LIEFDERIJK

De stimulerende kans voor een nieuwe geloofsdynamiek.

Op uitnodiging van de stichting “Levend Hart” probeer ik hier samen te vatten wat mij als geloofsbeleving in onze tijd vooral bezighoudt. Sommige facetten kunnen dan eventueel later nader belicht worden.

Enerzijds wordt het steeds duidelijker dat de ontwikkeling van onze beschaving in haar dominerende trekken wereldwijd naar een impasse leidt. Alle heil wordt van materie en verstand verwacht. Wij zien rondom ons alle kenmerken van een mensheid die het contact met haar diepe wortels verloren is, steeds meer in de uitzichtloze strikken van uiterlijkheid verloren geraakt, onbevredigd wordt, angstig, de prooi van haar eigen demonen.
Anderzijds kunnen we ervaren dat er toch een uitweg is uit ons labyrint, kunnen we, naast de aftakeling, overal sporen zien van een nieuw begin. Een nieuw begin, dat vol nooit vermoede beloften is, van een ongekende dynamiek en levenskracht. De wegwijzers naar deze Levensbron worden steeds talrijker en duidelijker. Zij laten zien hoe wij als mensenlarven dag na dag kunnen verpoppen tot godskinderen, met de oneindige mogelijkheden die daarin vervat liggen.
Waar en hoe vinden wij deze wegwijzers, deze Bron die opborrelt tot sprankelend, onverwoestbaar leven?

Wij moeten terug de natuur leren ervaren, vanuit het hart, in volle bewustzijn dat wijzelf een stuk natuur zijn, de bekroning ervan, na een ontwikkeling van miljarden jaren, langs mineralen, planten, dieren. Al deze stadia dragen wij mee in onze ziel. Een ontzaglijke stuwing drijft deze ontwikkeling aan en drijft ook ons aan, nu in bewustzijn en vrijheid, als wezens die in dialoog kunnen treden, woorden uiten en woorden verstaan.

Op onze weg komt nu een Woord uit peilloze diepte, uit het ontoegankelijk Vuur dat aan de basis ligt van heel de schepping. Dit Woord openbaart dat in heel deze schepping, met als kroon de mens, de bruid zich toebereidt, om vrij in zich het goddelijk liefdevuur te ontvangen. Het samenleven man-vrouw kan bijdragen tot bewustwording hiervan door de mannelijke en vrouwelijke pool die ieder mens in zich draagt, bewust te worden en tot harmonie te brengen. Uit heel de geschiedenis weten wij, en nu vandaag nog het sterkst, hoe vaak deze bruid in haar vrijheid zich heeft laten betoveren door in de uiterlijke wereld macht, bezit en genot na te streven. Het resultaat hiervan kennen we.
Uiteindelijk kwam dit Woord zo nabij en zo toegankelijk door mens te worden in Jezus van Nazareth. Deze Jezus nam onze menselijke natuur aan met alle zwakheden en alle verleidingen vandien, overwon alle demonische begoochelingen en omvormde in zich de Mensenzoon tot Gods zoon, met als hoogtepunt zijn verheerlijking in dood, verrijzenis en hemelvaart.

Wij kunnen het Woord uiterlijk in ons opnemen, zoals wij ook de Heer Jezus uiterlijk kunnen ontmoeten, en dat is goed, maar toch slechts het begin. Hij kan tot idool worden die alles voor ons maar moet oplossen. Maar het Woord en de Heer willen meer. Zij willen de goddelijke vonk, die het patroon van onze unieke persoon als beeld Gods in zich draagt, in ons wekken. Zij willen innerlijk ontmoet worden, zij willen Gods Geest in ons als levend water laten stromen. Door de Heer en Zijn Woord innerlijk in ons op te nemen, als brood en als wijn, kunnen wij onze eigen verminkte menselijke natuur gaandeweg van alle demonen bevrijden en omvormen tot Zijn lichaam en bloed. Wij mogen één worden met Zijn leven, één wezen, waarbij al het Zijne het onze wordt.
Dan kan er sprake zijn van een nieuwe kerkvorming, zo heel anders dan vroeger: een nieuwe eenheid en verwantschap tussen mensen, een ontmoeting van hart tot hart; een gemeenschap waarin de gaven van de Geest zich rijkelijk ontplooien, waar de Heer ook vandaag zijn Woord als gids blijft verkondigen en nu stap voor stap binnenvoert in zijn innerlijke zin. Zo worden wij steeds meer in Zijn Liefde en Wijsheid ingewijd, mogen wij de innerlijke gloed ervan smaken en samen steeds meer tot openbaring brengen. Vrede en vreugde vestigen zich alom.

Pieter van Acoleyen