
Zonder kleur
Redactie LiefdeRijk:
Ingrid Franssen; Bertie Gelijk;
Tsjêbbe de Vries; Pieter Van Acoleyen
Lieve Mensen,
We maken allemaal van tijd tot tijd iets mee dat wonderlijk te noemen is. Waar we de Hand van onze Schepper in voelen. Iedereen die dit leest vragen we, wanneer jij zoiets beleefd hebt, of iemand in je omgeving kent die zoiets beleefd heeft, schrijf het ons, want het kan andere lezers bemoedigen, het is ook fijn om wat de liefde van onze Schepper doet, met elkaar te delen.
Wij, de redactie, zijn blij met die verhalen.
We beloven niet dat het altijd of in zijn geheel geplaatst wordt, maar we hopen wel dat we veel verhalen krijgen.
Ken je zoiets, aarzel niet en schrijf het ons!
info@eeuwigliefdezijn.nl
LIEFDERIJK
Nieuwsbrief voor geïnteresseerden

Zonder kleur
Inleiding
We zijn al weer een eind op weg in het eerste kwartaal van het jaar 2020. Toen ik jong was klonk het jaar 2020 in de verre toekomst, zoiets als wat Jules Verne voor de toekomst aan fantasie schreef, maar waarvan toch een en ander werkelijkheid werd. Wij leven iedere dag weer de werkelijkheid en nu is het jaar 2020 de werkelijkheid, terwijl er al zoveel jaren aan werkelijkheid geweest zijn en hoeveel gaan er nog komen!
In ieder tijdperk zijn er mensen die in God geloven en die niet in God geloven. Zijn er mensen die niet in een leven na het leven op de aarde geloven en mensen die dat wel geloven. De wetenschap wil bewijzen, maar hoe is God te bewijzen? Voor mij is in mijn hart bewezen dat God daar in Jezus Christus is, dat ik Hem daar mag ontmoeten, en zo mag iedereen God in Jezus Christus in zijn hart ontmoeten. Daar heb ik geen bewijs van, maar dat is voor mij wel een zekerheid.
Dat God pure liefde is voor alle mensen is voor mij een zekerheid, welke gemene en verwoestende dingen er op aarde ook gebeuren. Het is misschien niet voor te stellen, maar zoals we nu in het jaar 2020 leven, wat toen ik klein was in de verre toekomst lag, zo mogen we er allemaal op vertrouwen dat we het ware gelukzalige leven zullen bereiken. Hoe mooi is dat!

– – – – – –
Inhoud vervolg:

zonder kleur
Maart 2020

– – – – – – –
Inhoud
Eenheid
Alle mensen zijn één met onze Schepper en van daaruit één met elkaar. Dat is wat we in ons hart kunnen voelen. Nogal wat mensen hebben een ervaring gehad die hen kort zicht heeft gegeven op het hiernamaals. Daar zijn allerlei beschrijvingen van. In één van die beschrijvingen staat het volgende:
“Zien en horen waren niet gescheiden op deze plek waar ik nu was. Ik kon de schoonheid van de zilverachtige lichamen van deze schitterende wezens boven mij horen en ik kon de opwellende, vreugdevolle perfectie van wat ze zongen zien. Het leek alsof je niet naar iets in deze wereld kon kijken of luisteren zonder er deel van uit te gaan maken – zonder er op een mysterieuze manier aan mee te doen. Weer zou ik vanuit mijn huidige perspectief willen stellen dat je niet náár iets kon kijken in die wereld, omdat het woord náár een scheiding impliceert die daar niet bestaat. Alles was apart en toch was alles ook onderdeel van al het andere, als de rijke ingewikkelde patronen van een Perzisch tapijt… of als de vleugels van een vlinder.”
Dit is en stukje tekst uit het boek “Na dit Leven” uit eigen ervaring geschreven door Dr. Eben Alexander. Dr. Eben Alexander is meer dan 25 jaar werkzaam als universitair neurochirurg, die niets had met de verhalen van belevingen van mensen over een leven na dit leven toen ze op het randje van de dood verkeerden, tot hij het letterlijk zelf meemaakte.
Wat hierboven uit zijn boek beschreven staat, de ervaring van eenheid en tegelijkertijd apart jezelf blijven, heb ik zelf bewust en wakker mogen meemaken. Het was een ongelooflijk unieke ervaring die mij ongeveer een jaar geleden gegeven werd. Door deze ervaring begrijp ik de eenheid die we met elkaar zijn, terwijl we toch ook ons unieke zelf zijn, veel beter. Voorheen kon ik de waarheid ervan wel aannemen, maar nu kon ik voelen, weten wat een ander voelde, wist, zonder dat er een afscheiding was, zoals we dat letterlijk meemaken. Nu weet ik hoe dat voelt, en dat geeft een extra dimensie voor mij aan het zijn van eenheid. We zijn echt allemaal met elkaar in eenheid verbonden, de eenheid van onze Schepper. Vanuit die eenheid bestaat alles wat is. Vanuit die eenheid heeft alles ook met elkaar een verband, alles wat je zegt, doet, niet doet, wilt, niet wilt, enzovoorts, van alle mensen tezamen. Daarover staat in ditzelfde boek:
“Ik zag de aarde als een lichtblauwe stip in de immense zwartheid van de fysieke ruimte. Ik kon zien dat de aarde een plek was waar goed en kwaad zich vermengden en dat dit een van zijn unieke kenmerken vormde. Zelfs op aarde is meer goed dan kwaad, maar de aarde is een plek waar het kwaad steeds meer invloed krijgt op een manier die op de hogere bestaansniveaus volkomen onmogelijk zou zijn. Dat het kwaad af en toe de overhand kon krijgen was bekend, en de Schepper stond dat toe als een noodzakelijk gevolg van het feit dat wezens zoals wij over een vrije wil beschikken. Kleine deeltjes kwaad werden door het universum verspreid, maar de totale som van al dat kwaad was als een zandkorrel op een uitgestrekt strand vergeleken met de goedheid, overvloed, hoop en onvoorwaardelijke liefde waarin het universum letterlijk is ondergedompeld.”
