Zonder kleur
Redactie LiefdeRijk:
Ingrid Franssen; Bertie Gelijk;
Tsjêbbe de Vries; Pieter Van Acoleyen
Lieve Mensen,
We maken allemaal van tijd tot tijd iets mee dat wonderlijk te noemen is. Waar we de Hand van onze Schepper in voelen. Iedereen die dit leest vragen we, wanneer jij zoiets beleefd hebt, of van iemand in je omgeving kent, schrijf het ons, want het kan andere lezers bemoedigen, het is ook fijn om wat de liefde van onze Schepper doet, met elkaar te delen.
Wij, de redactie, zijn blij met die verhalen.
We beloven niet dat het altijd of zonder wijziging geplaatst wordt, maar we hopen wel dat we veel verhalen krijgen.
Ken je zoiets, aarzel niet en schrijf het ons!
info@eeuwigliefdezijn.nl
LIEFDERIJK
Nieuwsbrief voor geïnteresseerden
Zonder kleur
Inleiding
December, de laatste maand van het jaar. Voor ons de kerstmaand, de maand waarin we de geboorte van Jezus Christus gedenken. Maar in de samenleving heeft dat steeds minder de nadruk, meer en meer wordt er gesproken over de feestmaand. Onze samenleving is steeds minder doortrokken van een eenduidig geloof, en er zijn steeds meer mensen die geen geloof hebben. Die ervan uitgaan dat het verblijf op aarde een kwestie van geboren worden en sterven is en meer niet.
In ons hart blijft het besef van de geboorte van Christus en wat dat voor alle mensen ten diepste betekent. De vernieuwing van leven voor alle mensen, welk geloof mensen ook hebben, of niet hebben. Onze Schepper heeft ons allemaal lief en in die liefde is Hij in de Mens Jezus Christus geboren op aarde, in een stal, in ons hart, in de wereld, voor alle mensen.
Is dat letterlijk in een stal geweest? Dat kan zo zijn, maar belangrijker is het om te begrijpen dat onze Schepper in Jezus Christus op aarde gekomen is om dienstbaar aan alle mensen Zijn evangelie van liefde duidelijk te maken en alle mensen plaats te geven in het eeuwige leven. Het ware gelukzalige leven. Wij kunnen ons daar nog geen voorstelling van maken, van Zijn liefde, maar wanneer wij Zijn liefde zo nu en dan een beetje in ons hart voelen, geeft dat ons blijdschap, en dat is dan een beetje hemel.
Wij wensen jullie allemaal heel gezegende kerstdagen en een gezond en liefdevol nieuw jaar!
zonder kleur
December 2019
– – – – – – –
Inhoud
Kerstmis, het feest van de geboorte van Jezus Christus
In de Bijbel, in Lucas 2, staat onder andere het volgende geschreven:
Maria:
En het geschiedde, toen zij daar waren, dat de dagen vervuld werden dat zij baren zou, en zij baarde haar eerstgeboren zoon en wikkelde Hem in doeken en legde Hem in een kribbe, omdat voor hen geen plaats was in de herberg.
De Herders:
En er waren herders in diezelfde landstreek, die zich ophielden in het veld en des nachts de wacht hielden over hun kudde. En opeens stond een Engel des Heren bij hen en de heerlijkheid des Here omstraalde hen, en zij vreesden met grote vreze.
De Engel:
En de Engel zeide tot hen: Weest niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap die heel het volk zal ten deel vallen: u is heden de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here, in de stad van David. En dit zij u het teken: Gij zult een kind vinden, in doeken gewikkeld en liggende in een kribbe.
Grote hemelse legermacht:
En plotseling was er bij de Engel een grote hemelse legermacht die God loofde, zeggende:
Ere zij God in den hoge, en vrede op aarde bij mensen des welbehagens.
De Herders:
En zij gingen haastig en vonden Maria en Jozef, en het kind liggende in de kribbe. En toen zij het gezien hadden, maakten zij bekend hetgeen tot hen gesproken was over dit kind. En allen, die ervan hoorden, verbaasden zich over hetgeen door de herders tot hen gezegd werd.
Maria:
Doch Maria bewaarde al deze woorden, die overwegende in haar hart.
Het Lied 'Ere zij God'
Ere zij God
Ere zij God
In de hoge
In de hoge
In de hoge
Vrede op aarde, vrede op aarde
In de mensen een welbehagen
Ere zij God in de hoge
Ere zij God in de hoge
Vrede op aarde,
Vrede op aarde,
Vrede op aarde
Vrede op aarde
In de mensen
In de mensen
een welbehagen
In de mensen
Een welbehagen
Een welbehagen
Ere zij God
Ere zij God
In de hoge
In de hoge
In de hoge
Vrede op aarde
Vrede op aarde
In de mensen
Een welbehagen
Amen, Amen
Een ontzagwekkend en fascinerend avontuur
Onder druk van de klimaatcrisis beginnen mensen zich steeds meer te bekommeren om de natuur. Daarbij zijn er ook steeds meer mensen die gelegenheden zoeken om iets van de natuur te ervaren. Allerhande georganiseerde natuurwandelingen, met of zonder gids, hebben meer dan ooit succes. Naast degenen die tijdens hun luttele vakantieweken de drukte en verstrooiing van toeristische centra opzoeken, zijn er ook die op zoek gaan naar een verblijf in een omgeving waar mogelijk nog iets overblijft van ongerepte natuur. Daar ook steeds mensen met psychische problemen geconfronteerd worden, dringt het absurde van het steeds meer moeten produceren en bezitten, zich op. De vraag naar andere waarden en vervulling klinkt steeds luider. Waar kan die terugkeer naar de natuur ons opnieuw bewust van maken? Wat kan die ons bieden, maar wat ook niet?
