. En zij verheerlijkten de Schepper voor dit wonder. Zo staat het verhaal beschreven in de Bijbel. Maar waar stond de stad Jericho voor en waar stonden de muren van Jericho voor?

Het waren geen letterlijke muren van een letterlijke stad. De stad Jericho staat voor het innerlijk van de mens, zoals hij van oorsprong door de hemelse Vader zuiver en rein geschapen is. En om die stad heen hebben wij mensen muren van afweer gebouwd, om niet te zien wat innerlijk niet meer zuiver en rein is. Want je onwaarheden zien, je eigenbelang bemerken, met verkeerde gedachten geconfronteerd worden, enzovoorts, dat staat de doorsnee mens niet aan.

Met muren om je heen voel je niet meer wat er innerlijk nog onzuiver is, toch wordt het leven er evengoed niet gemakkelijker door. Steeds waar de muur dreigt te worden afgebroken, moet je in verweer komen om die muur in stand te houden. Beter breek je samen met de hemelse Vader die muur beetje bij beetje af, loop je er met Hem samen 7 maal omheen, dat is, kom je steeds wat meer tot een innerlijke overgave aan Hem. Dan mag je het geluk van het ware leven aanvaarden. Het leven hoeft niet zwaar te zijn omdat anderen het zwaar hebben. Het leven, het ware leven is niet zwaar, werkelijk leven is gelukzaligheid. Tot die gelukzaligheid mogen wij komen, maar die muur eromheen, die moet wel neergehaald worden. Die muur om ons eigen ik, ons eigen willen, het gemakkelijk willen hebben, onze zorg om onszelf, zonder dat wij Hem erbij te betrekken.

En dan, als we die muur met Hem samen hebben afgebroken, dat niet zien als een verdienste van onszelf, maar in alle eenvoud en nederigheid zien dat het Zijn ware liefde is die ons alle 7 rondes gesteund heeft. Dan kunnen wij Hem eren en ten diepste Zijn liefde voelen, die in alle eenvoud de ware gelukzaligheid geeft. Maar laten we eerlijk zijn. We hebben nog wat muren neer te halen. We zijn nog geen zeven keer om de stad Jericho getrokken. Dat wil zeggen, we hebben allemaal nog onze misvattingen die nog verborgen liggen achter die muren die we opgeworpen hebben, om er zo min mogelijk last van te hebben.

Haal de muren van Jericho neer en kom tot de kern, kom tot de Bron van alle leven. Durf er te zijn, misschien alleen voor de mensen om je heen, daar waar je door Hem geplaatst bent. Besef altijd dat Hij de Kern van het leven is, de Bron in je hart, waaruit je altijd mag putten en waar je Hem altijd mag ontmoeten. We zijn nooit alleen, maar altijd met Hem, dat kunnen we voelen, als we willen. Weet dat onze Schepper woning bij jou heeft, met je mee reist als je nieuwe geestelijke wegen te gaan hebt. Dat Hij je af en toe met gelijkgezinden samenbrengt, om je te helpen, te steunen, om even te rusten en kracht op te doen met elkaar. Daarna mogen we verder gaan, zonder muren, ieder op zijn plaats in de samenleving, ieder vanuit zijn eigen hart, met zijn eigen talenten, maar wel allemaal met in ons hart Dezelfde Bron, Zijn liefde voor ons allemaal!

Uit de lezing ‘De muren van Jericho’ 8 april 2006
Ingrid Franssen

Een jongetje vroeg aan zijn vader, hoe groot is God?
Zijn vader keek omhoog naar de hemel, hij zag een vliegtuig en vroeg, hoe groot is dat vliegtuig? De jongen antwoordde, het is heel klein, ik kan het amper zien. Daarop nam zijn vader hem mee naar het vliegveld en naarmate ze dichter bij een vliegtuig kwamen, vroeg hij, hoe groot is dit vliegtuig nu?
De jongen antwoordde, wow, papa, het is enorm!
Hierop antwoordde de vader, de grootte van God hangt ervan af hoe dichtbij of hoe ver je van Hem bent. Hoe dichter je bij Hem bent, des te groter en groter wordt Hij in je leven, dat is de waarheid! De intensiteit van je contact met Hem zal je tonen hoe groot Hij is!

Schrijver onbekend, aangereikt door Bertie

Nadat ik een aantal jaren geleden vrij lang onder narcose geweest ben, werkt mijn geheugen niet meer zoals ik gewend was. Ik hoor van meer mensen om mij heen, dat hun geheugen ook niet meer helemaal is zoals zij gewend waren. Evengoed lukt het mij nog steeds de dagelijkse dingen bij te houden. Toch ging ik er eens over nadenken en de hemelse Vader vragen mij met mijn wat verminderde geheugen te helpen. Ik kreeg ingegeven dat in iedere cel van ons lichaam een blauwdruk van de mens en van de hele Schepping aanwezig is. We kennen ondertussen allemaal het DNA wat in elke celkern zit en we weten dat daarin alle gegevens over ons lichaam zijn vastgelegd. Maar er is in ons ook geestelijk DNA vastgelegd, dat DNA is een volmaakte blauwdruk van ons hele leven, van alles wat er gebeurd is in ons leven, van het grootste tot het miniem kleinste, van wie wij zijn.

De mens heeft niet alleen geheugen in de hersenen en in zijn hart. Elke cel in ons lichaam, zowel materieel als geestelijk, heeft een uiterst fijn en totaal perfect geheugen. Dit geheugen staat niet alleen in verbinding met de materiële hersenen, maar ook met ons geestelijke brein, met ons hart en met Hem, de Here Jezus. Maar die verbinding is op de een of andere manier uit onze bewustheid geraakt. Toch is er vanuit elke cel een effect op het natuurlijke en het geestelijke lichaam en is er in beide situaties een mechanisme waardoor uit het geheugen van de cel gegevens worden doorgegeven, zowel aan de materiële hersenen als aan ons geestelijk zijn, ons hart, en omgekeerd worden opgehaald. Zo zijn wij allemaal in geestelijk opzicht in ons hart direct verbonden met Jezus Christus.