Het enige waardoor wij het kwaad meer ervaren dan het goede, is onze vrije wil, door de keuzen die wij maken en niet naar ware liefde zijn. Want dat brengt het gevoel gescheiden te zijn teweeg. Maar daarbij gaat het niet om onze afdwalingen of onze liefde, maar om alle afdwalingen en alle liefde. Daarom heeft het ook geen zin om iemand schuldig te vinden, want wij zijn met elkaar één in de vrijheid mens te zijn en de zekerheid deel van onze Schepper te zijn, Die de volmaakte onvoorwaardelijk onbaatzuchtige liefde en haar wijsheid Is en in Wie wij allemaal levend voor eeuwig geborgen zijn.
Ingrid Franssen – ten Boske
Een Wonder
Ik heb gehoord dat velen van jullie
op een wonder zitten te wachten;
het wonder dat Ik, jullie God,
de wereld zal redden.
Maar hoe zal Ik redden
zonder jullie handen ?
Hoe zal Ik rechtspreken
zonder jullie stem ?
Hoe zal Ik liefhebben
zonder jullie hart ?
Vanaf de zevende dag
heb Ik alles uit handen gegeven,
heel Mijn schepping
en heel Mijn vadermacht.
Ik wacht op het wonder,
niet jullie.
IK, GOD.
Lieve mensen
Over iets wonderlijks meemaken kan ik veel vertellen, want ik heb zo nu en dan wel eens wat meegemaakt. Ik woon sinds twee en een half jaar alleen, ik ben 65 jaar oud en ik heb altijd in Jezus Christus geloofd. Maar nu ik alleen ben, gebeuren er nog meer wonderlijke dingen. Ik zei wel dat ik alleen woon, maar dat is niet helemaal waar, want ik voel mij niet alleen. Juist in deze tijd voel ik de verbinding met Onze Lieve Heer die altijd aanwezig is als een goede vriend. Het volgende wonderlijke gebeurde:
Ik kreeg een ernstig kaakabces en dat deed behoorlijk pijn, mijn wang was enorm opgezwollen. Het abces zat onder een kroon, wat de situatie er niet makkelijker op maakte. Mijn tandarts is gehuisvest in dezelfde straat waar ik woon, en ik ben er op een donderdag heengegaan, zij hebben een gaatje geboord, wat de pijn verlichtte.
Maar de volgende dag hield ik het niet meer uit van de pijn, en ik wilde opnieuw een afspraak maken. Nou is het geval dat de praktijk van mijn tandarts op vrijdag gesloten is, daarom moest ik voor hulp naar een waarnemer in een ander dorp. Ik ben een chaotische wegzoeker, maar ik heb op mijn telefoon de route gezocht en de stem uit mijn telefoon wees mij de weg. Bij de waarnemende tandarts werd ik vriendelijk geholpen en ik ging weer naar huis.
Maar in de nacht begon het weer enorm pijn te doen, zo erg, dat ik zelfs misselijk van de pijn werd en wazig ging zien. De volgende morgen, inmiddels zaterdag, heb ik telefonisch contact opgenomen met de tandarts uit het andere dorp. Ik moest onmiddellijk komen. Maar door de erge pijn kon ik niet autorijden, daarom probeerde ik of mijn buren thuis waren, of mijn vrienden er waren, maar niemand was er. Ik huilde, wat moest ik doen, en ik zei, o Heer ik weet het niet meer. Toen gebeurde het, er kwam een rust over mij en in mij zei een warme stem, vertrouw maar op Mij en ga maar naar jouw auto.
Zo ging ik naar mijn auto en ik zette in de auto weer mijn telefoon aan, met de te rijden route, en ik wilde wegrijden. Maar de stem van de routeplanner wees mij de andere kant op dan mij de vorige dag gezegd was. Dus ik keek of het wel klopte, maar ja, het was nog steeds het goede adres. Ik raakte weer een beetje in paniek. Maar in mij kwam weer die stem, die zei, vertrouw maar op Mij. Dat deed ik. En kijk, op die weg fietste mijn vriendin, vlak bij mijn huis. Zij stapte meteen af, omdat ze schrok van mijn wang en zij heeft mij vervolgens naar de tandarts gereden. Als ik dezelfde kant opgereden was als de dag ervoor, had ik haar niet gezien.
En ik dankte de Heer. Hij is er echt, niet alleen voor mij, Hij is er voor ons allemaal, je hoeft alleen maar de deur in jouw hart voor Hem open te doen. Dank U Vader, dat U altijd bij mij bent.
Liefs, Eugenie
De natuur, voorbereidende scholing en afdruk van onze levensweg.
Onze menselijke ziel is geroepen om voertuig te worden van Gods Geest en om op een unieke manier een facet van Gods oneindig Liefdewezen tot openbaring te brengen. Dit eigen unieke facet ligt in kiem in de goddelijke vonk, die in ons hart geborgen is. Vanuit deze kiem, die onze eigen NAAM in zich draagt, zijn in onze ziel uit heel de voorafgaande evolutie in de natuur, met haar oneindige variatie, de partikels verzameld die nodig zijn om onze persoonlijke bestemming te verwerkelijken. “De mensenziel is een geestelijk product uit de materie, die in de gerichte (dus onvrije) materie op haar bevrijding wacht. De zuivere geest echter is nooit in dit gericht geweest, en ieder mens heeft van God uit een geestelijke vonk meegekregen die alles in de evolutie naar de mens toe bewerkt en leidt. Deze verbindt zich met de ziel eerst dan tot eenheid, wanneer de ziel haar eigen wil volkomen in de ordening van God overgeeft, en als dusdanig ook zuiver geestelijk wordt.” (J. Lorber, Drie dagen in de tempel, H 21,19)
Deze partikels zullen bij iedereen eigenschappen bevatten die al in belangrijke mate een zekere scholing of rijping in zich dragen, om in overeenstemming te komen met Gods Geest. Het zijn die eigenschappen die bij de mens als het ware aangeboren lijken, en die we als positief ervaren. Sommige mensen zijn als vanzelf geduldig, ordelijk, meevoelend, zorgzaam, verdraagzaam, vredevol, hebben aanleg voor muziek, groene vingers, technisch inzicht, wetenschappelijke nieuwsgierigheid, een wiskundige knobbel… Het is als de lichtende kant van ons wezen. Maar uiteraard is er ook in tegengestelde zin de nog duistere kant, die soms diep verscholen zit onder uiterlijke discipline en fatsoen, maar door omstandigheden uitgelokt wordt en naar de oppervlakte komt. Wie is er al eens niet spontaan geërgerd door gedrag van anderen? Het kan een neiging tot jaloersheid zijn, een zekere opvliegendheid, hebberigheid en zoveel trekjes meer, die soms kunnen uitgroeien tot agressiviteit.