Tienduizenden jaren lang leefde de mens versmolten met de natuur. Hij voelde zich in zijn eigen wezen verbonden met mineralen, planten, dieren en een hele kosmische wereld. De wereld van gestorvenen bleef hem heel nabij. Hij voelde zich vertrouwd en ingeschakeld, zij het vaak met de nodige angst, in de steeds weerkerende cyclus van geboren worden, groei naar volwassenheid, ouderdom, aftakeling, sterven, maar zoals alles in de natuur, terug geboren worden. Een natuurlijke kringloop die zich in vruchtbaarheid en nieuwe levensvormen vernieuwt. Het wiel van de tijd, dat rusteloos verder draait, maar in zichzelf besloten blijft. Vaak het gevoel dat hogere machten in heel dat proces werkzaam zijn, uitgedrukt in overwegend vrouwelijke goden. Men zocht er contact mee, bescherming, geborgenheid in het o zo kwetsbare bestaan.
Geleidelijke dominantie van verstand en mannelijke waarden verbraken de natuurlijke gevoelsmatige verbondenheid. Men ging de wereld zien als beheersbaar en maakbaar, waarbij verstand en techniek er wel in zullen slagen alle problemen op te lossen. En dat verstand zegt vaak ook dat met de dood alles gedaan is. Die enge blik zit dieper in ons dan wij vermoeden en het vraagt een totale omvorming van ons wezen om te ontdekken dat wij een diepere ervaringsmogelijkheid in ons dragen.
Maar geleidelijk was en is er het ontwaken van een nieuw vurig licht achter de schermen van het onmiddellijk zichtbare en tastbare, ontzagwekkend en fascinerend tegelijk, een scheppende stuwing en Aanwezigheid, die zich vertolkt diep binnen aan de horizon van het hart. Naargelang het eigen perspectief en de diepte van waaruit deze innerlijkheid doorvoeld wordt, gaat ze anders verwoord, verklankt en uitgedrukt worden. De een houdt het bij het vage ‘dat er toch iets moet zijn!’. De ander deinst terug voor het onvatbare en spreekt van ‘de grondwortel van ons bestaan’, waarvoor ons kenvermogen best terugwijkt. Toon Hermans sprak van ‘de lieve kracht die zich verbergt in alle dingen’. Voor anderen wordt het een persoonlijke aanwezigheid als Jahweh, God, Allah. Aanwezigheid en namen die in de loop van de geschiedenis vaak louter uiterlijk benaderd werden en dan ontaardden in afgoden onder wiens vlag allerlei onmenselijkheden werden begaan, in dienst van eigen machtsstreven en egoïstisch profijt.
Steeds waren er boodschappers, die de dragers waren van woorden vol van dit nieuwe bewustzijn, vol van een ongehoorde kracht, vooral vol van een nooit gekende en vermoede liefde. Christenen van allerlei aard geraakten geboeid door woorden en werken van Jezus van Nazareth, en het unieke van Zijn zending.
Langs de weg van innerlijke ervaring die zij aangeven, blijkt dan heel de schepping de gesluierde vertolking van een oneindig Wezen, dat in Zijn diepte ontoegankelijk blijft, maar in het hart van de mens om ontmoeting schreeuwt en namen krijgt als Vader, Moeder, Geest, Vriend, Broeder, Bruidegom. De mens erkent zich als het wezen waarin alle natuurlijke krachten samenvloeien, in wie het beeld van dat mysterievolle Wezen is afgedrukt en in zich een niet te stillen honger naar oneindigheid draagt. Als doel van heel de materiële schepping in zijn eonenlange ontwikkeling, onthult zich het toebereiden van mensen tot bruid voor de ontmoeting en versmelting met de goddelijke Bruidegom, die ons wezen omvormt tot kinderen Gods.
De uiterlijke dood wordt slechts, zoals de rups verpopt tot vlinder, het afwerpen van een uiterlijk kleed en het geboren worden in een nieuw onvergankelijk licht.
Is dit illusie, dromerij?
In een volgende bijdrage willen wij aangeven hoe onze bestemming en de weg ernaartoe reeds zijn voorafbeelding vindt en af te lezen is in heel de natuur rondom ons.
Pieter
Dageraad
Het schemert in het duister…de dageraad breekt aan…
de aarde wacht in spanning op de bron van haar bestaan
Zonnegloed streelt liefdevol de wolken goud omrand…
getuigen aan de horizon van het licht dat eeuwig brandt
Al wat geen licht verdragen kan slaat ijlings op de vlucht
en de nacht die even heersen mocht, verdwijnt in blauwe lucht
ik hou zo van het licht
ik hou zo van de zon
en ik wou dat in mij…dag en nacht
het licht steeds schijnen kon
Vol majesteit verheft de zon zich uit het land omhoog
hetgeen in duister was gehuld wordt zichtbaar voor het oog
Nevelen…ze lossen op, de kleuren die ontwaken
en wat de nacht gevangen hield tracht bij het licht te raken
Juichend wordt de zon begroet door al wat leven wil
verlangend naar een liefdesvonk…niets houdt zich meer stil
ik hou zo van het Licht
ik hou zo van de Bron
en ik wou dat door mij…dag en nacht
haar Liefde stralen kon
Zo laat ik alles stromen
aan wat het Licht me biedt
warme levens-stralen
meer hoef ik eigenlijk niet
helder ligt voor mij de weg
die ik nog mag gaan
de duisternis verdween vanzelf
dit heeft het Licht gedaan…
Door Willeke Hesseling
Elkaar vermanen
Een aantal jaren geleden kwam ik in een kerk van de Gereformeerde Bond, een orthodoxe stroming in de Protestantse Kerk. Daar was een dominee aangesteld die veel van Gods liefde liet doorschemeren in zijn preken. Een gemeentelid vroeg hem daarom ook eens te preken over vermanen. Immers in Paulus staat dat we geroepen zijn om elkaar te vermanen.