En in die verbinding met de Here Jezus in ons hart kan iedereen bewust met Hem in contact komen, als iemand dat in zijn vrijheid in ware nederigheid wil. In Hem is alles bewaard, en zo ben ik vaker door Hem geholpen me te herinneren wat ik in mijn geheugen niet meer kon vinden.

Ingrid Franssen

Heer U bent de goede Herder,
er is niets dat mij ontbreekt,
ik vind rust in groene weiden,
in een waterrijke streek.

Ik ben veilig in Uw hoede,
U geeft kracht om door te gaan,
op de weg die U zult wijzen,
tot Uw eer en in Uw Naam.

Philip Leenman

Als ik me verlaten voel
dan roept mijn ziel tot Jou
en Jouw liefde
doorstroomt mijn stilte…
vult de leegte in mijn hart
als ik eenzaam ben dan denk ik aan Jou
altijd aanwezig, zo liefdevol en trouw
al Jouw woorden… ze geven me kracht
in liefde te leven…

Ook al lijk Je heel ver weg
ik weet en voel… Jij bent dichtbij
want Jouw liefde
bereikt mijn stilte
en doorbreekt de angst Je te verliezen…
als ik eenzaam ben dan denk ik aan Jou
altijd aanwezig, zo liefdevol en trouw
al Jouw woorden… ze geven me kracht
in vreugde te leven…

Ik hoop dat het niet al te lang duurt
voordat ik bij Jou mag zijn
want mijn liefde
die wordt steeds groter
en het verlangen… het maakt me stil…

Zonder Jou kan ik niet verder
nee, ik wil Je nooit meer kwijt
want Jouw liefde is meer voor mij dan
eten en drinken… Jij geeft me LEVEN…!
als ik eenzaam ben dan denk ik aan Jou
altijd aanwezig, zo liefdevol en trouw
al Jouw woorden… ze geven me kracht
geduldig te wachten…

Willeke Hesseling, CD Grenzeloos 5
Lied Willeke

Hoeveel mensen, denk je, zoeken serieus elke dag contact met Mij in hun hart, om met Mij te spreken, om uitleg van Mij te krijgen over werkelijk leven en Mijn Woord? Wereldwijd zijn het er meer dan je denkt, maar veel minder dan zou kunnen. En het zijn ook niet vooral de kerkelijk gelovige mensen. In vergelijking met het aantal mensen dat op aarde is, is het maar een handjevol mensen. Is dat genoeg? Is dat genoeg om bemerkt te worden door de wereld?

Al zouden er tweemaal of driemaal zoveel zijn, de wereld zou het evengoed niet bemerken. Want haar aandacht is op zichzelf gericht. Al is de aandacht van heel veel mensen niet op Mij gericht, Mijn aandacht is wel op alle mensen en het ware heil voor alle mensen gericht. En dat is voor ieders ware leven, voor ieders geluk, uiteindelijk wel genoeg. Ieder mens die in zijn hart bij Mij komt, om contact met Mij te hebben, om Mijn liefde in zijn hart te voelen, om raad aan Mij te vragen, om met Mij te spreken en uitleg van Mij te krijgen over alles wat hem bezighoudt, is een eenling in de wereld, een eenzame reiziger, die nauwelijks opvalt in de menigte of eenzaam door de woestijn trekt en, zo nu en dan een gelijke ontmoetend, zijn weg gaat. Maar bij de heldere waterstromen in sommige oorden komen zij tezamen, buiten de wereld om, om met elkaar Mij te ontmoeten en gezamenlijk Mijn Woord te horen en om gevoed te worden met de kracht van Mijn liefde, om elkaar in Mijn liefde te herkennen, zodat zij staande kunnen blijven in de wereld, ongezien staande kunnen blijven in de woestijn van de wereld.

Geliefde kinderen van Mij, al zijn jullie met weinig, jullie kracht uit Mijn liefde is groot, als je vasthoudt aan je contact met Mij in je hart, als je niet toegeeft aan de verleiding van de wereld, die de leugen als waarheid genoeg vindt. Die zelfs de leugen nog verdraait. Die zelfs de waarheid gebruikt om betrouwbaar over te komen en juist dan nog veel onbetrouwbaarder is, omdat het alleen het deel waarheid laat zien, maar de leugen, die zij daarmee bedekt, verborgen houdt, voor de goedgelovige. Ga niet alleen op waarheid af, kom bij Mij in je hart en wees heel alert, dan laat Mijn liefde in je hart je zien, wat er aan leugens onder die waarheid verborgen gehouden wordt en benut wordt voor eigen gewin. Wees zachtmoedig als de duif, maar zo slim als de slang, dat wil zeggen, wees lief, maar ook wijs en kijk onder de steen van waarheid naar het ongedierte wat daar haar onverkwikkelijke werk doet.

Want juist jullie, Mijn geliefde kinderen, die Mij dagelijks in jullie hart in Mijn liefde ontmoeten, kunnen dat zien, wat de arme goedwillende mensen, die Mij nog niet in hun hart ontmoeten, niet kunnen zien. En juist jullie kunnen met Mijn liefde en zegen al die arme mensen tot zicht brengen, door ze in hun hart bij Mij te brengen, als Ik hen op je pad breng en Ik je in je hart daarvoor roep. Jouw dagelijks contact met Mij in je hart is van groot belang voor alle mensen. Dus kom en blijf komen, elke dag, zo vaak je wilt.