Als we nu van dichtbij de dieren gadeslaan, zien we hoe die ook allemaal een mengeling van die eigenschappen hebben, en hoe deze bij hen reeds een scholing en rijping ondergaan. Enkele voorbeelden, die je zelf onuitputtelijk kunt aanvullen! Engelse kippen zijn bijvoorbeeld uitstekend geschikt om eieren uit te broeden en voor hun kroost te zorgen. Met uiterste zorgzaamheid kunnen de hennen hun kuikens omringen. De haantjes zijn dan weer een voorbeeld van zorg voor hun vrouwtje en kroost. Ze vergezellen hen overal, en hebben ze een worm gevonden, eten ze die niet zelf op, maar geven moeder en kuikens voorrang. Zwanen zijn niet voor niets voorbeelden van echtelijke inzet. Aan het Brugse Minnewater zagen we hoe een zwanenvrouwtje op haar nest zat, dat ze verder aan het opbouwen was. Op een zekere afstand zat haar partner, die met zijn lange hals zijn vrouwtje de benodigde takken, die net binnen zijn bereik lagen, aanreikte zodat zij rustig haar bouwwerk kon voltooien. Mieren en bijen geven ons een voorbeeld van gedisciplineerde sociale ordening, waarin ieder zijn taak is toebedeeld. Poezen kunnen wel lui zijn, maar net zoals honden kunnen ze zeer invoelend zijn bij ziekte of zwaarmoedigheid van hun baasjes. En voor heel de dierenwereld geldt de wet, dat leven er is om dienstbaar te zijn aan nieuw en hoger leven. Verduidelijkingen kun je vinden in onder andere J. Lorber, GJE 6, H 190,9-10; GJE 10, H 21, 1-4 en H 185, 1-6.
Daarnaast vinden we in de natuur ook talloze voorbeelden, waarin ons een afdruk gegeven wordt van onze levensweg en onze levensopgave. Denk maar aan de witte waterlelie van Fr. van Eden, die uit het donkere slijk oprijst naar het zonlicht. En Jezus zelf geeft hiervan veelvuldige toepassingen, zoals ‘De vogels in de lucht…’ (Mth. 6, 26), ‘Het huis op de rots…’ (Mth. 7, 24-27), ‘Mussen op het dak…’ (Mth. 10, 29-31), parabels als ‘De zaaier’, ‘Het onkruid tussen de tarwe’, ‘Het mosterdzaadje’, ‘De wijnstok en de ranken…’ (Joh. 15, 1-11), ‘De graankorrel…’ (Joh. 12, 24-25).
Bij Jakob Lorber verklaart Jezus dit beeld van de graankorrel verder. Eerst toeft hij in de donkere aarde, waar hij langzaam gewekt wordt. Dan treedt de kiem in het zonlicht, terwijl hij nog een hele tijd voedsel uit de aarde opzuigt. Geleidelijk worden de kanaaltjes waarlangs zijn levenssappen opstijgen, fijner en fijner om steeds meer verfijnd voedsel naar de korenaren te brengen. Uiteindelijk sluiten ze de toevoer af om de graankorrels nog alleen te laten rijpen in het zonlicht, terwijl ze de fijne substanties daarvan in zich opnemen om nieuwe voltooide graankorrels te worden.
Zo zien we dat het niet overdreven is te stellen dat heel de natuur een liefdewoord van God is tot de mens. Met een ontvankelijk en deemoedig hart wordt heel de schepping gewijd. Onder de stuwing van Gods Geest voltrekt zich dag na dag het wordend mysterie, waarin alles erop gericht is de kinderen Gods, ieder van ons, tot openbaring te brengen.
“Als de ziele luistert,
spreekt het al een taal die leeft.” (Guido Gezelle)
Pieter van Acoleyen
De Cirkel is Rond
Zijn is leven
levend wezen
wezenlijke vorm van het bestaan
Het bestaan is ooit ontstaan
en zal eeuwig levend verder gaan…
Al wat leeft heeft voedsel nodig
om te zijn en om te groeien
zonder voeding is er geen bestaan
moet het leven gaan… moet het leven gaan…
In het duister is geen groei
zonder liefde komt er niets tot bloei
kille eenzaamheid zó groot
daar heerst de dood…
Maar de ziel verlangt te leven
ze blijft zoeken naar de ware Bron…
dáár waar het leven ooit begon
zoek die Bron… o, zoek die Bron
In het licht is volop groei
warme liefde brengt wat leeft tot bloei
speciaal op de mens gericht,
dit eeuwig licht… Zijn eeuwig Licht…
Zijn Is leven
levend wezen
wezenlijke vorm van het bestaan
Het bestaan is ooit ontstaan
en zal eeuwig levend verder gaan… terug naar de Bron
naar het begin
waar alles ontstond…
en de cirkel is rond…
DE CIRKEL IS ROND
Geschreven door Willeke Hesseling
Hemels Brood 6842
Sommige mensen zijn kartrekkers, zijn vooroplopers, andere mensen zijn volgers. Er zijn ook mensen die noch het een, noch het ander zijn, en los van alles hun eigen gang gaan, meepakken wat van hun gading is en vermijden wat voor hen van geen belang is.