De dominee nam de uitdaging aan. In een preek ging hij in op de vraag waaraan iemand die een medemens vermaant volgens de Bijbel moet voldoen. Het bleek een hele lijst van voorwaarden te zijn, waaronder dat het uit liefde moet gebeuren, door iemand die zelf al leeft zoals het ons in de Bijbel geleerd wordt, en het moet vrij zijn van eigenbelang. Ik denk dat aan het eind van de preek de meeste mensen in de kerk wel hetzelfde gevoel kregen als ik, dat is, nog niet ver genoeg te zijn om een medemens te mogen vermanen.
Nu betekent vermanen het op basis van een oordeel iemand aanspreken op diens gedrag en aansporen om zich beter te gedragen. Oorspronkelijk staat in de Griekse tekst echter een woord dat bemoedigen of aanmoedigen betekent en dat klinkt heel anders dan de betekenis van vermanen.
In een aantal stukjes Hemels Brood wordt duidelijk gemaakt, dat wij geneigd zijn om mensen erop aan te spreken, wanneer diegene zich op een manier gedraagt, die ons niet bevalt. In alle eerlijkheid is dat vaak niet vrij van een mate van eigenbelang. De oproep om het eerst zelf helemaal goed te doen en anderen de ruimte te geven, is dan ook niet voor niets. Jezus heeft het in dat verband over het zien van de splinter in het oog van de ander, zonder de balk in het eigen oog te zien. Daarbij raadt Jezus ons aan om niet te oordelen over onze medemensen, om niet steeds terug te komen op hetgeen geweest is. Dat vraagt om echte deemoed en liefde, zoals Jezus ons dat heeft voorgeleefd.
In Hemels Brood 3638 wordt ons daarover een liefdevolle wijze raad gegeven. Met de belangrijkste boodschap:
In alle situaties gaat het om liefde. Om in liefde de ander te benaderen. Over zijn gedrag mag je de ander aanspreken. Ook dat is liefde. Duidelijkheid is liefde. Grenzen zetten is liefde. Als het in de ware juiste verhouding gebeurt en niet om je eigenbelang te dienen. Je mag vasthouden aan waarheid, je mag vasthouden aan liefde, maar doe het zelf eerst helemaal goed. En dan nog laat het verleden rusten en leef nu in alles naar waarheid en liefde.
Tsjêbbe
Lieve mensen,
Ik wil graag een belangrijke fase uit mijn leven delen waarin zich een ingrijpend proces aan mij voltrok. Na jaren intens werken aan mijzelf en de vurige wens om mijn leven met God in Jezus Christus te delen en zoveel mogelijk in liefde te willen leven, overkwam het mij voor de 2e keer, dat ik plotseling overvallen werd door hevige angstaanvallen en grote onrust, deze hielden langere tijd aan. Ik voelde dat er zich in mij een soort van innerlijk reinigingsproces voltrok. Nadat ik dit proces voor het grootste deel had doorgemaakt las ik in een Hemels Brood en in een nieuwsbrief van de Jakob Lorber Stichting waarom deze ervaringen nodig waren. Het werd mij duidelijk dat met deze beproevingen mij een groot geschenk was gegeven! Mijn ervaringen wil ik graag met jullie delen. Voor een juist begrip kies ik ervoor om mijn verhaal te openen met een gedeelte van de tekst uit Hemels Brood 240. (1)
“Wie zich wil laten wassen, laat die bij Mij komen. Wat houdt dat wassen dan in. Niet een uiterlijke lichamelijke wasbeurt. Dat kan iedereen zelf wel doen. Nee, dat houdt een innerlijke reiniging in. Dat is het steeds meer afstaan van eigenliefde, onwaarheid en alles wat daarmee samenhangt en het innerlijk aannemen van liefde en waarheid en daaruit gaan handelen. Deze innerlijke reiniging is een proces wat door Mij geleid wordt en langere tijd nodig heeft. Hoe meer er zo gereinigd is, hoe meer er van het oude weggeruimd is, des te meer plaats is er voor liefde en waarheid tot uiteindelijk het innerlijk, het hart volkomen gereinigd is en alleen nog gevuld is en wordt met reine zuivere liefde, tot die mens alleen nog uit liefde en waarheid leeft. Niet het vuil en de verdorvenheid is maatstaf of dat kan gebeuren, de eigen wil is maatgevend. De wasbeurt is dan niet voor iedereen gelijk en zal ook niet bij ieder mens even snel gebeurd zijn. Maar wie wil kan zeker schoongewassen worden!”