Tussen kartrekkers zijn er grote verschillen. Er zijn er die goede doelen nastreven, er zijn er die eigen belangen nastreven en er zijn er die Mijn leer in woord en daad nastreven. Bij deze laatsten zijn er die Mijn leer naar het Woord in de Bijbel uitdragen op een praktiserende manier, die mensen oproepen te doen wat er in de Bijbel staat op een letterlijke manier, daarnaast zijn er bij hen kartrekkers die vooral de nadruk leggen op de geestelijke betekenis van Mijn Woord, zoals zij dat uit de Bijbel begrijpen, en daarbij is er een klein aantal die hun medemensen niet alleen uitleg geven over de geestelijke betekenis van Mijn Woord, maar de mensen ook vertellen hoe zij Mij in hun hart kunnen vinden, Mij in hun hart kunnen ontmoeten en persoonlijk met Mij in hun hart kunnen spreken.
Zij leggen de mensen uit hoe het contact met Mij in het hart de zuiverste manier is om te weten te komen wat de waarheid van leven is, wat de waarheid over de zin van het leven van alle mensen op aarde is, en uitdragen hoe lief Ik alle mensen heb. Zij behoeven voor zichzelf geen volgers, maar voor Mij, jullie God in Jezus Christus, jullie Schepper. Daaraan zijn deze kartrekkers te herkennen, dat zij voor zichzelf geen volgers behoeven, alleen mensen tot het volgen van Mij en Mijn leer wensen te brengen, alleen mensen tot het vinden van Mij in hun hart willen brengen.
Wanneer je zo’n kartrekker treft, luister dan naar hem en vind Mij in je hart, want hij is een volger van Mij, en jij kunt een volger van Mij worden. Want uiteindelijk ben Ik in Jezus Christus de Enige ware Kartrekker om alle mensen tot het ware gelukzalige Leven te brengen.
In de sekte
Interview met Lydia Bierma
Haar verhaal over de moeilijke periode van haar leven in een sekte.
Het begin en het geloof
Ik ben opgegroeid bij doopsgezinde ouders, maar zij deden daar niet veel aan. Mijn moeder ging naar de kerk met een reden, als ze verdrietig was. Toen ik een zusje verloor was dat zo’n reden. Mijn vader ging niet naar de kerk. We hadden het Doopsgezinde Weekblad en ik las daar wel eens in. Toen het abonnement door mijn vader werd opgezegd, vond ik dat jammer, maar dat heb ik niet tegen mijn vader gezegd, mijn gevoel was, dat doe je niet, dat zit in je wortels. Thuis werd niet gebeden voor het eten en geen Bijbel gelezen. Alleen op de zondagsschool en later bij de dominee, voor de oudere jeugd. Ik wist van de Bijbel vrijwel niets.
Toen ik een jaar of twintig was wilde ik de Bijbel toch eens helemaal lezen. Ik ben op de eerste bladzijde begonnen en ben gekomen tot het Johannes Evangelie in het Nieuwe Testament. Het viel mij op dat er zo’n groot verschil was tussen het gevoel dat ik bij het Oude Testament kreeg en bij het Nieuwe Testament. Bij het Nieuwe Testament voelde ik veel liefde en dat heb ik vastgehouden. Dat is eigenlijk mijn kompas geweest in de beoordeling van wat ik later in de sekte meemaakte.
De doopsgezinde kerk kent alleen de volwassenendoop, maar ik ben als volwassene niet gedoopt. Wel ben ik naar de catechisatie gegaan bij een vrijzinnig hervormde kerk in het dorp, maar dat stelde niet veel voor. Na school ben ik de verpleging ingegaan en daar kwam ik vaak in gesprek met gelovige collega’s over de diepere dingen van het leven. Altijd heb ik iets in mij gehad, een behoefte om ergens bij te horen, bij een kerk. Ik ging vaak met die collega’s mee naar hun kerk.
Na een tijdje ben ik getrouwd, kreeg ik kinderen en was ik druk met het opknappen van het oude huis waarin we woonden. Het huwelijk is niet goed gegaan, mede omdat ik met mijn man niet kon praten over de diepere dingen van het leven. Mijn gedachten over het geloof kon ik bij hem niet kwijt. Ik kwam alleen te staan met drie jonge kinderen. Daar had ik het heel moeilijk mee, het was een zwarte tijd, al heb ik toen ook mooie dingen meegemaakt met de kinderen. In die tijd had ik veel last van ernstige vermoeidheid en op een gegeven moment dacht ik: “Er moet Een zijn die weet hoe het met mij gesteld is, wat ik meemaak, die mij ziet.”
Ik ben toen verhuisd naar Dronten in de buurt van de familie. Mijn vader was al overleden. Ik functioneerde voor geen meter, ik was ziek en de dokters konden niets vinden. Ze zeiden, je bent gezond en dachten dat ik me aanstelde. Maar ik was echt heel erg moe. In de ochtend had ik nog een beetje energie, maar ‘s middags was dat op, moest ik kruipen.
In de sekte
Een vriendin van vroeger kwam op een keer bij mij op visite met haar man en kinderen en zij zag dat het met mij niet goed ging, ik woog toen nog maar 50 kilo. Zij vertelde over een postnatale depressie die zij had gehad en over Sonja de Vries, die haar over deze depressie heen geholpen had. Sonja zou vanuit het geloof werken, ondersteund door engelen. Omdat ik dacht geen andere keus te hebben, dacht dat niemand mij kon helpen, ging ik naar deze Sonja toe. Ik herinner mij hoe ik er ’s avonds zat, verkrampt, in een donker kamertje en dacht, als ik me ontspan, alles loslaat, val ik uit elkaar.
Sonja zei dat ik eerst maar eens wat meer ontspannen moest gaan zitten, want zo zou ze er niet bij kunnen. Zij kon energie naar mij toe sturen en zei, ga maar naar huis, wij zijn bij jou. Ik dacht, wat moet ik daar nu van vinden: “Wij zijn bij jou”? Toch kreeg ik meer energie en voelde ik me beter. Daarna ging ik voor mijn zoon Hans naar Sonja. Toen hij kleiner was groeide hij niet genoeg, en nu maakte ik mij ook zorgen om hem. Maar volgens Sonja kwam het met Hans wel goed en ze vroeg, maar hoe zit het met jou?