Het innerlijke reinigingsproces zag er voor mij als volgt uit, ik werd op een lentedag, plotseling vanuit het niets, overvallen door heftige gevoelens van angst en onrust. Het bijzondere was dat mijn angst niet gericht was op iets, maar desondanks stroomde de angstenergie hevig door mijn lichaam. Op een enkele uitzondering na kwamen de angstaanvallen voornamelijk ‘s nachts. Als ik lag te slapen werd ik met een schok wakker door een hevige aanval, waarvoor ik angstig was wist ik niet. Ik schoot dan als een komeet omhoog, vloog mijn bed uit, want ik kon ónmogelijk blijven liggen, en vroeg Jezus Christus om hulp. Ik had door de paniek niet de rust voor een gebed in stilte waardoor ik Jezus Christus slechts wanhopig kon aanroepen: “help mij, help me alstublieft lieve Here God de Vader, hélp me lieve Here Jezus Christus!” De angstaanval ging de ene keer sneller voorbij dan de andere keer, maar altijd bleef er een enorme angstenergie in mijn lichaam achter, wat nog heel lang doorwerkte. De aanvallen kwamen meerdere keren per nacht en soms ook overdag, waardoor ik nagenoeg permanent onrust ervaarde in mijn lichaam. Ik kon niet stilzitten, ik móest bewegen. Zodra de dag aanbrak ging ik naar buiten, de natuur in, daar kwam ik na verloop van tijd tot rust. Ik liep hele dagen in de duinen of op het strand en kon alleen maar stilzitten als ik met mijn blote voeten in het zand zat, de angstenergie werd afgevoerd door mijn voeten.
Naast de angstaanvallen gebeurde er ook veel moois. Ik heb Gods hulp in Jezus Christus op verschillende momenten mogen ervaren, zo hoorde ik bij het ontwaken na een redelijk rustige nacht Zijn zachte Stem in mij zeggen: “Ik wil dat je leert op Mij te vertrouwen”. “Laat Mij sturing geven aan je leven”. “Vertrouw op Mij!” Ik huilde van blijdschap, wat was ik dankbaar voor Zijn bemoediging, steun en begeleiding! Zijn woorden gaven mij kracht om zoveel als mogelijk dit proces aan Hem over te laten. Soms lukte het, maar soms ook niet door de extreem negatieve aanvallen. Ik wist dat het van belang was om tijdens dit proces ook goed op mijn gedachten te letten. Dat was een moeilijke opgave omdat de adrenaline door mijn lichaam spoot. Soms had ik een aantal rustige uren of een redelijk rustige nacht maar merendeels gingen de angstaanvallen ‘gewoon’ door. Ik wilde desondanks zoveel als mogelijk doorwerken in mijn therapeutische praktijk. Ik kon sommige cliënten niet afzeggen omdat ik wist dat zij mijn hulp nodig hadden. Ik vroeg daarom Jezus Christus om kracht om deze mensen toch te kunnen helpen. Ik heb Zijn steun mogen ervaren waardoor ik in redelijke rust mijn werk kon doen. Ik was daarvoor ontzettend dankbaar.
Na de sessies ging het proces weer ‘gewoon’ verder. Ik voelde dat ik het alleen maar kon doorstaan met hulp van Jezus Christus. De beproevingen versterkten mijn verbinding met Jezus Christus. Mijn zwakheden werden in die maanden voelbaar uitvergroot. Het leek alsof ik onder een enorm vergrootglas lag, ik was me meer dan ooit bewust van mijn levenshouding en mijn handelen uit liefde en niet-liefde. Ik wilde mijn niet-liefde heel graag loslaten en vroeg daar Jezus Christus Zijn hulp bij. Hij heeft mij gaande het proces aanzienlijk geholpen om stappen te zetten om verder te groeien in ware liefde.
Wordt vervolgd bij “Samen delen 2”
Vervolg Samen Delen
Ik zag ertegenop om ‘s avonds naar bed te gaan. Ik wist dat Jezus Christus de enige was die mij kon helpen met deze negatieve aanvallen en dat het nodig was dat ik er niet meer tegen vocht maar er dwars doorheen ging, wachtend tot het over zou gaan, in het vertrouwen dat ik het met Jezus Christus kon overwinnen. Ik bad daar intens voor. Dat hielp! Ik kon daardoor in bed blijven liggen tijdens de aanvallen, maar het betekende niet dat ik kon slapen. Door de nawerking van de aanvallen, was er grote onrust in mijn lichaam waardoor ik vaak korte nachten maakte en uiteindelijk behoorlijk vermoeid raakte. Juist als ik dacht nu trek ik het vannacht niet meer, nu ga ik toch echt iets innemen om te slapen, terwijl ik dat liever niet wilde omdat ik er helemaal doorheen wilde gaan, zorgde Jezus Christus dat ik die nacht wel rustig kon slapen. Uiteindelijk ben ik op aanraden van een lieve vriendin, een combinatie van Bach Bloesem druppels gaan innemen die zij voor mij gemaakt had. Dit haalde het topje van de ergste angstaanvallen weg, met deze lieve hulp kon ik het beter verdragen.
Na enkele weken hoorde ik bij het ontwaken weer Zijn stille zachte stem in mij zeggen; “Richt je aandacht op Mij”. Ik begon opnieuw te lezen in mijn lievelingsboeken ‘het grote Johannes Evangelie’ van Jakob Lorber. Ik zocht Jezus Christus zoveel als mogelijk in mijn dagelijkse leven op. Met álles ging ik naar Hem toe en probeerde te praten met Hem. In een later stadium las ik in een Hemels Brood de ware betekenis van Zijn woorden, “Richt je aandacht op Mij”. Ik wilde niets liever dan mijn hart openen voor belangeloze liefde voor mijn naaste, hoe moeilijk dat ook kan zijn (2).