De bezoeken aan Sonja groeiden uit en ik ben ruim 11 jaar met mijn kinderen naar haar bijeenkomsten gegaan. Ik vond wel dat er tegenstrijdigheden zaten in wat ze vertelde, en ik vond het niet juist hoe ze met de mensen die bij haar kwamen omging, ze foeterde mensen vaak uit op een lelijke manier. Toch bleef ik naar haar bijeenkomsten komen, maakte ik deel uit van haar organisatie, die eigenlijk als een sekte gezien kan worden. De leden van haar groep kwamen in de weekenden bij haar, van de vrijdagavond tot en met de zondag. Sonja zat alle bijeenkomsten voor en hield voordrachten, daarbij gaf zij ook allerlei oefeningen die gedaan moesten worden. Ze leerde de leden van alles, onder andere dat reïncarnatie bestond en dat we duizenden levens gehad zouden hebben. Dat sprak mij aan, ik vond dat fantastisch, te zien dat iemand bijvoorbeeld militair geweest was, of een non.
Ze sprak van begeleiders die zij om zich heen zou hebben en noemde die engelen. De mensen die bij haar kwamen gaven haar veel geld en daar waren veel mensen met hoge opleidingen bij, maar ik had niet veel. Ik was het niet steeds eens met alles wat ze zei en met wat er allemaal gebeurde. Ze zette mensen tegen elkaar op, en door haar werden huwelijken, die goed waren, uit elkaar gescheurd, en gezinnen uit elkaar gehaald. Haar beleid kwam neer op “verdeel en heers”, en ze had veel macht over het doen en laten van de mensen die bij haar kwamen. ‘s Nachts moest het pand door twee of drie mensen bewaakt worden. Waarom, dat was voor mij onduidelijk, er waren nooit tekenen van bedreiging of iets dergelijks. Sonja had overal een stem in, wat zij wilde, vond, was altijd goed en waar. Ze bemoeide zich overal mee, dicteerde je kleding, je haardracht, wat je wel of niet moest eten, enzovoorts. Je gevoel van waarde, je persoonlijkheid, dat werd helemaal afgebroken, dat was zogenaamd nodig, om daarna een bruikbaar instrument te kunnen worden. Het was gewoon sektarisch. En steeds heb ik wel gevoeld dat het eigenlijk allemaal niet juist, niet zuiver was.
Ik had eens gekeken naar Jomanda en dat aan een vriendin verteld, die ook bij Sonja kwam. Zij wilde aan Sonja doorvertellen dat ik naar Jomanda gegaan ben. Ik wist dat Sonja dan heel kwaad op mij zou worden. Dat was voor mij het moment waarop ik besloten heb om niet meer naar de bijeenkomsten te gaan en de sekte te verlaten.
Toen ik dat besloten had, dacht ik, wat staat mij te wachten als ik uitgestapt ben, ik wil voor geen goud meer in de situatie terechtkomen zoals die was voordat ik bij de sekte terechtkwam, want dan ga ik eraan. Zie, door de beëindiging van mijn huwelijk kwam ik in een spiraal van negatieve energieën terecht. Zulke negatieve energieën trekken negatieve entiteiten aan, die je als parasieten leegzuigen en tot doel hebben om jou te elimineren. Zo voelde het, en dat wilde ik niet weer, daarom had ik contact gezocht met Jomanda, omdat ik het heel moeilijk vond om de sekte te verlaten. Jomanda heeft mij het vertrouwen en de steun gegeven om die stap te kunnen zetten, toen het moment daarvoor aanbrak. Haar steun was daarbij voor mij van grote waarde. Om mijn vertrek te laten weten aan de sekte, dat is vooral aan Sonja, heb ik een brief geschreven, heb ik ze bedankt voor het goede en ben er niet meer geweest.
Wordt vervolgd bij “Na de Sekte”
Na de Sekte
Toen ik vertrok gingen mijn kinderen, Hans 18, Selma 24 en Willem 26 jaar, nog steeds naar Sonja en werden daardoor beïnvloed. Zelf was ik eigenlijk al die jaren al kritisch geweest en ik sprak daarover met mijn kinderen. Maar hoewel ik ze vertelde wat ik vond dat niet goed was en waarom ik dat vond en hen vertelde hoe ik over alles in de sekte dacht, hielp dat niet om mijn kinderen er ook toe te brengen ermee te stoppen om naar de bijeenkomsten te gaan, om het ook los te laten. De invloed van Sonja was zo groot, dat zij bij haar bleven komen.
Er waren dingen en beweringen waarvan ik vaker dacht, dit kan niet goed zijn. Dat ik de Bijbel ooit een keer gelezen heb, heeft me ook een beetje gered. Het is eigenlijk een wonder dat ik losgekomen ben van die sekte. Want het was heel moeilijk om van de krachten die van Sonja uitgaan los te komen en daarbij ook mijn kinderen te moeten achterlaten. Dat is wat mij dan ook het meeste pijn doet, dat mijn kinderen het niet hebben kunnen loslaten. Dat zij de Bijbel niet gelezen hebben en het gevoel van liefde van het Nieuwe Testament niet hebben leren kennen.
In het begin nadat ik vertrokken was uit de sekte was de band met de kinderen nog wel goed, maar Sonja hield de kinderen voortdurend voor dat ik niet deugde, dat het voor hen beter was om minder contact met mij te hebben. De invloed van Sonja op mijn kinderen heeft de relatie van mij met mijn kinderen helemaal geen goed gedaan. Op dit moment heb ik geen contact meer met ze. Ik bezoek hen nog steeds, ik bel aan, soms gaat de deur nog wel open, maar ik mag niet binnenkomen. Het klinkt misschien vreemd, maar Sonja kan met het geven en nemen van energie druk uitoefenen op mensen, hen manipuleren, en dat doet zij op alle mensen die bij haar bijeenkomsten zijn.
Een aantal jaren nadat ik uit de sekte gegaan ben is mijn jongste zoon Hans overleden. Dat was een enorme schok voor mij. Ik was verdrietig, maar ook kwaad, en ik ben ervan overtuigd dat Sonja schuld heeft aan zijn overlijden. Met name het onthouden van medische hulp heeft naar mijn mening op termijn geleid tot zijn dood, daarom ligt voor mij de schuld vooral bij de sekte, bij Sonja. Er is sectie verricht op het lichaam van Hans en daaruit kwam onder andere naar voren dat wanneer hij eerder naar het ziekenhuis gekomen zou zijn, hij geholpen had kunnen worden en nog geleefd zou hebben.
Ik schreef brieven om een en ander naar buiten te brengen, naar de Provinciale Klachten Commissie Huisartsen, naar de Inspectie Gezondheidszorg, het Ministerie van Justitie, naar de Koningin, naar de Regionale krant, de Raad voor Journalistiek, het CDA in Friesland, maar met alles wat ik aandroeg werd niets gedaan. En een klacht van de sekte over een artikel wat in de krant gestaan had, werd gegrond verklaard.
Na mijn tijd in de sekte zocht ik mensen die dachten, die geloofden zoals ik. Ik heb een advertentie gezet in een blaadje waarin ik aangaf dat ik een vriend of vriendin zocht die interesse had om met mij te praten over de Bijbel en de diepere dingen van het leven. Daar werd op gereageerd en via deze man kwam ik in contact met de Lorber boeken. Ik ben toen ook de Lorber boeken gaan lezen en binnen veertien dagen was ik om. Ook maakte ik kennis met verschillende andere boeken, waarin precies dat stond wat mij verder hielp om te begrijpen hoe alles in elkaar steekt. Vooral de Lorber boeken, daar zit zoveel liefde in, de vaderlijke liefde, warm, beschermend. Jakob Lorber heeft mij ook weer gered, het gaf een diepere betekenis aan mijn leven, het doel waarmee we hier op aarde gekomen zijn.
Band met mijn hemelse Vader
Door het contact met deze vriend werd mijn band met de hemelse Vader dieper. Nu moet ik veel alleen doen, ik doe vrijwilligerswerk bij de voedselbank, werk bij vrijwillige thuiszorg en het inloophuis De Herberg, heb een sociaal leven, ben soms weg op vakantie en heb nu wat minder tijd. Eens in de drie weken ga ik naar de Lorber bijeenkomst in Hoogeveen en verder komt er elke week een vrouw bij mij die zevendedagsadventist is en daar vol van is. Met haar bid ik veel en we lezen de Bijbel. Zij legt het op haar manier uit en ik vind het heerlijk om er samen over te praten. Ik ben me ervan bewust dat de hemelse Vader om me heen is en alles van mij weet en ziet.
Toen mijn zoon gestorven was, moesten zijn spullen opgeruimd worden. Ik heb zijn versterker meegenomen, die stond een hele tijd bij mij op de trap, omdat ik niet wist of hij het wel goed zou vinden dat ik die had. Op een zondagmorgen wilde ik die toch maar eens installeren. Toen ik de kamer in kwam kreeg ik een prachtig gevoel, Hans heeft mij laten voelen, dat hij toch van mij houdt, dat hij het mij gunt. Daar ben ik heel blij mee!
Het gebed
Het gebed is een belangrijk onderdeel van ons geloof. Wij zien dat gebed kracht heeft en geeft. Over de hele wereld zijn zoveel voorbeelden van wonderen die na gebed tot stand mochten komen. Ons gebed is algemeen, voor al onze medemensen. Iedereen is uitgenodigd ons in gebed te steunen. Wie met ons mee wil bidden raden wij aan: bid op de tijd die jou het beste voelt, vanuit je hart, met je eigen woorden, of zonder woorden, want alleen een gedachte kan al genoeg zijn voor onze hemelse Vader. Hij weet onze intenties ook zonder woorden. Als je het moeilijk vindt om de juiste woorden of gedachten te vinden, kun je bidden:
Lieve hemelse Vader,
Wilt U,
Die zuivere ware liefde is,
alle mensen in Uw liefde en genade de hulp geven die zij nodig hebben,
de kracht geven die zij nodig hebben en wilt U hun situatie ten goede doen keren.
Mag Uw wil boven onze wil hen allen zegen brengen,
hen genezen en mag hun situatie verbeteren.
Geef hen, wat voor hen het beste is.
Wij bidden u dit voor alle mensen die ons dat in hun nood gevraagd hebben,
en voor alle mensen die ons in hun nood niet bekend zijn,
maar bij U zeker wel.
Dank U, voor Uw eeuwige liefde voor ons allemaal,
Amen
Het grote maal
Uit: “De Huishouding van God” Deel 2, Hoofdstuk 249
1. En zo begaf zich dan het hele gezelschap, dat Henoch volgde, naar de reeds met allerlei vruchten bezette tafel.
2. Allen dankten de Heer vurig in hun hart voor zo’n genade en baden hem ook dat hij verder en altijd met zijn verheven zegen en genade bij hen wilde blijven en hen wilde beschermen tegen ieder geestelijk en lichamelijk kwaad.
3. Na deze innige, intense bede zegende Henoch de spijzen en de drank in de naam van de Heer en zei daarop: “Nu dan, lieve broeders en liefde zusters, laten wij welgemoed ons lichaam versterken en eten en drinken in naam van de Heer!”
4. En allen namen van de vruchten, die echter op de tafel van de heren niet waren veranderd; maar Lamech had erg veel trek in de edele vruchten.
5. Henoch zei echter tegen hem: “Broeder Lamech, de Heer heeft vele dieren geschapen, die alleen bestaan om dag en nacht te vreten; maar ons mensen heeft Hij niet het leven gegeven om alleen maar te eten, maar om ons in de geest te vervolmaken en wij moeten daarom alleen maar met mate eten vanwege het daartoe noodzakelijke lichamelijke leven, maar niet om alleen maar in dit schijnleven als het kan de beste en edelste vruchten van de aarde zonder doel en zonder maat te eten!
6. Verlang daarom niet naar die edele ware vruchten, die de tafels van je gasten sieren, maar blijf dankbaar bij wat de Heer ons heeft toebedacht!”
7. Door deze woorden was Lamech volkomen tevreden met wat er op zijn tafel stond, en hij liet het zich heel goed smaken.
8. Maar toen iedereen zo echt vrolijk en monter at en dronk, ontstond er voor de deur van de troonzaal een woordenstrijd die steeds heftiger dreigde te worden.