Na verloop van enkele weken namen de angsten gelukkig af maar voelde ik nog steeds intense energieën door mijn lichaam stromen, het voelde aan als heftige stuwingen. Ik maakte in gedachten daarbij vaak de vergelijking alsof alles in mij werd schoon geragd. De stuwingen veroorzaakten veel onrust in mijn lichaam waardoor ik nog steeds niet stil kon zitten en heel veel aan het lopen was in de duinen. Jezus had vast zijn redenen waarom het er zo intens aan toeging en fysiek nog steeds zo hevig voelbaar was. In de natuur voelde ik mij het prettigst en was ik ook het dichtst bij Hem.
Ik hoorde enkele weken later nogmaals Zijn stille zachte stem in mij zeggen: “Let goed op je denken”. “Tevredenheid!” “Denk niet in tekorten, je kunt het wél.” Wat was ik dankbaar voor Zijn aanwijzingen. Zijn woorden waren helend en een groot geschenk voor mij! Al langer was ik mijzelf aan ‘het aanleren’ om mijn gedachten en emoties te beheersen, om negatieve gedachten met kracht om te buigen naar positieve gedachten. Ik wilde niets liever dan vanuit mijn hart te denken, te zien, te luisteren, te herkennen en te handelen.(3) Ik deed mijn uiterste best om met alles wat zich voordeed in mijn leven naar Jezus Christus te gaan.
In de tijd die daarop volgde had mijn Jan, met wie ik een latrelatie heb, tijdens dit proces 3 weken verzorging nodig vanwege een operatie. Ik bad vurig om Jezus Christus Zijn Hulp en vroeg om mij vrij te houden van aanvallen, zodat ik bij Jan tijdelijk kon intrekken en hem dagelijks de verzorging kon geven die hij nodig had. Mijn gebeden werden verhoord! Twee weken lang ben ik nagenoeg gespaard gebleven van hevige onrust! Hierdoor kon ik mijn volle aandacht op hem en zijn verzorging richten. De derde week was Jan weer behoorlijk opgeknapt en redelijk zelfredzaam. Wij voelden Gods liefde en genade in Jezus Christus, wat waren wij daar intens dankbaar voor!
In de weken die volgden ging het proces van innerlijke reiniging weer verder. Ik voelde dat er in mij nog steeds wezenlijke veranderingen werden ‘aangebracht’. Ik werd op een ochtend geleid naar een stapeltje nieuwsbrieven van de Jacob Lorber Stichting. Ik vond een nieuwsbrief van augustus 2016 met een artikel van Peter Keune, gebaseerd op het werk van Swedenborg. Hierin staat prachtig en eenvoudig beschreven hoe het proces, van beproevingen op de weg tot geestelijke wedergeboorte, zich aan ons voltrekt. Ik heb dit artikel vaak gelezen, het gaf mij veel inzicht, bemoediging en troost.(4)
Uiteindelijk kwam het proces na 4 maanden tot een einde. Al waren het zware maanden, het voelde voor mij als genade, het had mij verdeemoedigd. Mijn liefde in God door Jezus Christus is enorm gegroeid en versterkt, ik voel de vonk van Zijn liefde vaker in mijn hart, wat een zegen! Ik heb geleerd geheel op Jezus Christus te vertrouwen, dat geldt ook voor wat er met mijn naasten gebeurt, ik weet dat alles in Zijn liefdevolle hand is.
Dankzij het proces van innerlijke reiniging heb ik meer ruimte gekregen voor liefde om te groeien. Mijn liefde voor anderen is vergroot en ik ervaar meer wijsheid om met inzicht, begrip en geduld te handelen, in mijn werk ervaar ik ook die grote groei. Voorafgaand aan de sessie vraag ik Jezus Christus om hulp en Zijn zegen. Ik mag Zijn liefdevolle raad innerlijk ontvangen, ik ben er intens dankbaar voor!
Het was Gods tijd om wezenlijke veranderingen in mij aan te brengen. Door Zijn liefde en leiding weet ik mij dichter bij Hem dan ooit. Jezus Christus heeft Zelf mij dichter bij Hem gebracht. Het maakt dat ik sindsdien veelal rust en vrede in mij mag ervaren. Ik voel mij gezegend en dankbaar voor dit grote geschenk!
Dank jullie wel dat ik mijn ervaringen mocht delen. Ik ben mij ervan bewust dat elk zo zijn eigen weg heeft en dat ieders ervaring verschilt van een ander en ook zeer verrijkend kan zijn! Ik wens jullie alle goeds en Gods zegen!
Mieke
Klein vogeltje
Dik ineengedoken in je veren,
zit je hippend op een tak
Je kopje van links naar rechts te keren,
En kijk je voorzichtig om je heen
Het is koud, maar door je veren,
voel je warmte, niet de kou
De warmte van je veren doet je goed
Je borstje heeft een rode gloed
Klein roodborstje, je weet de kou te overleven
door de veren die je van je Schepper hebt gekregen
Maar voedsel is een beetje schaars
Daarom kom je dichter bij
Met de vraag,
Heb je wat te eten voor mij?
Ja, lief vogeltje, zo meteen
ligt er eten, buiten op de tafel
dan kun je hippend en prikkend
Je buikje vullen
en even lekker smullen!