9. Lamech stond dadelijk op om te kijken wat daar aan de hand was.
10. Toen hij bij de deur kwam, zag hij daar enkele armen aan wie door enkele stevige bedienden van Lamech de toegang werd geweigerd, omdat zij te laat waren gekomen en het nu niet gepast was de zaal binnen te gaan, omdat zich daar reeds het hoge gezelschap bevond.
11. Maar toen Lamech die onbetamelijkheid van de kant van zijn bedienden zag, werd hij bijna boos en zei tegen de dienaren: “O jullie vreselijk slangengebroed! Dank God de Heer, dat hij nu mijn gerechte toorn in toom houdt! Waarlijk, anders zou voor deze daad de diepste van al mijn gevangenissen levenslang je deel geworden zijn!
12. Zijn jullie mijn dienaren, wacht dan op mijn bevel, en handel daarna zoals jullie hoofdman Brudal deed; maar iedere eigenmachtigheid blijve verre van jullie!
13. God is nu mijn en jullie enige Heer, maar deze heeft jullie beslist niet opgedragen de armen bij mij weg te houden. Daarom hebben jullie blind en eigenmachtig gehandeld.
14. Ik zeg je nu voor de laatste keer, dit is jullie laatste eigenmachtige optreden! Doen jullie zoiets nog eens, dan zul je door mij naakt naar de meest verlaten woestijn worden verstoten!
15. En ga nu naar jullie verblijf en berouw je daad, omdat God die jullie moge vergeven! –
16. Jullie, mijn arme broeders, kom met mij mee en versterk je in de zaal met spijs en drank!”
17. Maar één van de tien armen zag er heel deerniswekkend uit, want hij was bijna half naakt, en hem hadden de bedienden de toegang ook het meest geweigerd.
18. Maar toen Lamech hem zag werd hij tot tranen bewogen en zei tegen hem: “O mijn arme broeder, komt hier in mijn armen! Je bent vast door mijn toedoen arm geworden! Waarlijk, aan mijn zijde zul je door de genade van de Heer de rijkste worden! Kom dus met mij mee naar mijn tafel!”
19. Maar de arme zei tegen Lamech: “O goede koning, ik wil je volgen; maar laat de bedienden die mij wilden mishandelen niet in ongenade gevallen, maar vergeef hen geheel en al zoals ook ik hen van ganser harte heb vergeven!”
20. Deze woorden van de arme man braken Lamechs hart geheel, zodat hij weende; hij zond ook meteen een andere dienaar om aan de harde dienaren hun vrijheid te verkondigen. Lamech echter ging met zijn arme gast de zaal in en gaf hen zijn plaats.
21. Nu kwamen ook de hardvochtige bedienden, mild geworden, en vielen dankbaar voor Lamech neer. En Lamech strekte zijn handen uit en hielp hen opstaan en begroette hen als broeders.
22. De arme stond echter op, tot tranen toe geroerd, omarmde Lamech en zei tegen hem:
22. “Lamech, nu heeft het eeuwige leven jou omvat, en Ik, je God en je Heer, wil voor jou niet alleen een Vader, maar ook een ware Broeder zijn! En zo zal Ik deze aarde voor eeuwig bewonen!”
24. Nu herkenden allen de Heer in de arme broeder.
Het reinigen van je hart
Ergens in de Bijbel, in het Nieuwe Testament, ik weet niet meer precies waar, merkt de discipel Petrus op dat hij nog niet alles goed doet. Hij vraagt dan aan Jezus, Heer, kunt U niet even alles wat ik nog niet goed doe wegnemen, zodat ik geen verkeerde dingen meer doe. Maar Jezus zegt daarop dat Hij dat niet zal doen en dat het aan Petrus is om zichzelf te reinigen van alles wat er nog niet goed is.
Dat geldt niet alleen voor Petrus, maar voor ons allemaal. Petrus dacht dat de hemelse Vader hem wel even zou reinigen, want God is almachtig. Maar zo eenvoudig komen we er niet, het is de bedoeling dat wij gaandeweg ons leven, ons reinigen van het kwaad, tot de reiniging van ons hart komen. Wel met hulp van Jezus, Die ons de weg wijst en ons steunt, maar niet zo, dat we ineens van alles gereinigd zijn.
Het is nodig dat wij het zelf doen, dat we uit ons handelen tot inzicht komen en vanuit dat inzicht keuzen maken die meer naar liefde zijn. Op die manier reinigen we onszelf langzaam maar zeker, en als we dan gereinigd zijn, zijn we voor altijd gereinigd en voor altijd Zijn liefde, voor altijd gelukkig!
God is aanwezig
Inspiratie van Roy Meyer
Zijn Achtergrond
Judokampioen Roy Meyer (27) heeft op een gegeven moment God gevonden in Jezus en dat heeft zijn leven drastisch veranderd. Hij noemt zichzelf liever geen christen omdat hij vindt dat begrippen als protestant, moslim en boeddhist merknamen zijn waarmee mensen van elkaar gescheiden worden. Juist daarom is Kerstmis voor Meyer de mooiste aller feestdagen: wat hem betreft is Jezus het ultieme voorbeeld van hoe je vanuit je volle potentie kunt leven, in liefde en saamhorigheid.
Roy Meyer groeide op in een explosieve gezinssituatie. Ruzies en geweld bepaalden de sfeer in huis en dat had gevolgen voor zijn eigen gedrag. Meyer zwierf van het ene internaat naar het andere, totdat hij in de jeugdgevangenis belandde. Daar realiseerde hij zich dat hij niet meer zo met zijn leven wilde omgaan als hij tot dan toe deed. Op eigen kracht gooide hij het roer om. In zijn cel verdiepte hij zich in de meest uiteenlopende boeken over religie en spiritualiteit, van de Bijbel tot de Bhagavad Gita en bad hij tot God om ‘herboren’ te mogen worden.
Nadat hij een bijzondere spirituele ervaring had, slaagde Roy Meyer erin zijn agressie om te zetten in vriendelijkheid. Binnen een half jaar was hij de jeugdgevangenis uit. Sindsdien leeft hij vanuit het besef dat er een liefdevolle God aanwezig is in alles en iedereen: “Dat is de grootste Bron van Kracht die ik in heel mijn leven zal meenemen.”