De Kerk der Liefde
In de voorspellingen die de laatste Katharen achterlieten, voordat ze in 1244 door de inquisitie op de berg Montsegur, in de Languedoc (Zuid-Frankrijk), werden verbrand, staat o.a. dat in het jaar 1986 de “Kerk der Liefde” zal worden uitgeroepen.
Dit is wat zij over “De Kerk der Liefde” schreven:
Zij leeft niet in een vaste vorm – alleen maar met instemming van de mensen onder elkaar.
Zij heeft geen leden – behalve degenen die zich ertoe aangetrokken voelen.
Zij heeft geen concurrentie – want ze wedijvert niet.
Zij heeft geen eerzucht – want ze wil alleen maar dienstbaar zijn.
Zij trekt geen landsgrenzen – want bij het denken in staten ontbreekt de liefde.
Zij sluit zich niet af – want ze doet moeite om alle groeperingen en religies te verrijken.
Zij heeft achting voor alle grote leraren van alle tijden,
die de waarheid van de liefde openbaarden.
Wie erbij hoort, beoefent de waarheid van de liefde met zijn hele wezen.
Noch status noch ras zijn een belemmering voor haar.
Wie erbij hoort, die weet het.
Zij streeft er niet naar anderen te beleren, zij streeft ernaar alleen maar te zijn en door haar zijn te geven.
Zij leeft in de zekerheid dat de aard, zoals wij zijn, ook de aard mag zijn van degenen die om ons zijn, omdat ze weet heeft van de eenheid.
Zij leeft in de zekerheid, dat de hele planeet een levend wezen is en wij een deel ervan.
Zij weet, dat de tijd van de laatste ommekeer gekomen is,
de tijd voor de alchemistische daad van ommekeer:
de weg van de zelfzucht naar uit vrije wil terug in de eenheid.
Zij maakt zich niet met luide stem bekend, maar werkt in het fijne bereik van het liefdevolle zijn.
Zij ziet met waardering naar allen, die de weg van de liefde lieten oplichten
en daarvoor hun leven gaven.
Zij laat in haar rijen geen rangorde toe en geen vaste structuur, want de een is niet meer dan de ander.
Haar leden herkennen elkaar aan de aard van handelen, aan de aard van zijn en aan de ogen – en aan geen ander uiterlijk gebaar dan de broederlijke omarming.
Ieder wijdt zijn leven aan de stille liefdevolle omgang met de naaste, het milieu en de planeet, terwijl hij zijn dagelijkse plichten vervult, hoe veeleisend of hoe bescheiden deze ook mogen zijn.
Zij weet van de absolute geldigheid van de grote waarheid, die alleen dan verwezenlijkt wordt, als
de mensheid uit het hoogste gebod van de liefde handelt.
Zij belooft geen loon, noch in dit leven noch in het leven in het hiernamaals – alleen onuitsprekelijke vreugde van het zijn en van het liefhebben. Ieder streeft ernaar, de verbreiding van het weten te dienen, in alle stilte goed te doen en alleen anderen te leren door het zelf voor te leven.
Zij die tot de kerk van liefde behoren, zullen hun naasten, hun gemeenschap en onze planeet helen.
Zij kennen noch vrees noch schaamte, en hun getuigenis zal steeds, in goede evenals in slechte tijden, geldig zijn. De kerk van liefde heeft geen geheim, geen mysterie en geen inwijding – behalve het diepe weten van de macht van de liefde en het feit, dat de wereld zal veranderen, als wij mensen dit willen; maar alleen, als wij eerst zelf veranderen.
Allen die zich hiertoe aangetrokken voelen horen erbij. Zij behoren tot de kerk van liefde.
Je mag zijn zoals je bent
Hemels Brood 187
Je mag zijn zoals je bent. Al vindt iemand anders je nog zo lelijk, je bent heel mooi! Ik heb je gemaakt en Ik heb je heel mooi gemaakt. Met alles wat nodig is om je te laten uitgroeien tot een zelfstandig zijn in volkomen liefde. Heeft die ander die jou afwijst je gemaakt? Of denk je dat Ik diegene ingegeven heb jou af te wijzen?
O nee, Ik wijs niemand af, dus Ik wijs ook jou niet af. En nog eens, o nee, Ik zal niemand ingeven om jou af te wijzen. Want Ik ben liefde, totale ware liefde! En liefde wijst niemand af. Liefde wijst niet terecht in straf. Liefde omarmt en brengt licht, brengt ontspanning, brengt inzicht. Liefde brengt bemoediging in waarheid en vrede. Wat laat je je van de wijs brengen door mensen, terwijl je alles wat je bent en hebt van Mij krijgt, omdat Ik je lief heb, waarlijk lief heb! Ik heb je lief! Waarlijk, Ik heb je lief, Ik heb jullie allemaal lief, ook degenen die jou afwijzen heb Ik lief, innig lief. Want in werkelijkheid wijzen zij niet jou af maar Mij.
En toch heb Ik jullie allemaal, jou en hen, innig lief. Heb jij hen dan ook lief in de wetenschap dat het allemaal misverstanden zijn wat tussen mensen verkeerd gaat. En deze misverstanden kunnen alleen met liefde worden opgelost. Niet altijd onmiddellijk. Omdat Ik alle mensen hun vrijheid geef en hun tijd, tijd om in alle vrijheid uit eigen verlangen naar het licht te komen, naar de liefde te komen. Uit eigen verlangen, Ik laat hen vrij, Ik laat jou vrij, Ik dwing niemand, Ik straf niemand, Ik wijs niemand af, Ik heb alleen jullie lief, innig lief. Kom dan in vrijheid in Mijn liefde.