Vanuit zijn hart schreef Roy:
‘God is Aanwezig’
God is aanwezig, nu hier op dit moment,
Hij omringt ons als een stille zee, met eeuwig geduld.
Op zijn water zijn wij varende.
Varende op een zelfgebouwd vlot,
een vlot dat ons doet denken dat we gescheiden zijn van de zee.
Maar God wacht, tot wij weten, wat ook Hij weet.
Wij zijn een druppel water, wij zijn de zee
Eeuwig
Hoe vliegt de vogel in de lucht
Het kan niet anders dan dat zijn vlucht
Geleid wordt door de stem
Van onze Schepper en hem
Door weer en wind zijn hele leven.
Steeds de juiste richting heeft gegeven
En die Stem. Die in ons allen
Ons behoedt voor ernstig vallen
Is het Die ons in geborgenheid
Naar Zijn ware hemel leidt
naar geluk dat werkelijk bestaat
omdat Zijn liefde ons nooit verlaat
Kom naar Hem in je hart
En Hij verlost je van alle smart
Hij toont je wat je niet zag
Zoals alleen Hij dat vermag
In liefde zo oneindig fijn
En daar mag jij dan voor eeuwig zijn
Ingrid Franssen – Boske
– – – – – –
Nieuw!
Kleine stukjes tekstKort Zicht
Deze stukjes van kinderen, zijn vertederend.
Misschien zou een volwassene ook eens willen schrijven,
Lieve God,
al zie ik U niet, toch zie ik U. Ik zie U in de wondere wereld van de natuur. Vooral het ongerepte van de natuur weerspiegelt Uw liefde, Uw wijsheid en Uw kracht. Ik zie U in de mensen om mij heen, wanneer zij vriendelijk zijn, mij helpen of mij hen laten helpen. Ik zie U in de kinderen, die onbekommerd spelen met elkaar. Het is elke dag weer fijn om U in de natuur en in de mensen om mij heen te zien. Maar er zijn ook plaatsen, daar zie ik U niet. Daar is de natuur verwoest, daar hebben mensen verdriet, daar spelen kinderen niet. Toch weet ik dat U ook daar bent, dat U daar nog het meeste bent, dat u vooral daar Uw liefde geeft. Alleen kunnen mijn ogen dat nog niet zien. En ik weet ook, dat er een dag komt waarop alle mensen, overal, waar ze maar zijn, U gaan zien en dat wij allemaal met U samen heel blij en gelukkig gaan zijn. Ik weet dat, omdat U dat beloofd heeft.
Ingrid Franssen – ten Boske

In het Licht van de Liefde van onze
Schepper ademen wij, leven wij,
groeien wij.
Dank U voor het Licht in deze duisternis
In het Licht van de Liefde.
In het Licht van de Liefde wordt alles zichtbaar voor ons.
Zien wij allen wat wij nodig hebben om verder te gaan op onze weg.
Wat we nodig hebben om de taken te doen die
op onze weg van ons gevraagd worden.
In het Licht van de Liefde hebben wij houvast
in de duisternis van pijn, verdriet en ellende.
Dan weten we, dat ondanks onze moeilijkheden,
misstappen en groeipijnen, de
Liefde er onvoorwaardelijk voor ons is.
In het Licht van de Liefde kunnen wij elkaar bereiken.
Kunnen wij de Liefde uitdragen en delen.
Kunnen wij elkaar troosten en bemoedigen.
Kunnen wij samen ons einddoel bereiken.
Uit: Alledag van Netty Robeerst – Reinders
Zie ook onder tabblad “Alledag”
Kijk naar het licht.
Blijf in het licht,
en alles is vrede,
vreugde en Liefde
Zien in het licht.
Als je kiest voor het licht en niet voor de duisternis:
is er kracht en geen zwakte,
is er zekerheid en geen twijfel,
is er blijheid en geen droefenis,
is er vrede en geen onrust of gevecht,
is er vertrouwen en geen wantrouwen,
is er liefde en geen angst,
zijn er gaven en geen verlies,
is er hoop en geen wanhoop,
is er pure goedheid,
is er herkenning van het licht en de kracht.
Uit: Alledag, Netty Robeerst – Reinders
Zie ook onder tabblad “Alledag”
Ik ga slapen, ik ben moe
sluit mijn beide oogjes toe,
Here houd ook deze nacht
over mij getrouw de wacht
’t Boze dat ik heb gedaan
zie het Here mij niet aan
laat mij dankbaar en gezond
opstaan in de morgenstond
Zorg voor arme kinderen Heer’,
en herstel de zieken weer.
Ja, voor alle mensen saâm,
bid ik U in Jezus Naam.
Amen
‘k Sluit mijn oogjes,
vouw mijn handjes,
buig mijn knietjes voor U neer,
trouwe Vader, in de hemel,
Zie op mij in liefde neer.
Leer mij vroeg uw kind te worden,
neem mij aan schoon jong en klein,
laat mij van Uw grote kudde,
toch een heel klein schaapje zijn.
Amen
Zie, Ik leg je toch slechts schijnbaar een last op.
Jij hoeft die niet te dragen, maar Ik draag die last.
Jij hoeft alleen het volle vertrouwen in Mij te hebben
en je niet van Mij af te wenden, dan zul je
van het kruis weinig bemerken.
Slechts diegene die zijn last alleen wil dragen,
en zich van Mij afwendt en op eigen kracht vertrouwt,
voor die zal het zwaar zijn
en die zal moeilijk vooruitkomen.
Uit: “Vater und Kind” van Ida Kling, pag. 13
Informatie Ontmoetingsweekend April 2020:
Hans de Heij en Els Swart-Vossen organiseren in samenwerking met de stichting “Levend Hart” weer een ontmoetingsweekend voor belangstellenden. Dit staat gepland voor vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 april 2020 in het bezinningscentrum “Emmaus”. Het thema is: “De Jusdas gedachte”.
De kosten zijn € 110, – p.p. volpension, inclusief koffie/thee/sapje tussendoor.
Voor meer informatie en aanmelding: 026 3620600 of via de mail: jth@upcmail.nl