Zomaar een vraag...
God vroeg zijn Engelen op welke plaats Hij zich voor de mensen het beste kon verstoppen. Sommigen zeiden, in de diepe oceaan. Anderen zeiden, op de top van de hoogste berg. Nog anderen zeiden, aan de achterkant van de maan of op een verre ster. En eentje zei, verberg U in het hart van de mens, dat is de laatste plaats waar ze aan U zullen denken!
Bron: Anthony de Mello, Bloemlezing
ISBN: 978-90-77228-51-7 / NUR: 728
In het bovenstaande stukje vraagt God Zijn Engelen waar Hij zich voor de mens het beste zou kunnen verstoppen. En het antwoord is veelzeggend. Juist kijkend naar alle problemen die zich op aarde voordoen, niet in de laatste plaats de aandacht voor het milieu, waarover iedereen een mening heeft, maar nog niemand daar een werkelijk goede oplossing voor heeft kunnen bedenken, is het precies het hart waar Hij ons de beste oplossing kan aanreiken, maar waar niet aan gedacht wordt.
En wat houdt mensen tegen om in hun hart naar hun Schepper te gaan en Hem te vragen om raad en hulp? Hun eigen gedachten dat er geen Schepper is, hun eigen gedachten dat zij het zelf moeten kunnen, de eigen gedachte zelf schepper te zijn.
En met die gedachten beletten zij iedereen die onze Schepper wel in zijn hart gevonden heeft, te spreken over wat zij in hun hart zijn gaan beseffen. Helaas willen veel mensen niets over onze Schepper horen, nog niet. Maar onze Schepper heeft lang geleden al beloofd, Ik kom terug, de aarde zal vernieuwd worden, en alle mensen zullen in ware liefde met elkaar samenleven, met Mij in hun midden.
Daarop mogen we vertrouwen, daaruit mogen wij moed putten voor moeilijke momenten, voor momenten waarop wij niet gehoord worden, terwijl het zoveel zou uitmaken als we mochten uitspreken Wie in ieder hart aanwezig is en voor alle mensen zorgt. Evengoed hoeven wij ons geen zorgen te maken, want onze Schepper zorgt in Jezus Christus wel, dat Hij uiteindelijk in ieder hart gevonden wordt!
Ingrid
Hemels Brood 6424
Als je middenin een modderpoel zit, kun je niet voorkomen dat je met modder bevlekt raakt. En zo is het als het ware op aarde. Als je op aarde verblijft, waar mensen liegen en bedriegen, kun je niet voorkomen dat dat ook invloed heeft op jouw leven, al doe je nog zo je best om het goed te doen. Wat anderen doen en laten, zeggen en zwijgen, alles heeft invloed op alle mensen en dat is niet altijd ten gunste van iedereen.
Zolang je op aarde bent kun je proberen die modder weg te wassen, maar middenin de modder zittend is dat onbegonnen werk. En dan zeg Ik je, Ik kijk er niet naar hoe vuil je door de modder aan de buitenkant bent, Ik kijk naar de binnenkant, hoe schoon is het in je hart. Gebruik je je tijd op aarde om de modder van je af te krijgen of laat je de modder voor wat het is en zorg je ervoor in je hart zuiver te blijven, vrij van leugens en bedrog, vrij van hoogmoed, vrij van het veroordelen en het vernederen van je medemensen, vrij van beschuldigingen en verwijten, en zo meer. Doe je mee aan moddergevechten, of help je mensen om in hun hart tot Mij en Mijn liefde te komen?
Je hoeft daarop aan Mij geen antwoord te geven, want Ik zie wel hoe het er in je hart voor staat. Maar geef jezelf eens antwoord, kijk zelf eens heel eerlijk in je hart. Want zie je, hoe meer je zelf ontdekt aan onzuiverheid in je hart en hoe meer je dat bij jezelf erkent en wilt zuiveren, des te meer kan Ik je daarbij helpen en daarbij zul je zien dat de modder steeds wat minder aan je kleeft, des te meer word je als het ware immuun voor alle liefdeloosheid van de wereld. Ruim het op, elke verontwaardiging over wat mensen je aangedaan hebben, of nog aandoen. Want het belemmert het zuiveren van je hart en daarmee de bevrijding van al wat je omringt en bevuilt. De modder is er, de leugens en het bedrog, de verdraaiingen en de vernederingen zijn er, maar los daarvan kan jouw hart zuiver zijn. Als jij dat wilt, als jij daar de moeite voor doet, te vergeven, te accepteren, te aanvaarden, vrede te sluiten, en zoveel je kunt eerlijk en oprecht te streven naar Mijn liefde in al je handelen.
Daarbij is streven niet alleen dat het je bedoeling is, maar dat je ook daadwerkelijk stappen zet, door op een liefdevolle manier verwijten die je maakte te herstellen, vernederingen van anderen te verdragen, niet weg te lopen voor moeilijke situaties en terug te gaan als je weggelopen bent. Want wie wegloopt zal op zeker moment via andere wegen toch terugkomen bij datgene waarvoor hij is weggelopen en al die tijd draagt hij de ballast van hetgeen waarvoor hij is weggelopen.
– – – – – –
– – – – – –
– – – – – –
Inhoud vervolg:
Uit: “Kinderen schrijven aan Got”
© 1969 A.W. Bruna & Zoon
Druk: Mouton
“Lieve God,
Ik ben de enige in mijn klas die Chinees is. Ze zeggen allemaal dat u Nederlands bent, maar dat ben ik ook, dus kunt u ook wel een Chinees zijn?
Uw vriend Kim”
Hoe vertederend is deze vraag. God heeft ons bedoeld om gelijk aan Hem, aan Zijn liefde te zijn, en dit jongetje vraagt God of Hij gelijk aan hem kan zijn. Hij vraagt als het ware om een bevestiging evenveel waard te zijn als de andere kinderen.
Hoe vaak willen wij in ons doen en laten bevestigd worden door onze medemensen? Voor zoveel mensen is het belangrijk om gezien te worden, om in waarde gelijk te zijn aan anderen. Evengoed stellen we ons ook regelmatig boven anderen, zonder dat zo direct te bemerken.
Voor onze Schepper zijn we allemaal evenveel waard, en dat is oneindig veel. Daar mogen we ons bewust van zijn, en zo mogen we ook al onze medemensen behandelen, gelijk aan elkaar.
Uit: “Kinderen schrijven aan Got”
© 1969 A.W. Bruna & Zoon
Druk: Mouton
“Lieve God
Ik wou graag iets weten
Hoe is het in de hemel?
Ik weet dat het er fijn is, maar welk soort fijn?
Wat gebeurt er als het regent?
Marty”
Hoe eenvoudig kijkt dit kind naar de hemel, als een plaats waar het fijn is, maar hoe fijn? Zo fijn als in een draaimolen, of in het zwembad? Hij ziet de hemel als een plaats waar je het fijn kunt hebben. Alleen, de hemel is niet zozeer een plaats als wel een hoedanigheid van zijn, van hoe je je voelt.
Wanneer iemand zich blij voelt, is hij daarmee in een bepaalde mate in de hemel. Wanneer iemand zich heel blij en gelukkig voelt is hij nog meer in de hemel. Zo zijn er verschillende maten van hemel, al naargelang hoe iemand zich blij en fijn voelt, gelukkig is.
Uiteindelijk is er de Enige ware hemel, waar alles volkomen ware liefde is en die is voor ons allemaal weggelegd, we kunnen allemaal tot die ware Goddelijke liefde komen, waarin we helemaal gelukkig zullen zijn. Voor nu, nog ‘even’ geduld…
De stukjes van kinderen, die beginnen met “Lieve God” zijn bijzonder en vaak vertederend. Maar wellicht zijn er ook volwassenen die eens zouden willen schrijven “Lieve God”.
Ik zou mij dan kunnen voorstellen dat iemand zou schrijven:
“Lieve God,
Wat zou het fijn zijn als alle mensen op aarde U in hun hart gevonden zouden hebben. Als er nergens meer ruzie of oorlog zou zijn. Als er geen ziekte meer op aarde zou voorkomen. Als we alleen in liefde, Uw liefde, met elkaar omgingen. Als het verstand bij iedereen verplaatst zou zijn naar het hart, in een voortdurend contact met U. Als alle mensen zouden beseffen dat U ons leven bent, dat ons leven niet lichamelijk materieel is, maar geestelijk, uit Uw Geestelijk Goddelijke Wezenlijkheid. Als alle mensen Uw Woord naar de volle ware betekenis zouden begrijpen. Wat zou dat allemaal fijn zijn.
En wat ik nu het fijnste vind, dat is dat we erop mogen vertrouwen, dat alles wat voor iedereen fijn zou zijn, door U, door Uw liefde voor ons allemaal, uiteindelijk helemaal in orde komt.
Dank U wel daarvoor.”
Ingrid
Ga in je eigen hart,
daar zul je Hem vinden.
In je eigen hart.
Op geen andere plek kunnen wij U vinden,
dan in ons eigen hart.
In geen boek kunnen wij lezen waar U bent,
dan in ons eigen hart.
Niemand kan het ons vertellen dan ons eigen hart.
In Uw enorme Wijsheid is dat de plaats waar U
bij ons wilt zijn.
In iedereen persoonlijk, diep geworteld,
onverbrekelijk met ons verbonden, bent U daar,
in ons eigen hart.
Daar kunnen en mogen wij bij U zijn.
U ontmoeten, bij U schuilen
wanneer het leven ons te zwaar wordt.
En nieuwe kracht opdoen om weer
verder te gaan op ons levenspad.
Om uiteindelijk in eeuwigheid in U op te gaan.
Eén te worden met Uw Liefde.
Uit: AlleDag van Netty Robeerst-Reinders
Luister
Op aarde kun je je leven
niet altijd zeker zijn
er gebeurt zoveel
alleen het echte leven,
is geen schijn
Wie in zijn hart luistert
die hoort dat er soms iemand
iets fluistert
een stem die je vertelt
en weten laat
waar je leven werkelijk voor staat
Luister en hoor
in je hart, niet in je oor
dat het ware leven oneindig
doorgaat
en dat je Schepper
je nooit verlaat
Uit: “Daglicht” door Ingrid Franssen
te vinden op de site www.levendhart.nl
Vooruit
Alles gaat altijd vooruit
elk licht, elk geluid
alles wat je om je heen ziet
gaat vooruit, anders niet
Wel veranderen de dingen
op aarde
langzaam gaan ze voorbij
maar nooit zonder waarde
voor jou en voor mij
Alles gaat vooruit
naar het licht, naar de zon
terug gaat niet meer,
zelfs niet naar hoe het begon
Uit: “Daglicht” door Ingrid Franssen
Te vinden op de site www.levendhart.nl